B.B.

10. Bölüm "Hain"

    Ormanda hararetli bir tartışma içindelerdi.
"Hata yaptım, çok büyük bir hata yaptım!" sinirden elleri kendi saçlarını çekiştiyordu. Karşısındaki kadın onu sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Hata yapmadın, doğru olanı yaptın. Sakin olmalısın." dedi kadın.
"Hayır, hata yaptım. Şimdi o içerde ve cinayetten tutuklu. O kanıtlara daha geç ulaşmalılardı. Engellemeliydik, bütün planlarım mahvoldu." sakinleşmeden bir ileri bir geri ilerliyordu.
"Onu çıkarırız, bu basit. Plan kaldığı yerden devam edecek. Merak etme onu çıkarmak için gerekli kanıtları ayarlayacağım." kadın ellerimi adamın kafasındaki ellerine uzanıp ellerini tuttu. Saçlarını çekiştirmesini engellemeye çalıştı. Başaramayınca ellerinin yüzünün iki yanına yerleştirip yüzünü kendine çevirdi.
"Bana bak! Başaracağız. Toprak'ın ordan çıkmasını sağlayıp plana devam edeceğiz." dedi kadın.
"Nasıl?"
"Birini daha öldüreceğiz, yarın. Böylece suçlamalar ondan çekilecek. Asla bizden şüphelenmezler. Ben halledeceğim." adam biraz sakinleşmişti.
"Bu nasıl aklıma gelmez?" dedi adam. Ellerini saçlarından çekip kadının yanağına ellerini koydu. Kendine çekip dudaklarına hızlı bir öpücük kondurdu.
"Sen bir dahisin. İşte bu yüzden seni seviyorum. İyi ki varsın!" dedi kadına.
"Görevim bu." dedi gülümseyerek ve bir gözünü önündeki adama kırkarken.

Bir çıtırdı sesi duydular. İkiside sesin geldiği yöne doğru döndüler. Bir gölge gördürler. Adam siyah ceketinin arkasına elini uzattı. Silahının yanındaki bıçağı aldı ve kadının önüne geçti. "Burda bekle." diye emir verdi. Kadın "Tamam." diye yanıtladı adamı. Ardından cebinden o da bıçağını çıkardı.
Adam sesin olduğu yere doğru ilerledi. Bir fısıltı ve yaprak çıtırtı seslerini duydu.  Hızlıca ağacın arkasına ilerledi. Bir suliet gördü. Kaçıyordu. Koşarak onu yakaladı.
"Lütfen bırak beni! Hiçbir şey söylemeyeceğim. Yemin ederim!" diyerek yalvardı kadın.
"Kimsin sen?" diye sordu kadına.
"Ben, ben-" kadın cevap veremeden onun yüzünü kendine çevirdi.
"Seni tanıyorum. Burda ne işin var ufaklık başın belaya girecek." dedi elindeki bıçağı kafasıyla işaret ederek. Kadın gözleri dolmuş bir şekilde bıçağa baktı. Korkudan titriyor gözlerini bıcsktan ayıramıyordu. Gözlerinden yaşlar sıra sıra akmaya başladı. Adam konuşmaya başladı.
"Mina Seçkin"dedi tehtitkar bir sesle. Arkadan kadın gelip başını omzuna yatırıp gülümsedi.
"Yeni bir baykuşumuz var sanırım. Belki de bir fare, ne dersin?" dedi adama kadın.
"Bence bir fare etrafta dolanır, bir baykuşa yakalanınca da çırpınıp yalvarır. Bu fare fazla aptal. İki uzman baykuşun yanına geldi, hatta dinledi, izledi ve sonunda yakalandı." dedi adam gülerek. Mina "Nasıl katil o olabilir?" diye geçirdi içinden.
  Mina hala ağlarayarak elindeli bıçağa bakıyordu. En sonunda konuşmaya karar verdi.
"Size yardım ederim!" dedi panikle. İkisininde dikkatini çekmeyi başarmıştı. Dikkatlerin üstünde olduğunu anladığında konuşmaya devam etti.
"Beni öldürmeyin lütfen. İstediğiniz kişiyi ormana çekerim, size yardım ederim. Kimseye bir şey demem, lütfen!" diye yalvardı ikisine. İkiside bunu yapacağına inandı.
"Hmm, sence ne dersin ortak? Küçük faremizin baykuşa evrimini onaylayalı mıyız?"diye sordu adam kadına.
"Bence onaylayalım. Birine anlatamaz zaten. Şu haline bak! Kendi ailesini bile bize verebilcek kadar bencil. Bırak yardım etsin. Ama eğer birine bir kelime edersen saniyesinde işin biter. Bizi hafife alma küçük fare. Baykuşlar iyi duyar." dedi kadın.
Mina başını aşağı yukarı salladı. Ağlaması yavaş yavaş kesilmişti. Adam elindeki bıçağı yavaşça indirip cebine koydu.
"Şimdi, dediğim kişiyle daha yakın ol ve onu bize getir. Hain fare. " dedi adam ve kızın kolunu serbest bırakıp elini omzuna atarak.
"Kimi istiyorsunuz?" dedi Mina. Adam ve kadın güldü. Adam omuzlarından daha sıkı tutup onu sürükledi. Beraber göle doğru yürüdüler.

"Rüya'yı."

...

Devam edecekkkk dın dın

Bir katil aşıklar eksikti o da oldu aq LENÇDNDÇND