ប្រពន្ធម៉ាហ្វៀ💖😈[ ចប់ ♡]✅

ប្រពន្ធម៉ាហ្វៀ😈💖43

ep:43  :  ( សុីខ្លួនឯងទៅ😐 )

    &5ឆ្នាំក្រោយមក

   រាងកាយមាំ កំពុងតែឈរនៅមុខផ្នូរ ភរិយាជាទីស្រឡាញ់ ដែលបានស្លាប់តាំងពី5ឆ្នាំមុន ។

      ថ្ងៃនេះក៏ជាថ្ងៃ គម្របខួបស្លាប់5ឆ្នាំ

      " បងមកលេងអូនទៀតហើយ ថេយ៍"
សម្លេង និយាយស្រាលៗ ពេលនេះជុងគុកនាយចូល31 ឆ្នាំហើយ ។

      " អូនសុខសប្បាយជាទេថេយ៍ ? ហិ ហិ បងថាអូនប្រាកដជា សប្បាយហើយ "

     បបូរមាត់និយាយ ទេាះចូលអាយុ31ឆ្នាំ ក៏ដោយនាយនៅតែក្មេងសង្ហារ គ្រាន់តែពេលនេះនាយមិនបានកោរពុកមាត់ ក៏ពុកមាត់ដុះរាងច្រើនបន្តិច ។

   នាយនិយាយព្រមទាំង អោនយកបាចផ្កា កុលាបក្រហម ដាក់នៅពីមុខផ្នូរយឺតៗ... ។

         កម្លោះចាស់ យកដៃស្ទាប ផ្នូរ....

    " ពេលទំនេរ បងនឹងមកលេងអូនទៀតណា "

   និយាយហើយ នាយក៏បែរក្រោយ ដើរចេញពីទីនេាះបន្សល់ទុក តែស្លឹកឈើមួយទង ជ្រុះធ្លាក់ពីលើផ្នូរ ។

I never forget you🌷..........my wife..,

     & ភូមិគ្រិះឌីមុន
&បន្ទប់
 
  បង្ហាញអោយយើង ឃើញនូវក្មេងប្រុសសាច់ត្រលូកត្រលុនម្នាក់ អាយុ5ឆ្នាំ ដើរ តេះតាស់ៗ (វាផងដើរផង)លេង ជាមួយបៃឡុកបៃឡ រាយប៉ាយពេញឥដ្ឋ ។

ក្រាក...  កម្លោះចាស់ ឌីមុន ជុងគុកក៏បើកទ្វារចូលបន្ទប់   ជើងមាំបោះជំហានវែងៗទៅរកប្រពន្ធតូចជាទីស្រឡាញ់។

" អឹប..កាន់តែធ្ងន់ហើយ កូនជ្រូក " មកជិត ហើយក៏លើកបីកាយតូចល្អិតនៅក្នុងរង្វង់ដៃ នៅឈ្លៀតទាញថ្ពាល់ប៉ោងៗនោះបន្តិច

" ង៉ា ....ហ្ហឹក..ហ្ហឹក បាបា(ប៉ា) " ថេយ៉ុងតូចយំពេបមាត់ឡើង

" ហេតុអី ក៏យំ ហុីម.." នាយសង្ហារនិយាយទាំងជ្រួញចិញ្ចើម

" កេមេន ខូក(ជ្រូក)  ហ្ហឹក..ហ្ហឹក " ក្មេងតូចនិយាយទាំងរើខ្លួន ននាលយំពេញដៃ ជុងគុក ចាប់មិនចង់ឈ្នះ

" ធ្ងន់យ៉ាងនេះ មិនមែនជ្រូក មិនជឿទេ ហើយ កុំពិនយំពេកឮទេ "

" អត់ហេ.. "

ផាច់ៗ...

   ដៃតូចៗទះ តប់មុខ មនុស្សធំដោយទឹកមុខ ឆ្នាស់ឆ្នើម ។

" ដៃតូចៗបែបនេះ វៃគេមិចនឹងឈឺ ?"
" ហឹក ហឹក..ង៉ា.... "

   ដោយធ្វើអីមិនបាន កម្លោះតូចយើងបានតែ ស្រែកជំទាលយំ។

" អូ..អូ យំទៀតហើយ សម្បូរទឹកភ្នែក មេសយើងនឹង មេាះ សឺត..(ថើប) តោះទៅញុាំបាយណា "

     បន្ទាប់ពី ក្រញិច ប្រឡែងជាមួយ ប្រពន្ធតូច អោយយំ2ដងហើយ ជុងគុកក៏បីនាំ កាយតូចចុះទៅខាងក្រោម  ដើរទៅអង្គុយនៅតុអាហារ ។

&តុអាហារ

  ជុងគុកដើរមកដល់តុអាហារ ដែលមាន ជុងវូ និង ជុនវូ អង្គុយនៅតុជាស្រេច ។

  ( ជុងវូ ជុនវូ អាយុ 5ឆ្នាំដែរ )

    រាងក្រាសដើរមកអង្គុយលើកៅអី និងដាក់ ថេយ៉ុងអោយអង្គុយនៅលើភ្លៅ  ខុសពីជុងវូ និង ជុនវូ ដែលអោយអង្គុយរៀងខ្លួន ។

" ញុាំ..ញុាំ " ថេយ៉ុងដៃតូចៗ ទះតុ ទាររកអាហាររបស់ខ្លួន

  " យ៉ុង យ៉ុង មានរហៀបសោះ (គ្មានរបៀបសោះ)" ជុនវូ  និយាយ

" បា មើ នក (មើលនក់) " គេរំអួយដាក់ជុងគុកនិង ដៃអង្គុលជុនវូ

" ជុន កុំថាអោយម៉ាក់ " ជុងគុកនិយាយ
" បើ កាពិតមេន " ជុនវូ ពេបមាត់ដៃអោប ចូលគ្នាពេបមាត់ងាកមុខទៅម្ខាង

" ឃាន ឃាន ញុាំ ញុាំ ហ្ហឹកៗ..ហ្ហឹកៗ.. " ថេយ៉ុងស្រែកយំ

" បាទ បាទ របៀបចំអាហារអោយលឿនឡើង " និយាយឆ្លើយជាមួយថេយ៍យ៉ាងសុភាព ហើយស្រែកអោយអ្នកបម្រើ

" ចា ចា លោកប្រុស " ថាហើយអ្នកបម្រើកំនាំគ្នាលើកយកអាហារមកដាក់នៅពាសពេញលើតុ មាននំ មានបង្អែល ផ្លែឈើ ទឹកដោះគោ ..។ល។

" បខុក បខុក(បញ្ចុក) ញុាំ ញុាំ " ថេយ៉ុងដៃតូចៗទះតុ បញ្ចាក់ចង់អោយរាងក្រាសបញ្ចុកបាយ

" បាទ.." ជុងគុកមិនប្រកែកអ្វីក៏ ដួសបាយបញ្ចុកប្រពន្ធតូច កំពូលឆ្នាស់មួយនេះ ។

    មកមើល ជុនវូវិញ កំពុងតែជ្រេញនឹងថេយ៉ុងក្នុងចិត្ត

(" មានដៃមិនចេះ ដួសសុីខ្លួនឯងទេ ចាំមើលយើងធ្វើវិញម្តង ហឹស..")និយាយក្នុងចិត្ត

   " ញុាំ ញុាំ បាបា " ជុនវូ ហាមាត់ ដាក់ជុងគុក បំណងចង់អោយ បញ្ចុកដែរតែ

        " មានដៃ ដួសញុាំខ្លួនឯងទៅ "

  ជុងគុក និយាយដាក់ ជុនវូ

   ចុក..ចុក ជុនវូកម្លោះតូចឆ្អែតបាយ  នឹងពាក្យ
             ( សុីខ្លួនឯងទៅ😐 )
________________________________
សូមរង់ចាំភាគបន្ទាប់..........