One-Shot Short Story

I DIDN'T KNOW

"Ma'am may gusto daw pong kumausap sa inyo. Ando'n po sa pinto. Wala pong appoinment eh." My secretary said.

Tinanguan ko lang siya bago tumayo at pumunta sa labas ng opisina ko. Who is she? Bakit hindi siya mag set ng appointment.

"Why are you here?" I asked. I know who she is. I exactly know.

"We need to talk." She even raised her one eyebrow.

"Okay,talk. Now." On the first time we meet,I really don't like her. That time I didn't know why,but when the days passed I have a strong reason why would I.

"Okay,if you want your all employees heared what I want to tell to you." She smirked. I really hate her emotion.

I opened the door and come in. Siya na ang nagsarado niyon. I sat on my swivel chair,while she just stayed standing.

"Your husband is sleeping with me." She firmly said.

"I know." Tumayo ako para kumuha ng baso bago nilagyan iyon ng champaign. Kung gaano ako k kalma sa panlabas ay ganoon naman ang galit na nararamdaman ko sa loob.

Matagal ko ng alam,hindi pa man nila sabihin ay alam ko na. Ibinigay ko sa kanya ang isang baso bago sumenyas na ipagpatuloy kung ano man ang sasabihin niya.

"Why are you so calm? Oh,I see." Tumango tango pa siya na para bang naiintindihan niya kung ano man ang nasa isip niya. "Bakit nga ba hindi sayo nagtagal ang asawa mo? Hindi ka daw nga pala magaling sa kama. Mayaman ka diba? Bakit hindi ka humanap ng paaralang magtuturo sayo kung ano ang gagawin sa asawa pag nasa kama."

"Why would I bother? You are here,you can do that to my husband. It's your past time job. Ang mang-akit ng taong may asawa na." I pointed out. "Nag tataka nga ako eh,sa dami ng babae na mas maganda at may pinag-aralan kaysa sayo,bakit ikaw yung napili niya?" I even looked up to act like I'm thinking.

"How dare you!" Umakto siyang sasampalin ako,ngunit mabilis ko iyong nasalo bago pa lumapat iyon sa pisngi ko. Bago pabatong binitawan. "Who are you to say that?!" She squal. At nang akmang sasampalin niya ako ay mabilis kong pinadapo ang kanang kamay ko sa pisngi niya. Ang kamay niyang sasampal sana sa akin ay humawak sa pisngi niyang pinatamaan ko.

I hold her jaw,and squeeze it tightly. Halos bumaon ang mga kuko ko sa pisngi niya. I moved my face closer to her. "I am the wife of the father of your child" I whispered,bago pinakawalan ang panga niya at pinadapo ang kaliwang palad ko sa pisngi niya.

My slap is not enough. Anything will never be enough on what you have done to me. Never.

"Alam mo naman pala na buntis ako,bakit hindi mo pa hiwalayan ang asawa mo?."

I smirked. "You already said it. Asawa ko siya. Hindi niya ako pwedeng hiwalayan ng walang nahihirapan."

"Hindi ka na niya mahal,Danica." She said na pra bang iyon yung tamang dahilan.

"Anong gusto mo? Ibigay ko sayo ang asawa ko? Harapan niyo muna ako sa korte,kung ganon" I said,while walking to my table. "Don't worry,adultery lang ang ikakaso ko sayo, sa asawa ko na yung iba,miss little-seveenteen-years-old-baby-girl." I tapped the entercom. And tell to my secretary to pulled my visitor outside my company.

Nang makalabas siya ay para akong gulaman sa hina nang bumagsak ako sa aking upuan. Naubos lahat ng tapang na itinago ko. Matagal ko na manang alam yun,pero bakit parang mas masakit.

Nang mabawi ko na ulit ang lakas ng loob ay tumayo na ako at kinuha ang paper bag na nasa ilalim ng mesa ko bago tumuloy sa pag alis.

I don't have emotion in my face when I opened the door of our room—or let's say my room. Minsan lang naman siya matulog dito. Hindi na ako nabigla ng makita ko siyang naglalagay na naman ng damit sa bag,at irarason na naman ang  site niya.

"Agap mo ata ngayon." He said.

"Yeah,sinadya ko. I have something to give you." Inabot ko yung paper bag na hawak ko. Tumingin naman siya sa akin bgo sa paper bag. Naguguluhan niyang tinanggap yon.

Inintay ko lang siyang mabuksan yun.

"What is this,Danica?"nakatitig siya sa mga litrato na ibinigay ko sa kanya. That's picture of them,while hugging,kissing,holding hands,and worse cctv capture of thier making out outside the car.

"Nawala ba lahat ng alam mo para lang di mo malaman kung ano yan?"I emotionlessly said.

"Where did you get this?"

"I'm not here to answer your question. I'm here to say to you that you will face me in court, that's all." I smirked, pero kahit ganon ay hindi parin gumagagaan ang loob ko,na para bang hindi prin sapat ang mga ginagawa ko. "Don't worry,hindi kita paalisin dito hangga't umaandar ang mga kasong isasampa ko sayo." I said,then walk to the comfort room.

Nanghihina akong napasandal sa isinara kong pintuan. Akala ko matapang ako. Akala ko malakas ako. Akala ko lang pala or siya lang talaga ang kahinaan ko.

...

"This will be so hard,Miss Danica." My lawyer.

"I don't care,"

"At dahil menor de edad pa ang babae ay hindi siya makukilong," My lawyer explained to me what will or can happen.

"That's okay." I said. Ayos na yung sa loob muna siya ng DHWD hanggang mag diseotso,para maikulong. And that time the baby's out,sa ampunan ko iyon ipapaiwan.

"So,bali dalwa ang kasong isasampa natin sa asawa mo, Adultery and Child Abuse. We have proof here,the video recording and all the photos  you have." He pointed out.

Halos hindi ako makatulog ng gabi kakaisip kung tama ba ang ginagawa ko. Ngunit nang dumating ang araw ng hearing ay nabuo ang loob ko na tama nga ang ginawa ko. He is cheating and worse she got her pregnant.

Naipanalo ko ang kaso,dahil na din sa tulong ng lawyer at mga ibedensiyang ipinahanap ko.

Pero hindi parin gumagaan ang loob ko. Wala paring pinagbago ang nararamdaman ko.

I didn't know what were my lack. I didn't know the things I did wrong. And I can't think kung alin at ano ang pagkukulang ko.

And now, Akala ko asawa ko lang yung itinapon ko, pero mas nauna ko palang itapon yung sarili ko para lang mahawakan siya.

I got my revenge,I will get my own self too.

---