SLIDE

2

فلیکس خوب میدونست منظور سونگمین چیه، اما از رو به رو شدن با اون فرد بعد از ۲ماه میترسید. ضربان قلبش تند شده و بودو صدای خندشو خوب میتونست بشنوه. چقدر دلتنگ بود.

فلیکس هم به اجبار برگشت و باهاش رو به رو شد. موهای رنگ شبشو از پشت بسته بودو چند تار مو تو صورتش باقی گذاشته بود. لباسای مشکی توی تنش با پوست سفیدش همیشه تضاد زیبایی بوجود میاورد.

هیونجین با لبخند زیباش به دوستاش نزدیکتر شد: چطورین بچه ها؟ خوشالم که اومدین.

فلیکس خودشو اروم بین جیسونگ و ریوجین رسوند.

مینهو: مگه میشد باختتو از دست بدیم هیون؟

هیونجین خندید: هیونگ من کی باختم که این بخواد دومین بارم باشه؟

چان: خب ببینم امشب قراره کدوم عروسکت و به نمایش بزاری؟

هیون به فورد موستانگ باس مشکی رنگش که چندین دختر دورشو گرفته بودن اشاره کرد: با اون.

جونگین: اوو پس امشب شب ماشینای کلاسیکه.

هیون سرشو تکون داد و نگاش به فلیکسی که مضطرب ناخوناشو توی دستش فرو کرده بودو سعی داشت نگاهشو به هرجایی جز جایی که هیون هست بده.

هیونجین خواست به حسی که توی اون لحظه داشت فک کنه که با پرت شدن دختری توی بغلش و قفل شدن لباش روی لباش فکر فلیکس کلا از یادش رفت.

ریوجین: باز این دختر رو مخه سر و کلش پیدا شد.

همه با تعجب به دختری که خودشو توی بغل هیونجین انداخته بودو با ولع میبوسید نگاه میکردن و این وسط هان و ریوجین بودن که با نگرانی به فلیکس نگاه میکردن. هان با خودش میگفت یعنی با اوردنش کار اشتباهی کرده بود؟! و ریوجین از بی ملاحظگی برادرش در حال حرص خوردن بود.

فلیکس که تا اون لحظه سعی میکرد به هیون نگاه نکنه حالا با اومدن اون دختر بهشون زل زده بود. خوب صدای خورد شدن قلبشو میشنید. اما به خودش حق این دلشکستگی رو نمیداد. هیون مال اون نبود. پس الان حقی نداشت ناراحت بشه نه؟هیون هیچوقت مال اون نبوده پس الان نباید ناراحت میشد از دیدن این صحنه نه؟ کاش جیسونگ به اومدنش به این مسابقه اینقدر اصرار نمیکرد و فلیکس الان با فکر هیون جلوی بومش نشسته بود و طرحای نامعلومی که فقط خودش و استادش درک میکردن و خلق میکرد.

بلاخره دختر از هیونجین جدا شد: بیبی دلم برات تنگ شده بود.

هیونجین خندید و فلیکس دیگه توانی توی پاهاش حس نمیکرد کاش زودتر برمیگشتن.

هیونجین: بیبی گرل من ، همش یه ساعته از هم دور شدیم.

هیونجین و اون دختره هنوز تو فاصله کمی از هم بودن.