Broken soul - Taekook

1°Silahlı Adam

•••

Okuldan çıkmıştım ve yavaş adımlarla eve doğru gidiyordum.Ne kadar geç gidersem o kadar iyiydi benim için.Eve gitmek istemiyordum ama maalesef gitmek zorundaydım.

6 yaşımdayken babamı kaybetmiştim.Benim için çok kötü zamanlardı.Her zaman yanımda babamın olmasını isterdim.Her sabah erkenden uyanıp babam geldi mi diye tüm odalara bakardım fakat zaman ilerledikçe gelmeyeceğini anladım.

Babam öldükten 1 yıl sonra, annem hiç bir şey olmamış gibi başka bir adamla evlenmişti.

Annem zaten benimle ilgilenmiyordu.Evlendikten sonra da tamamen bana olan ilgisini kopardı.
Evlendiği adam ise benim çocukluğumu alt üst etti.

Annemin evde olmadığı zamanları değerlendirerek bana yaklaşıyordu veya eve alkollü gelip bana şiddet uyguluyordu.Küçük olduğum için ilk başlarda anlamıyordum fakat büyüdükçe anlamaya başladım.

Bunları anneme söylediğimde asla bana inanmadı.
Bu yüzden annemden hep nefret ettim.Bana hiç annelik etmedi ve babamın yerinide koruyamadı.

Eve varmıştım.Anahtarı cebimden çıkartarak, anahtar deliğine sokup döndürdüm ve kapıyı açtım.

Eve girdiğimde sessiz görünüyordu.Yavaşca kapıyı kapattım ve odama doğru adımladım.

Büyük ihtimalle annemler daha işteydiler. Bu benim için en iyi fırsattı.

•
•
•

Hava kararmaya başlamıştı.Annemler yarım saat önce gelmişlerdi ve şimdi yemek yiyiyorduk.Tabi ben yiyemiyorum.O adamın rahatsız edici bakışları buna engel oluyordu. Bana bakıyor ve annemin bakmadığını fark ettiğinde sırıtmadan durmuyordu. Ondan gerçekten nefret ediyorum. İğrenç bir adamdı.
Bu gergin anı annem konuşarak bölmüştü.

"Jeongguk,yarın iş için Japonya ya gideceğim ve orada tahminen 2 ay kalacağım.Bu süreçte sakın yanlış birşey yapma."

Ve yıkılmamı sağlayan cümleyi kurmuştu.Beni 2 ay bu adamla yalnız mı bırakıcaktı.

"Gitmesen olmazmı? Ertelesen?"

"Jeongguk saçmalama bu bir iş."

"Başka bir şey yaps-"

"Hiç bir şey yapmayacağım.Şimdi şirkete gidip bazı şeyleri imzalayıp geleceğim.Ve sende yemeğini yiyip susacaksın."

Diyerek beni susturmuştu.Derin bir nefes alarak yemekten kalktım ve hızlı adımlarla odama girdim. Arkamdan seslenselerde duymamazlıkdan geldim. Arkamdan kapıyı sertçe kapatıp yatağıma doğru ilerleyerek oturdum.

Ne yapacaktım bilmiyordum.Çok korkuyordum.
Annem az sonra evden gidicekti.O şirketten gelene kadar 1 veya 2 saat geçerdi.Ve ben o gelene kadar bu adamla yalnız kalmayı istemiyordum.
Kapım çalınarak bu düşüncelerden ayrıldım.

"Jeongguk,annen aşağıda ve az sonra evden ayrılıcak.Bizde seninle baba oğul çok eğlenecegiz
Oğlum"

Diyerek, bana sırıtarak göz kırmıştı.Dolu gözlerle ona bakarken o odamın kapısını kapatarak çıkmıştı.

Gerçekten bir şey yapmam gerekti. Yoksa bu adam bana çok kötü şeyler yapacaktı.
Hemen aklıma gelen şeyle annem evden çıkmadan yanına koştum

"Anne beni bir arkadaşım aradı onunla buluşacağız sen gelmeden evde olurum"

Cevap vermesine izin vermeden hemen yanıma telefonumla cüzdanımı alıp evden çıktım.

•
•
•

Hava baya karanlıktı.Ve hafif yağmur yağıyordu. Yağmuru severdim, bana huzur verirdi. İstemsizce mutlu olurdum. Hatta gece yağan yağmurları ayrı bir severdim.