ကြယ်စင့်နဲ့နှင်းရဲ့အကူအညီကြောင့် ဆရာမအားဆေးရုံသို့ အမြန်ပို့ဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။
သတိလစ်နေသော ဆရာမကိုကြည့်ရင်းနော်ထူးရင်ကျိူးရပါသည်။နော်ထူးတို့ဆေးရုံရောက်တော့ ဆရာဝန်တွေကတစ်ခါထဲ ဆရာမကို ခေါ်ဆောင်ပြီးအရေးပေါ်အခန်းထဲမှာ အသက်လုနေရတော့သည်။
အချိန်တွေကြာလှပြီ...ခွဲခန်းထဲက ဘာမှမထူးသေး
နော်ထူးစိတ်တွေလည်းရှုပ်ထွေးလို့နေချေပြီ..။
"စိတ်လျော့ပါနော်ထူးရယ်..ဆရာမအဆင်ပြေမှာပါဟ"
ခွဲခန်းရှေ့က ခုံတန်းမှာကတုံကရင်ဖြင့်ငိုနေသော နော်ထူးအားနှင်းမှစိတ်သက်သာအောင်ချော့နေပေသည်။
"နှင်းရယ်..တကယ်ဆိုငါဖြစ်ရမှာဟ..ဆရာမက ဆရာမကငါ့ကိုကာကွယ်ပေးလိုက်လို့ဒီလိုဖြစ်ရတာ ငါကြောင့်ပါ..ငါ့ကြောင့်..ဟင့်"
ပါးစပ်ကလဲပြော လက်ကလဲ မိမိခေါင်းကိုဆက်တိုက်ထုနေသောနော်ထူးမှာ..အရူးမီးဝိုင်းသလိုပင်..
စိတ်တွေက ကစဉ့်ကလျားနဲ့ ရင်ထဲမွန်းကြပ်လွန်းသည်။
အကယ်၍သာ ဆရာမတစ်ခုခုသာဖြစ်သွားရင်
ကိုယ့်ကိုကိုယ်အပစ်တင်လို့ဆုံးတော့မှာမဟုတ်ပေ..။
ဉီးကိုကိုမျိုးကိုလည်းထောင်ထဲထိလိုက်သတ်မိမယ်ထင်သည်။
"စိတ်လျော့ပါဟာ... တကယ်ဆိုနင်ကြောင့်ဆိုတာထက်...ဟိုလူကြီးကြောင့်ဆိုပိုမှန်လိမ့်မယ်..
သူသာသေနတ်နဲ့မပစ်ခဲ့ရင်..ဒီလိုဖြစ်စရာအကြောင်းမသိဘူး"
"အေး.. နင်ပြောတာမှန်တယ်..အဲ့လူကြောင့်
အဲ့လူကြောင့်ဖြစ်ရတာ.."
ချက်ချင်းငိုနေရာကနေ မျက်ရည်များကိုအကြမ်းပတမ်းသုတ်ကာ..မျက်ထောင့်များနီရဲလာသောနော်ထူးက လူသတ်မယ့်အတိုင်းပင်..
သူမယခုလိုဒေါသထွက်တာ နှင်းတစ်ခါမှမမြင်ဖူးပေ
ထို့နောက်ရုတ်တရက် ထ ထွက်သွားသောနော်ထူးကြောင့် နှင်းပြေးလိုက်ပေမယ့်မမှီတော့..ဆရာမနီကိုလည်း စောင့်ပေးရဉီးမှာမလို့
ဆေးရုံအောက်မှာ..စျေးဝယ်သွားတဲ့ ဆရာမသဇင်ကိုသာ ဖုန်းဆက်ရလေသည်။
နော်ထူးကတော့..ရဲစခန်းအားဆိုင်ကယ်ဖြင့်..မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန်မောင်းထွက်သွားသည်။နှင်းဖုန်းဆက်လို့
သဇင်လိုက်ရှာပေမယ့်..ဆိုင်ကယ်မောင်းထွက်သွားတာပဲတွေ့လိုက်ရသည်။
YOU ARE READING
မြတ်နိုးရသူ
Fantasyမပိုင်ဆိုင်ချင်ပါဘူး ငေးကြည့်ရရုံနဲ့ကျေနပ်ပါတယ် ဆရာမရယ်...နှင်းဆီနီနီကိုသိပ်သဘောကျတဲ့ဆရာမ နော်ထူးကတော့...ဆရာမကိုပဲသဘောကျမိပါရဲ့..။ ဇာတ်ကောင်နမည်က နမည်အရင်းတွေထည့်သုံးထား တာမို့ ဆရာမတွေကိုထိခိုက်လိုစိတ်မရှိပါဘူး.... စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းသက်သက်ပါနော်...
