adın hâlâ hafızamda saklı- yarı texting✔️

hafızandan silindiğim gün.

SELAAM! Ne kadar mutlu bir yazarımız var, o sırada yazdıkları;

Hafızandan silindiğim gün? Neler çıkardınız?

#esagliyo

Bölüm Şarkısı;

Bu Kalp Seni Unutur mu? - Fikret Kızılok, Sibel Sezal.

iyi okumalarr<3
-

Mira'dan.

Geçmiş, Çınar'ın hafıza kaybı.

Sonunda Çınar biraz daha iyiydi, artık birlikte dışarı çıkabiliyorduk ve eskisi gibi olmasa bile gülebiliyorduk.

Şu an yine onu dışarı çıkarmıştım ve karşıdaki parka götürüyordum.

"Mira, yavaş ol düşeceğiz." diye bağırıyordu, ben ise onun elinden tutup koşuyordum. O da benimle beraber koştuğu için pek zor olmuyordu.

"Parkta ne yapacağız ki?" diye sordu ardından bana.

"Bilmem, sallanırız. Sallarım seni, sallarsın beni, biz parkları severiz kıvırcığım." diyerek hafifçe başımı arkaya çevirip konuştum.

"Peki öyle olsun," dedikten sonra ben anlamadan koşmasını hızlandırdı, bu sefer ben ona yetişmeye çalışıyordum.

"Karşıdan karşıya geçeceğiz Çınar, koşmayalım!" diye seslendim nefes nefese kalırken.

"Tamam!" diyerek biraz daha koştu ve kaldırıma gelince durdu. Ona bir şey olur diye korkuyordum. Yanına vardığımda arabaların geçmesini beklemeye başlamıştık. Kollarımı arkadan boynuna doladım ve çenemi omzuna yasladım. Kollarıma sarıldığında içim mutlulukla dolmuştu sanki.

"Şimdi geçebiliriz." dedi Çınar ve elimi tutarak yürümeye başladı. Yeşil ışık yanıyordu ve tek karşıdan karşıya geçen bizdik.

Bir korna sesi kulağıma dolduğunda adımlarımı hızlandırarak Çınar'ı kendime çekmeye çalıştım.

Yeşil ışık yanıyordu, yeşil ışık yanması gerekiyordu.

Her yer neden karanlığa boğulmuştu peki?

"Mira!" diye bağırdı ve beni ittirerek arabanın bana çarpmasını engelledi.

Araba ona çarpmıştı.

"Frenler tutmadı,"

Şoka girmiş bir şekilde yerde yatan bedene bakıyordum, sevgilime.

Başından kan akıyordu, saçları kana bulanmıştı.

Dizlerimin bağı benden bağımsız çözülürken dizlerimin üzerine oturdum, yolun ortasına oturdum. Kimseyi duymadım, kimseyi görmedim.

"Çınar." dedim konuşmayı hatırladığımda, başka hiçbir şey söyleyemiyordum.

Eğer beni ittirmeseydi araba bana çarpacaktı ve o kendini benim için feda etmişti.

"Çınar," diyerek koluna dokundum. Gözlerime yavaş yavaş yaşlar dolmaya başlarken ben şok içinde ona bakıyordum, tepki veremiyordum.

Her şey çok ağır geliyordu bana.

"Çınar, kalk." dedim kalkmayacağını bilerek. Kan akıyordu başından, insanlar etrafımıza toplanmıştı.

"Ambulansı aradınız mı?" diye sordu bir kadın bağırarak.

"Çınar uyan sevgilim lütfen, çok uyudun ama sen uykunu alamadın mı?" diyerek tekrar dokundum ona. Bedenine zarar vermeden sadece dokunabiliyordum.

Yüzüne doğru eğilerek yüzüne gelen saçlarını geriye çektim ve ağlayarak alnına bir öpücük kondurdum.

"Çınar, hayır olmaz. Gidemezsin." dediğimde kollarım tutulmuştu.

"Gel, kızım. Ambulans geliyor şimdi, şoktasın biliyoruz." diyerek geri çekmeye çalıştı bir amca ve teyze beni.

"İstemiyorum, bırakın. Beni görürse, duyarsa uyanır belki o. Hayır, bırakın kollarımı." diyerek çırpınmaya başlamıştım.

"Su verin kıza."

"İstemiyorum, lütfen bırakın yanına gideyim. Veda etmedi bana, istemiyorum uyansın o, ne olur?" diyerek bağırarak ağlamaya devam etmiştim. Hıçkırıklarım durmuyordu.

"Sakin ol, kızım. Uyanacak bir şeyi kalmayacak, ambulans geliyor bak şimdi." dediğimde ve teyze sarıldı bana. Ben ise sadece ağlıyordum, elimden başka hiçbir şey gelmiyordu, gelemiyordu.

"Teyze, son bir kez sarılamadım ben ona."

"Seni seviyorum sevgilim."

-

Hastane.

Doğru olamazdı değil mi? Unutmamıştı beni.

"Geçici hafıza kaybı." sesleri kafamda dönüyordu.

"Hayır, hatırlar o beni. Bırakın gideyim." diyerek kalktığımda hemşireler beni durdurdu.

"Hatırlayacak."

"Hatırladığında, her şey için çok geç olacak."

Her şey tamamdı, olmuştu geri dönecektik eskiye, gülecektik tekrar, şimdi neden unutmuştu beni, tekrardan neden uyumuştu?

Bana yabancısın kıvırcık, bana uzaksın tekrardan. Artık gel, ben seni çok özledim.

-

Bu bölüm mektup yok:")  yeterince ağladık zaten, diğer bölümlere hazırlık bu aslında.

Cem Adrian, Şebnem Ferah ve klasik müzik dinleyerek yazdım bu bölümü.

Bu geçmiş ve hafızanın ilk gittiği zamanlar...

Son 1 geçmiş bölüm kaldı, sonra felaket 3 bölüme giriş yapıyoruz.

Görüşürüz<33

-es

-gecenin yazarı.