Broken soul - Taekook

3° "Benden korkma"

•••

Fakat gözlerimi açtığımda şaşkınlığımı koruyamadım.

•••

Islak gözlerim arasından beni tutan kişi ile göz göze gelince hemen gözlerimi kocaman açtım.

Bu oydu, 2 gece önce gördüğüm beni evime bırakan silahlı adamdı.

Arkamdan gelen ses ile hemen düşüncelerimden ayrıldım.

"Buraya gel Jeongguk!"

Kafamı çevirip arkama baktığımda bana doğru gelmeye başladığını gördüm.Hemen belime sarılı ellerden kurtulup adamın arkasına geçtim.

"L-lütfen bana yardım et"

Diyerek ağlamaya devam ettim.

"Sana buraya gelmeni söyledim!"

Önümdeki adama yaklaşarak,

"Sen kimsin tanımıyorum ama.... o arkandaki çoçuk.... eğer benimle gelmese seni...."

Alkollü olduğu için kelimeleri birleştirmekte zorluk çekiyordu.Ben olduğum yerde duruken önümdeki adam sert bir şekilde konuşmaya başladı.

"Ya burdan gidersin yada seni öldürürüm"

"O çocuğu almadan hiç bir yere gitmiyorum!"

Diyerek beni almaya çalıştı fakat önümdeki adam o bana dokunamadan suratına sert bi yumruk attı.

Olduğum yerde öylece duruken ağlamalarım şiddetli bir hal almaya başlamıştı.Kendimi durduramıyordum.Ağlamalarım durmuyordu.
Ve çok korkuyordum.

Adam, yüzüne bir yumruk daha attığında yerden kalkarak orada duran başka adamlara eliyle bir işaret verip yerde yatanla ilgilenmelerini sağlamısti.

Baş ağrım daha da fazlalaştığında gözüm kararmaya başladı.

En son hatırladığım bayılmadan önce birinin gelip beni kucağına almasıydı.

•
•
•

Güneş ışığı ile gözlerimi araladığımda başka bir yerde olduğumu anlamam uzun sürmedi.
Yavaşça yattığım yerde doğrularak,sırtımı yatak başlığına yasladım.

Aniden kapı açıldığında olduğum yerde sıçradım.
Gelen kişiye baktığımda sesli bir şekilde yutkundum.

Dün bana yardım etmişti ama ondan, 2 gece önce
Bir daha karşısına çıkmamam için beni tehtid etmişti.

Kapıyı arkasından kapatıp bana doğru yürüdüğünde üstümdeki bataniyeyi sıkıca tutup olduğum yerde iyice küçüldüm.

Tam önümde durup, elini kaldırdığı sırada hemen gözlerimi kapattım.Alnımda bir baskı hissettiğimde gözlerimi tekrardan yavaşca araladım.

Bana bakıyordu.Ortam o kadar çok gericiydiki gerçekten ne yapacağımı bilmiyordum.Bana zarar vereceğinden korkuyordum.
O bu gerici ortamı düz sesi ile konuşarak dağıtı.

"Nasıl hissediyorsun?"

Bana bunu sormasını beklemediğim için şaşırmıştım.

"İ-iyi hissediyorum.T-teşekkür ederim"

Kaşını kaldırarak bana baktığında devam ettim.

"Dün bana yardım ettiğiniz için teşekkür ederim."

Bu dediğimi hiç takmayarak başka bir soru yönlendirdi.

"O kaçtığın kişi kimdi?"

İlk başta cevap vermek istemedim ama korktuğum için cevap vermek zorunda kaldım.