B.B.

Giriş

        
   şarkı: Blood // Water  -grandson

     Koşmaktan nefes nefese kalmıştı. Ayakları ağrıyor, dinlenme ihtiyacı duyuyordu. Koşarken sürekli arkasına bakıyordu. Arkasına baka baka koşarken bir anda ayağı tökezleyip yere düştü. Panikle arkasına baktığında onu kovalayan kişinin olmadığını fark edip rahat bir nefes aldı. Biraz da olsa dinlenmesi, daha hızlı koşması gerekti. Düştüğü yerde dinlenmeye başladı birkaç saniye sonra arkasında bir çıtırtı duydu. Panikle yerden kalkıp tekrardan koşmaya başladı. Ormandan kasabaya ulaşmaya çalışıyordu.

     Gecenin bu saatinde burada buluşmak kimin fikriydi Tanrı aşkına!
Ah, tabii ki benim. Salak kafam! diye geçirdi içinden.

     Bu ormandan bir an önce kurtulmak istiyordu. Normalde ormanda yürüyüş ve piknik yapan insanlar olurdu. Ama gecenin bu saatinde kim ormanda yürüşe çıkar, kim piknik yapar ki?

    Alin, yardım isteyecek kimseyi bulamayacağını biliyor, çağresizce ağaçların arasından koşmaya devam ediyordu.

   Kafasını tekrardan arkasına bakmak için çevirdi. Gelip gelmediğine emin olamk istiyordu. Tam arkasına bakarken bir bedene çarpıp yere düştü. Yere ellerinin ve dizlerinin üstüne düşmüş, ellerinde düşmenin etkisiyle oluşan sıyrıklar sızlarken daha fazla dayanamayıp yorgunluktan kendini yere bıraktı. Oturduğu yerde acıyan ellerine bakarken hissettiği acıyla homurdanmaya başladı.

    Peşindeki kişiyi hatırlayınca, önündeki adama bakmadan kendi elindeki sıyrıklara bakarak konuşmaya başladı.

    Panikle "L-lütfen y-yardım edin. Peşimde bir katil var. Y-yalvarırım, az önce gözümün önünde birini öl-" bunları söylerken kafasını kaldırmış, karşısındaki kişiyi görünce sözü yarım kalmış, nefesi kesilmişti.

    "Siktir" diye fısıldadı. Ardından ayağa kalkıp kaçmaya yeltendiğinde, katil onun üzerine atıldı. Alin'in ayağa kalkmasıyla sırtının yerle buluşması bir oldu.
    
    Elleri başının üstünde katilin tek eliyle sabitlenmişti. Katil ayağa kalkmasını ve kendini savunmasını engellemeye çalışıyor, öbür elindeki bıçağı yüzüne yaklaştırıyordu. Bıçağın sivri kısmını Alin'in yüzünde bastırmadan gezdiriyor, katilin yüzündeki sırıtış asla sönmüyordu.
   
      "Y-yalvarırım, b-ırak beni. Y-yemin ederim k-kimseye söylemem." Alin gözlerinden akan yaşlarla zar zor konuşuyordu. Katil, bıçakla küçük çizikler atarken bir anda  bıçağı çenesinin altına bastırdı. Alin çenesini havaya kaldırdığında "Seni bırakacağımı mı sanıyorsun gerçekten?"

      Alin'in yaşlar akan gözlerinin içine bakarken sesli kahkahalar patlattıyordu. "Özellikle sen benim kim olduğumu görmüşken. Komikmiş." kahkahaları daha da arttı.

     "K-komik olan ne?" diye fısıldadı titreyen sesiyle. Bu soru onu daha fazla güldürmüştü. "Bir kurtuluş şansının olduğunu düşünmen. Sen çok saf birisin küçük baykuş." dedi katil. Ardından " Sen, sen n-nasıl böyle biri olabilirsin.." diye fısıldadı. Alin'in dediklerine cevap vermeye gerek duymadan sırıttı. Sanki dediklerinin cevabı sırıtışında gizliymiş gibi. Daha sonra Alin'in sorusunu umursamıyormuşcasına, bıçağı boynundan çekip Alin'in  cropundan dolayı açık olan karnına çizikler atmaya başladı.

     Alin acılar içinde kıvranırken, boğazı yırtılana kadar çığlıklar atıyordu. Bıçaklarla çizik atmayı bıraktığı anda bıçağı karnının sol kısmına saplayıp çevirdiğinde "NOKTA" dedi bastıra bastıra. Alin öyle bir çığlık attı ki, ağaçlardaki kuşların hepsi uçuşmaya başlamıştı.
     Ardından bıçağı sapladığı yerden çıkarıp "Ellerin ne kadar da zarif küçük baykuş. Birini bana vermek ister misin?"
      Alin'in sıkı tuttuğu ellerini bırakıp sağ kolunu yakaladı. Bıçakla sağ bileğini tam eklem yerinden kesip, kopararak plastik bir kaba koydu. Alin'in artık ne direncek gücü ne de bağıracak sesi kalmıştı. Sadece ölmeyi bekliyor, ağlamakla yetiniyordu.
     
      En son açık yakasına katil bir şey kazıdıktan sonra boğazına boydan derin bir çizik atıp üstünden kalktı. Yerde yatan cansız bedene bakarken sırıtıyordu.
     Üzülmüş taklidi yapmak için kafasını sol omzuna yatırıp dudaklarını büzdü. "Senin sıran daha gelmemişti küçük baykuş, senin adına üzüldüm." dedi ve arkasını dönüp tam gidecekken omuz üzerinden Alin'in cesedine tekrar bakıp " Koleksiyonuma eklenen bu nadide parça için teşekkür ederim minik baykuş." dedikten sonra kahkahalarla karışık ıslık çalarak oradan uzaklaştı.

...
  

      İşte o gece her şey değişti. Hem Alin için hem arkadaşları için hem de bütün kasaba halkının. İlk cinayet o gece işlenmişti. Sadece bu cinayete tanık olduğu için zavallı Alin, ikinci kurban olmuştu.

      Kurbanlar bitmemişti. Daha bir çok kişi ölecekti. Katilin tamamlaması gereken bir koleksiyon vardı. O koleksiyon tamamlana kadar asla durmayacak, acımasız yöntemlerle bir sürü kişi öldürecekti.

      Her şeyin değiştiği o gece, 23 Haziran 2022 tarihinde her şey başladı ve bitmesine daha çok var...

     Alin'in karnına ve göğüsüne
-Daha yeni başlıyoruz.
                                -BB "  yazısını kazınmıştı. 
Ve Alin'in ölmeden önce söylediği son söz "Neden?" oldu.

***

Aklıma böyle bir şey geldi yazayım dedim. Kötüde olsa keyfine yazıcam.
İlerde bakar bakar napıyorum ben vs derim artık.     
İrem için yayınladım ÖSNÖDNDM

                                                                                                         27 Şubat 2023