KUZEYDEN GELEN

NİZAM

Ziyad için Ros 'dan uzak durmak çok zordu. Ona kimse sana dokunmayacak diye söz vermişti şimdi Ros istemeden ona dokunamazdı.Bu sözü verdiği için kendisine kızdı. Rosa bu kadar yakın olup ondan uzak durmak çok zordu. Kendine hakim olabilmesi için onu hemen odasına gönderdi. Yoksa Ziyad bu saf güzellik karşısında kendinden geçecekti. Ros buna gücenmişti ama ses çıkarmamıştı.Usul adımlarla odasına geçti. Ziyad onu Rabat' a götürdüğünde neler olacaktı acaba. Uzun bir süredir bir kadın böyle aklını başından almamıştı. Bugün çarşıdaki hallerini düşündü. Neredeyse o dudakların tadına bakacaktı,neredeyse. İnşallah kısmet başka sefere. Sabah Ros odasında gözlerini gün ışığına açtığında bu odayı, bu şehri sevdiğini anladı. Burada Ziyad ile bir hayat sürebilir miydi? Ziyad Ros için kimdi? Onu hem yanında istiyor hem uzak duruyordu. O gün öğlene doğru Rabat'a doğru yol alıyorlardı. Rabat da Safi gibi bir kıyı şehriydi.Safi den daha büyük, daha gösterişliydi. Gemiden inince Ziyad Nizam'a Rosu eve götür, işleri ayarlayıp hemen arkanızdan gelirim dedi. Ros ve Nizam yola koyuldular. Ev kıyıdan çok uzak değildi. Birlikte yürürken Nizam Rabat 'dan bahsetmeye başladı. O ve Ziyad burada doğup büyümüşlerdi. Ziyad ile yaptıkları yaramazlıklardan, girdikleri kavgalardan, Rabat' ın sokaklarında nasıl koştuklarından bahsediyordu. Söz konusu Ziyad olunca Ros Nizam' ı dikkatle dinliyor anlattıklarına gülüyordu.Keşke Ziyad'ı o yaşlarında görebilseydi, tanısaydı.Belki Ziyad o zaman kendisini kaçırıp, esir alan korsan olmayacaktı. Ziyad benim sadece akrabam değildir Ros diyen Nizam'ın sesi ile bu düşüncelerinden sıyrıldı. O benim abim, can yoldaşım, sırdaşımdır. Babamdan sonra hayatta kalan tek yakınımdır. Benim için kıymetlidir ve biliyorum ki sende onun için kıymetlisin.Umarım birbirinizin değerini bilirsiniz dedi Nizam. Ros'un yanakları kızardı. Ziyad'ın ona olan ilgisi farkediliyordu demek.Nizam da Ziyad için değerliydi. Ona güvendiği belliydi. Neredeyse Ziyad ile aynı boyda olan bu adamın Ziyad'dan farklı bir görüntüsü vardı. Gözlerinin içi gülüyor aynı zamanda o gözler alev saçıyordu.Onunda heybetli bir duruşu vardı. Çok büyük bir evin önünde durdular. İşte konağımız burası dedi Nizam. Bu ev ya da konak Safi deki evden daha büyüktü. Gök mavisi rengine boyanmış, pencerelerini çiçek saksıları süslemişti. Geniş bir bahçesi ve ortasında bir süs havuzu vardı. Etrafını incelerken ardında Ziyad'ı gördü. Ros gülümsedi. İşleri çabuk toparladım. Haydi içeri girelim dedi.Ziyad'ın burayı ve buradakileri sevdiği belli oluyordu. Kapıya doğru yürüyorlardı ki 6-7 yaşlarında küçük bir kız çocuğunun kollarını açarak kendilerine doğru koştuğunu gördüler. Ziyad da hemen yere çöküp kocaman bir gülümseme ile kollarını açtı. - BABAaaaaa