We are married almost a year. Mahal naman namin yung isa't isa.
Pareho naman namin ginusto na makasal sa isa't isa. Pareho naman kaming gumawa ng desesyon.
Pero bakit hindi okay yung pagsasama namin.
I always cought him cheating on.
"Ybo,what was that?" I asked. Hindi ito yung una pero hindi ako nag sasalita,ngayon lang talaga. I even asked him calmly. Ganon ba talaga pag mahal mo yung tao,nagiging tanga ka?
"What?" He didn't looked at me. Patuloy lang siya sa paghahanap ng damit niya. And for sure aalis na naman to.
"The girl you're holding at." I pointed out.
"Employe."
"Employe?!" I couldn't help but to raised my voice. "Can I apply to your company,then?"
"San 'to nanggagaling, Via?" This time humarap na siya sakin.
"Nothing. Sorry." With that, I got out from the room.
And that night akala ko kakausapin niya ako. Tatanungin niya kung anong problema. Pero naabutan ko nalang ang umaga ay hindi siya lumalapit sa akin.
And guess what! Wala na pala siya,or let say umalis din pala siya kagabi.
Magisa lang ako sa bahay namin,dahil ayaw kong kumuha ng katulong.
Ilang araw ang dumaan pinipilit kung hindi magtapo ang mata namin ni Ybo.
Pag dating nang sasakyan niya ay nagmamadali akong humiga sa kama at nag panggap na natutulog,iyon lagi ang role ko.
Papunta ako ngayon sa company niya dahil may natanggap akong message niya.
'Come to my company later,after lunch.'
Who Am I to say no?
"Where's Ybo?" I asked one of the employes kase wala yung secretary niya.
"Mrs,Driz. Nasa conference room po si Sir." I smiled on him before say thankyou.
Dumiretso ako sa conference room na sinabi niya. Legit yung kabang ramdam ko, I don't know why.
I opened the door without knocking. 'cause I know that walang meeting dito dahil wala naman yung secretary niya.
Halos matumba ako sa naabutan ko, hanggang dito ba naman?
Andito lang ako nakatayo habang pinapanood ko silang gumawa ng hindi namn nila dapat ginagawa.
Hindi ko alam but I can't cry. I want to cry but I can't.
"Ahm,sir," biglang saad ng boses sa likod ko. Alam kong yun yung secretary niya.
Hindi ko magawang lumingon o maiiwas ang tingin ko.
Doon lang sila tumingin sa direksyon ko. Kitang kita ko ang gulat sa mukha nila. Dali dali nilang inayos yung mga damit nilang halos malaglag na sa kanikanilang balikat.
Napapailing akong lumabas at dumeretso sa cr. Naririnig ko pang tawagin niya ako,pero hindi ko na magawang lumingon muli.
Nanginginig ang kamay na nag hilamos ako. Mabuti nalang at wala akong suot ng makeup. Ngumungiti pa sa akin yong ibang taong nadadaanan ko pero hindi ko manlang sila matingnan.
Kailangan kong mahulasan,dahil walang pumapasok sa utak ko.
Pataklab na binuksan ng pinto. Nang tingnan ko kung sino iyon sa salamin, si Ybo. Tumataas ang dibdib niya sa bawat pag hinga.
"All of you,get out now." Sabi niya sa ibang tao na nasa loob.
Kumuha ako ng tissue bago pinunasan ang mukha.
"Via... Anong ginagawa mo dun?"
"Ako ba dapat ang tanungin mo diyan or it's me who need to ask you that question?" Nanginginig ang kamay na binitawan ko yung tissue bago humarap sa kanya.
"I didn't know that you're coming."
Napatitig ako sa kanya. So pag alam niyang darating ako itatago niya yun.
"First of all, you are the one who texted me. Second,what the fuck your doing there with your fricki'n employee is the major problem here."
"Who said that you can go here,dahil lang gusto mo?" He hissed at me.
"Are you really saying that to me?!" Hindi makapaniwalang nakatingin sa kanya.
"Yes,what are you doing—" I slapped him.
"Hindi ito yung buhay na pinangarap ko Yvo." I whispered.
Hindi ganito. Ibang uri ng pamumuhay ang gusto ko. Hindi ganitong klaseng kasal ang ginusto ko. Hindi kailan man ganito ang hiniling ko.
"Hindi ganitong klase ng asawa ang hiniling ko" I said while pointing my finger ni his chest. "Hindi ganito yung pinangarap natin noon,Yvo."
Nakatitig lang siya sa akin. Pinunas ko yung luhang nalaglag sa pisngi ko.
"Not like this. Gusto ko pagdadating ka sa bahay ng pagod,sakin ka magpapahinga. Pero parang iba yung pahinga mo. Hindi mo ko tinatrato na asawa mo."
"You want me to treat you like a wife? Hali ka." Mahigpit niyang hinawakan ang braso ko bago. Napipika kong hinigit yung braso ko bago siya sinampal.
"You already disrespect me when you cheated on me,but what you just did is more disrespectful."
"Via... I'm sorry. I don't mean—"
"Of course you meant it."
"No—"
"I don't care... Nangarap lang namn ako ng kinabukasan with you,but I guess, I just wish for it but I did not not work for it." I disappointedly walked out of the comfort room. I painfully wiped my tears.
---
