KUZEYDEN GELEN

Safi

Bu kızla ne yapacağını bilmiyordu. Onu zalimlikle suçlamıştı. Asıl zalim onun İspanyol atalarıydı. Birde tavır göstermiş esirlerin yanına dönmüştü. Kendi bilirdi. Sonuç da yarın Marakeş de köle pazarında onu satacaktı. Satacak mıydı? Yapabilecek miydi? Bir hışımla kamarasına geri döndü. Oturdu duramadı, yürüdü kamaraya sığamadı. Bir an şehrin ışıklarına bakarken, yakınlaşmışken, şimdi nasıl uç taraflara savrulmuşlardı? Yok, hayır Sidi Ziyad hiç bir kadının aklını böyle karıştırmasına izin vermezdi. Ros'u düşünmemeye çalıştı. Yatağına girdi, uyuyacaktı. Uyuyabilirse, sağa döndü Rosun yıkanışını hatırladı, sola döndü haşin çırpınışları gözünün önüne geldi. Sabaha kadar dönüp durdu ama uyuyamadı. Sabahın ilk ışıkları ile fidye istenilecekleri Safi şehrinde bıraktı. Esirler gemiden ayrılırken Ros 'u görmek istemiyordu. Oradan oraya dolaşıp durdu. Sinirinden çatmadığı tayfa kalmamıştı. Nizamı bile haşlamıştı. Nizam bu öfkenin nedenini biliyordu. Sonunda esirler gemiden ayrıldı, pazara götürüldü. Nizam Ziyad' a baktı. Ros'u durdurmadı. Neden? Ondan hoşlanmıştı. Kendisine ayırabilirdi. Ros onun esiriydi. Ama Ziyad gitmesini, satılmasını istemişti. Ziyad her zamanki işlerini yapmaya çalışıyordu. Hesapları yapamıyor, kime ne cevap verdiğini duymuyordu. Böyle bir kaç saat geçmişti ki birden - Nizam diye seslendi.                    Nizam yüzünü sarıp gemiden indi. Atına atlayıp dört nala gitti. Yetişmesi gereken bir yer varmış gibi. İki saat sonra Marakeş de tüm pazarda Nizam'ın sesi yankılanmıştı 200 bin dirhem.       Ziyad Rosaline den vazgeçememişti. Nizam Rosaline yi bir başka ata bindirmiş, kendisi önde o arkada gidiyorlardı. Rosaline kime satıldığını bilmeden atın üstünde ağlıyordu. Gece ışıklarına baktığı kıyı şehri olan Safi 'ye gelmişlerdi. Önünde ilerleyen adam hiç konuşmamıştı . Büyükce iki katlı bir eve geldiler. Mimarisi güzel ve etkileyici bir evdi. Kapıdan içeri girdiler. İki tarafı çiçeklerle kaplı uzun bir avludan geçtiler. Çiçeklerin kokusu her yanı sarmıştı. Ev beyaza boyalıydı. Ahşaptan kapısı oymalıydı. Pencereler oval ve gösterişliydi. Rosaline evi çok beğenmişti ama sahibi kimdi? Kendi sahibi kimdi? Üzülerek bunu düşündü. Merdivenlerin başında tanıdık bir yüz gördü. Bu Ziyad 'dı. Nizam yüzünü açtı. Getirdim Sidi dedi. Rosaline şaşkındı. Ziyad önce onu pazarcıya satmış sonra kölesi olarak satın almıştı. Ondan vazgeçememişti. - Pansuman lazım Ros dedi gülerek. Ros tebessüm etti. Nizam gitmişti. Evde Ziyad, Ros ve iki hizmetçi vardı.Hizmetçiler sofra hazırlıyordu.Ziyad Rosa odasını gösterdi. Mavinin açık rengine boyanmış geniş ferah bir odaydı. Yatak rahattı. Dolabında Ros'un giyinebileceği kıyafetler asılıydı. Yan tarafta banyo vardı. Ros yemekten önce güzel bir banyo yaptı. Açık yeşilin tonlarında güzel bir elbise giyindi. Aşağıya indiğinde yere sofra kurulmuş Ziyad onu bekliyordu. Yaklaştı, sofranın başında durdu. Ziyad otur Ros beraber ilk defa yemek yiyelim dedi. Ros oturdu. Acıkmıştı. Bilmediği bu yemekler çok lezzetliydiler. Ros yemeğini yerken Ziyad gülen gözlerle onu izliyordu. Sırtımdaki yaramın dışında yüreğiminde pansumana ihtiyacı var dedi. Ros şaşırdı. Bana zalim dedin. Ben zalim değilim Ros. Atalarıma yapılanın intikamını alıyorum. Bu benim geçimini de sağlıyor. Ros susuyordu. Konuş Ros bişeyler söyle dedi Ziyad. Ros ne söyleyebilirim ki beni kaçırdın esir ettin, köle aldın. Bir köle olarak sahinime ne diyebilirim dedi. Atalarına zalimlik yapılmış ama sen yapmamalısın dedi.Sen benim için sıradan bir köle değilsin, değer verdiğim yaramı iyileştiren bana iyi gelensin.Ros Ziyad a gülümsemişti. Ziyad hislerinden bu kadar bahsettiğine şaşırmıştı. Ros dilinin bağını çözüyordu. Kendini toparladı hemen.Yemekten sonra çarşıya gideceğiz. Buranın dokuma kumaşları çok iyidir. Alıp Rabat 'a götüreceğiz dedi Ziyad. Ros Rabat mı dedi. Evet burasıda benim evim ama Rabat' da yaşarım. Asıl evim oradır. Ros beni burda mı bırakacaksın diye sordu. Ziyad hayır benimle geliyorsun dedi. Hadi gidelim sana şehri de gezdiririm dedi Ziyad. Ros'un başına şalını alıp çıktılar. Ros Ziyad'ın hemen yanında yürüyordu. Bir adım gerisinden gelmesi gerekirken Ziyad yanında istiyordu. Dokuma tezgahlarını gezerken Ros kumaşlara hayran kaldı. Renkler desenler çok canlı ve güzeldi. Ros'un beğendiği tüm kumaşları aldı, Ziyad. Rabat a götürülmesi için hazırlanmasını istedi. Acıktım dedi Rosa. Daha yeni sofradan kalktık dedi Ros. Benim gibi bir adam çabuk acıkır dedi imalı olarak. Şurada güzel bir tatlıcı var oraya gidelim. Tatlıyı çok severim bunları öğren dedi Rosa. Sanki kölesi ile değil hanımı ile geziyordu Ziyad. Ros hangi tatlıdan isteyeceğine karar veremedi. Ziyad'a meraklı bir çocuk gibi gördüğü her şeyi soruyordu. Bu Seffa dır, hem tatlı hem tuzlu yapılabilir. Bu Ceylan boynuzudur, içi bademli ve baharatlıdır. Bu baklavadır,cevizli ve fıstıklı yapılır. Hepsinden yediler. Ros etrafını inceliyordu. Zeytin ağaçları çoğunluktaydı. Adını bilmediği başka ağaçları Ziyad'a sordu. Argan ağacıdır, yağı herşeye iyi gelir. Kadınlar ellerine ve saçlarına sürer dedi Ziyad. Ros etrafında çok kadın var sanırım dedi. Ziyad güldü hizmetlilerim, akrabalarım var dedi, bir yandan da Ros'un kayan şalını düzeltiyordu. Beline dokundu. Ros gerildi. Ziyad çekinmeden Rosa dokunabiliyordu. Rosu kendisine doğru çekerek kadınlarla çok vakit geçirmem sen istisnasın dedi. Gözleri Ros'un dudakları ile heyecandan kalkıp inen göğüslerindeydi. Ros kurumuş alt dudağını yaladı. Bu Ziyad 'ı tahrik etmişti. Sokak ortasında Ziyad' a ne olmuştu böyle.Rosu öpmesine az kalmıştı. Kendisini hemen topladı. Rosu yanına alarak falezleri gösterdi.Rosda uzaklaşmıştı, yoksa Ziyad'ın biçimli dudaklarını üzerinde istiyordu.Ziyad'dan bir erkek olarak hem çekiniyor hemde onun yanında mutlu oluyordu. Bir liman şehri olan Safiyi çok beğenmişti. Bütün bir ömrünü Ziyad ile burada yaşayabilirdi. Ne var ki Rabat 'a gideceklerdi.Akşama doğru eve geri döndüler. Ros yorulmuştu. Ziyad odasına çekilebileceğini söylediğinde Ros'un içini bir burukluk kapladı. Sahibi herşeye ne kadar müsade ederse Ros'un hayatı o kadardı.