"Şşt Esen. Uyansana kızım. Kış uykusuna yatmış mübarek." Başımın dibinden gelen sesle yerimde daha çok yayıldım.
"Ne be! Uykumu bölüyorsun şuan sus." Arabanın sıcaklığı beni daha çok mayıştırmıştı ve eve girmeye de oldukça üşeniyordum.
"Yarın evleniyorsun ya küçük hanım?" Hatırladığım gerçekle yerimden doğruldum ama gözlerim hala kapanıyordu.
"Bir gereksizi eve bıraktın. Sağol." İma yapmıştım ama anlayana artık. Kapı kolunu tutup açıcakken bu sefer o kolumu kavramıştı. Hadi ayaklarıma kapan şimdi. Bende affetmeyeyim. Sonra öpüşüp barışalım.
"Bu kadar alınacağını düşünmemiştim. Kusura bakma." Kaşlarımı çattım bu sefer.
"Bir insana gereksiz denince ister istemez alınıyor üstüne. Asıl ben özür dilerim üstüme alındığım için. Hem numara konusunda da hiç pişman değilim. Yine olsa yine yaparım. Şimdi gece gece arasın seni, rahatsız etsin ki uyuma." Kucağımdaki poşetle birlikte arabadan inip eve geçtim. Salonda kimse olmayışı az da olsa rahatlatmıştı içimi. En azından bu saate kadar nerdeydin diye soran olmayacaktı. Bu iyiydi.
Aslında Koray'a o kadar alınmamıştım ama kırılmıştım işte. Off sanki hayatımda başka olay yokmuş gibi iki üç kelimenin hesabını yapıyordum. Poşedi başımda olan çekmenin içine boşalttım. Çoğu zamanı yatağımda geçirdiğimden en iyi yer burasıydı sanırsam.
Poşedi ratgele makyaj masanın üstüne bırakıp dün gece giydiğim pijamaları giymek için giyinme odasına gittim. Bu yer neredeyse evin bütün odalarında vardı ve gerçekten kullanışlıydı. Fazlaca dolu olan elbiselerin arasından pijama takımımi bulup giyindim. En sonunda yatağa doğru bıraktım kendimi. Yarın gerçekten büyük bir gün Esen. Sabret. Sabret her şey bir gün çok daha güzel olacak. O zamana kadar sabret.
Gözlerim günün yorgunluğuna kapanırken daha fazla kendimi tutmadım.
....................................
Siyah mı? Beyaz mı? Yok yok mavi daha hoş duruyor gibi. Krem rengininde modeli daha güzel geldi gözüme. Gözlerimi devirdim bu duruma. Sanki dünden razıymış gibi burada tek başıma elbise seçiyordum. Ama her ne olursa olsun her zaman en iyi sen ol hayatım nokta. Elime güzel gelen beyaz elbiseyi aldım. Diz üstü ne sade ne de abartılı bir elbiseydi ve oldukça hoşuma gitmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kerem ile hiç bir konuşmuşluğumuz yoktu ama içimdende kötü bir geçmiyordu ona karşı. Bilmiyordum. Belkide asker olması bana ona karşı bir güven veriyordu. Hem benden yaşça büyük olması ona abi dememi göz önünde bulunduruyordu. Hiç olmasa tek olduğumuz zamanlarda ona abi diyebilirdim.
Hızlıca üstümü giyinip hızla bir makyaj yapmaya çalıştım. Bu zamana kadar makyaj fazla kullandığımdan aşırı bir makyaj yeteneğim yoktu. O yüzden rimel ve rujla bitirdim olayı.
