Sa bahay ni Freen
Lydia: anak..hindi mo ba lalabasin ung tao.. halos buong araw nayan nag hihintay sau jan.. kausapin mo kaya.
Freen: dapat lang sakanya yan Ma.. Alam nyang may kasalanan sya..
Lydia: Oo nga anak..pero wag nman ganyan kawawa namn yung tao.. Mag usap kaung dalawa..hindi tama yang ginagawa mo..
Kausapin mo sya.. Sabihin mo kung ano ang nararamdaman mo.. Atleast diba alam nung tao..hindi ganyang nagtataguan kayo...Natahimik si Freen at pinag isipan ang sinabi ng Mommy nya..
Maya maya nilabas nya ito..
Agad nmang napatayo si Clark sa pagkakaupo sa harap ng kotse nya.
Pag labas ni Freen
Clark: Freen Im sorry ... hindi ko sinasadya un... please pakinggan mo muna ako.
Freen: umuwi kana...(galit na sabi nya) ayaw kitang makita.. kaya please umuwi kana..
.Aalis na sana si Freen pinigilan ito ni Clark.
Clark: please pakinggan mo muna ako... hindi ko un sinasadya..hindi ko alam na nangyari un(pagmamakaawa nya)
Biglang lumingon si Freen.
Freen: hindi mo alam?!. Hindi mo alam na nakaupo nayung babae sa lap mo?..hindi mo alam?! Clark pwede ba? hindi ako ung tao na maloloko mo nang ganyan
Clark: (halos maiyak nya) totoo sinasabi ko Sayo Freen kahit tanungin mo pa ung mga nakasama ko..Hindi ko un alam..Nagkataon lng na lasing na lasing ako Nun kaya hindi ko napansin na nakayakap naung babae sakin..
Freen: Sana nag isip ka muna bago mo gawin yun!! Pano mo nasasabi na hindi mo alam ung nangyayari..Nag ka amnesia kaba nung mga oras nayun huh!
Hinawakan ni Clark ang kamay ni Freen
Clark: please.. maniwala kanaman sakin...Hindi ko alam un..Lasing ako Nun...at Hindi ko intensyon na saktan ka..Alam kong may mali ako..pero nagsasabi ako sayo ng totoo.. hindi kita niloloko..
Freen: Hindi pa tau Clark pero ganito mo na ako saktan.. pano nlang kaya kung tayo na..Baka sa susunod mas malala pa..(tumulo ang luha)
Biglang napaluhod si Freen
Clark: Freen please... Patawarin mo na ako.. I swear hindi ko yun sinasadya..Hindi ko un ginusto.. Lahat gagawin ko mapatawad mo lang ako..pleaseeee... pleaseee freen..maniwala ka namn sakin hindi kita lolokohin..mahal kita....
Pinunasan ni Freen ang Luha nya habang nakaluhod si Clark sa Harap nya..
Freen: Umalis kana..Ayaw kitang Makita...
Nagulat si Clark sa sinabi ni Freen..
Clark: Pero Freen...
Freen: ... Umaaaaalisssss kanaaaa.... Wag ka munang magpapakita sakin...
Clark: Ayaw mo na sakin? (takot na sabi nya)
Freen: Pleaseee Clarkkk.. hayaan mo muna ako... Gusto kong makapag isip.
At iniwan ni Freen si Clark habang umiiyak ito
Hindi narin napigilan ni Freen ang sarili nyang maluha nung kaharap si Clark
Aminado sya sa sarili nya kung gano sya nasaktan sa ginawa ni Clark,totoo man un hindi.
Masakit saknya makita ung nangyari..
Dun nya narealize na mahal nya na si Clark dahil nasaktan sya ng sobra sa nakita Nya..Naisipan ni Freen na Pumunta Kay Becky.
At ikinigulat namn ni Becky nung biglang bumukas ang Pinto nya habang nasa Working table sya..
YOU ARE READING
Just The 2 of Us
RomanceBestfriends to Lovers My eyes are looking for a soulmate but I never thought that it will be my best friend. I didn't realize when I fall in love or when I started loving her, and the worst thing is I can't do anything about it to stop it.