Bir kez daha kimsesizliğini hissetmişti. Doğup büyüdüğü sahil kasabasından çok uzaktaydı artık. Esir tutulduğu gemide bilinmezliğe doğru gidiyordu Rosaline. Kaderi Sidi Ziyad'ın iki dudağından çıkan kelimeydi ya da kendi ellerindeydi...
Ros çok şaşırmıştı, Ziyad ona ilk defa böyle bir tepki göstermiş, kızmıştı. Ama kendisi de kızgındı, üstelik neye? Gayrimüslim oluşuna mı, Ziyad ile evlenememesine mi , bilmiyordu. Sanki Ziyad ona evlilik mi teklif etmişti? Kendi kendisine gelin güvey oluyordu. Ziyad'ın kendisine olan yaklaşımının da sadece erkekçe arzulardan dolayı olduğunu düşündü. Bu kalbini acıtmıştı. Ziyad ise Ros'un Samira'yla evlen demesine kızmıştı. Nasıl böyle düşünüp, bunu söyleyebilirdi? Ziyad Ros için sadece sahip miydi? Hiç mi Ziyad için birşeyler hissetmedi kalbi?
Ros yatağında dönüp duruyordu. Aklında deli sorularla boğuşuyor, sanki Ziyad diye çarpan kalbinin sesini susturamıyordu. Gayrimüslim, gavur sözcükleri sürekli dilindeydi. Aşk için din değiştirilir miydi? Ziyad buna değer miydi? Hayır hayır o bunu Ziyad için değil ,eğer isterse kendisi için yapmalıydı. İslam... Bu dini ne kadar tanıyordu? Ezanı duyuyordu, namaz kılındığını görüyordu ama hükümleri nelerdi bilmiyordu. Öğrenecekti ve bu inancı ancak içinde hissederse müslüman olabilirdi. Yatağında uyuyamayan sadece Ros değildi. Ziyad da aynı durumdaydı. Ros 'a bu kadar yakın davranmasına rağmen kendisini anlatamamıştı. Sırf verdiği sözden dönmemek için kendisini engelliyor, ileri adım atmak için Ros'un hislerinden emin olamıyordu. Ne demekti Samira'ya nikah kıysındı? Bu kelimeler dilinden nasıl da kolayca dökülmüştü? İkisi içinde uyku bu gece haramdı.
Sabah erkenden Ros dikimhaneye gitmişti. Ziyad'a göstereceği kıyafetleri seçip ayırdı. Eğer Ziyad beğenirse diktikleri pazarda satılacaktı. Diğer kızlarda gelmiş çalışmaya başlamışlardı. Saatler geçerken Ziyad hala gelmemişti. Ros'un gözü sürekli kapıdaydı. Ros'un bekleyişini farkeden Nazire Ayza'nın kulağına "Babanı al da buraya getir diktiklerimizi görecekti."dedi. Ayza koşarak konağa geldiğinde babasını selamlıkda Nizam amcası ile konuşurken gördü. "Baba dikimhanede seni bekliyoruz,gelmeyecek misin ?"diye sordu. Kalbi koşar adım gitmek isterken ayakları mıh gibi çakılmıştı. "İşim var Ayza "dedi ama küçük kızın babasını almadan gitmeye niyeti yoktu. "Dikimhanede de iş var ama .Hepimiz seni bekliyoruz hem bak bende orda çalıştım "dedi . Babasının koluna asılmış bir yandan da çekiştiriyordu. Fırsatı kaçırmayan Nizam lafa atladı" Yahu gidip bakalım birader. Karar ver de ona göre hareket edelim. Yeni kumaşlar mı alınacak ,ne yapılacak artık bir bak" dedi. hepsi birlikte dikimhaneye gittiler.
Asık suratlı olarak içeri giren Ziyad'ı görünce kızlar çekinmişlerdi. Kesin beğenmeyecek diye düşünmeye başladılar. Ros ona bakıyordu o ise sert bakışlarını Ros 'dan kaçırıyordu. Sinirliydi , mesafeliydi. Bu hali Ros'u incitmişti ama Ros da renk vermemeye kararlıydı. Burnunu havaya kaldırıp, kendisinden emin, yaptığı işten gurur duyarak duruşunu dikleştirdi. "Kıyafetleri göreceğim"dedi sert sesi ile. Ros ayırdığı kıyafetleri Ziyad'ın ellerine dokunmamaya çalışarak "Buyrun Sidi " diyerek uzattı. Kendisine adı ile hitap etmemesi Ziyad'ı kızdırmıştı. Kıyafetlere üstün körü bir bakmış Ros'a uzatmıştı. "Seri üretimi yapılsın. Pazarda satılsın." dedi. Geriye dönmüş giderken Nizam'ın " O zaman daha fazla kumaş almak lazım. " deyişiyle durdu. Ros'a umarsamaz bir ifade ile bakarak "Beraber halledin "dedi. Ros duymayı beklediği bu sözlere Ziyad'ın tavırından dolayı sevinememişti bile. Kızlarda çok sevinmiş ama Ziyad'ın korkusundan yerlerinden kıpırdayamamışlardı. Sevincini belli eden sadece Nizamdı. Ros' a dönerek "Eee ne zaman Safi 'ye ne zaman gidiyoruz?" diye sordu. Ros Nizam'ın bu heyecanının o kısa boylu kızdan dolayı olduğunu biliyordu. Onu tekrar görebilecek olmak Nizam'ı coşturmuştu. Ros hafif bir tebessümle "En kısa zamanda" diyerek karşılık verdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ertesi gün Ros ve Nizam yeni kumaşlar için yola koyuldular. Nizam'ın ayakları yere basmıyorken Ros durgundu. Onun bu hali Nizam'ın dikkatini çekmişti. "Bugün de sohbetine doyum olmuyor Ros " dedi. Ros "Doğru düzgün incelemedi bile. Hemen bir bakıp geri verdi."dedi. Nizam "Senin istediğin Ziyad'ın beğenip satışa izin vermesi değil miydi ? Tamam işte . Daha ne istiyorsun?" dedi. "Ben beğenmesini istiyordum. Satış için izin verdi ama beğendiğini söylemedi." "Onun beğenmesi bu kadar önemli mi ? diye sordu Nizam. Ros'un kendi hisleriyle yüzleşip kabul etmesini istiyordu. Az duyulur kırgın bir sesle " Önemli " dedi. Sonra yine kibirli bir ifade takınarak "O kadar uğraştık, emek harcadık. En azından bi ellerine sağlık, güzel olmuş deseydi. " Nizam " Merak etme emeklerinin karşılığını alacaksın inşallah...her anlamda"dedi. "Ne demek bu şimdi -her anlamda - anlamadım ?" diye sordu Ros. Nizam artık açık konuşacaktı ,birinin bu ikisinin kulağını çekmesi lazımdı." Yapma Ros. Ziyad'ı kastettiğimi biliyorsun. İkinizde inatcı keçiler gibisiniz. Sen onun için herhangi biri değilsin bunu biliyorsun. Ziyad da senin için sadece sahip değil ki onun fikirlerini , duygularını önemsiyorsun. Birbiriniz içinsiniz daha neyi anlamıyorsun? " Ros "Ama ben gayrimüslimim " dedi. Nizam "Evet, bir de o durum var tabii. O konuda ben birşey diyemem" derken Sidi Cemal'in dükkanının önündeki kalabalığı gördüler. Cemal eline birini almış evire çevire dövüyordu . Nizam bir an durdu ve sonrasında " İMRAN "dedi.
