Czuję jak mnie pustka przepełnia
Jak nagle czegoś mi brakuje
Nie mogę wyobrazić sobie
Gdyby to trwało już zawsze
Chociaż czasem nie cenię
Tego, co mi dajesz
I chociaż wszystko wydaje się bezsensem
Cierpię, kiedy nie ma cię przy mnie
Uchowaj mnie przed tym
Abym moje obawy się nie urzeczywistniły
Nie karaj mnie za to i za moje winy
Nikt mi ciebie nie zastąpi
Nawet moja miłość, o której nie mam prawa śnić
Skróć mi to czekanie
I w niewiedzy trwanie
Łez wylanie morze
Wróci moja życia nadzieja
Kiedy skończy się ta męka
Myśl o mojej miłości boli nieustannie
I ty jesteś dla mnie ukojeniem
CZYTASZ
Unforgetable
PoesíaOstatni z wierszy, w którym zwierzam swoje cierpienia wywołane jednym szkolnym zebraniem, a potrafi ono pozornie zranić niejedno wrażliwe na krzywdę i karę serce...
