ဘာလိုလိုနဲ့ ကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်ပြီ နော်ထူးလဲသိမ်းစရာရှိတာသိမ်းပြီးတော့ လွယ်အိတ်လေးကိုလွယ်ကာ အခန်းထဲမှထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ခနနေတော့ နှင်းပါ ရောက်လာသည်။
"နော်ထူးလယ်ဖော"
"အေးနှင်းလာလေ"
"ကြယ်စင်ရော"
"သူမလာသေးဘူးဟ"
"ဟုတ်ပ နောက်ကျလိုက်တာနော်"
"အေးဆို ဘာတွေလုပ်နေလဲမသိဘူး"
ကြယ်စင်တစ်ယောက် သူများတွေ ကျောင်းဆင်းပေမယ့် သူတော့ကျောင်းဆင်းလို့မရသေးပေ...ဆရာမလေးက ခေါ်ထားလို့ပင်ဖြစ်သည်။
"ကြယ်လေးရေ"
"ဗျာ..အဲဟုတ်ပါဘူးရှင်ဆရာမ"
"ဟင်းဟင်းးးး"
"ဟီးဆရာမကလဲ"
"ဆရာမနောက်ကလိုက်ခဲ့..."
"ဟုတ်ကဲ့"
.......
နော်ထူးတို့လဲ ကြယ်စင့်ကိုစောင့်နေပေမယ့် သူကတော်တော်နဲ့ပေါ်မလာချေ...
"ထူးထူး"
"နှင်းလေး"
ပြိုင်တူထွက်လာသောအသံနှစ် နော်ထူးတို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့ရဲ့ဆရာမတွေပင်ဖြစ်သည်။
"ဆရာမနီ"
"ဆရာမသဇင်"
"အေးကွယ်ကလေးတို့ ဆရာမတို့နဲ့လိုက်ခဲ့နော်"
"ရှင်ဆရာမ သမီးတို့ကပြန်ရမှာမဟုတ်ဘူးလား"
"ဟုတ်တယ်လေထူးလေးရဲ့ ဒါပေမယ့် ဆရာမတို့လုပ်စရာကျန်သေးတယ်.."(ဆရာမနီ)
"အာ..ဟုတ်ကဲ့"
"နှင်းလေးလဲ လိုက်ခဲ့ရမှာနော်"(ဆရာမသဇင်)
"ရှင်သမီးရောလား"
"ဒါပေါ့ကွယ် နောက်တစ်ယောက်ကျန်သေးတယ် လာနေပြီထင်တယ်..သဇင့်စကားပင်မဆုံးသေး"
ကျောင်းသူတစ်ယောက်နဲ့ ဆရာမတစ်ယောက်ဒီဘက်လာတာကိုတွေ့လိုက်သည်။
"မေဉီး.."
"မသဇင်နဲ့ မနီပါလား"
"ဒါ မေဉီးရွေးထားတဲ့ကလေးလား"
"ဒါပေါ့ရှင့်"
ကြယ်စင် နော်ထူးနဲ့ နှင်းတို့ကတော့ဆရာမတွေပြောတာကိုနားမလည်ပါ။ကြောင်တောင်တောင်လေးဖြစ်နေသည်။ထိုစဉ်ကြယ်စင်မှ
YOU ARE READING
မြတ်နိုးရသူ
Fantasyမပိုင်ဆိုင်ချင်ပါဘူး ငေးကြည့်ရရုံနဲ့ကျေနပ်ပါတယ် ဆရာမရယ်...နှင်းဆီနီနီကိုသိပ်သဘောကျတဲ့ဆရာမ နော်ထူးကတော့...ဆရာမကိုပဲသဘောကျမိပါရဲ့..။ ဇာတ်ကောင်နမည်က နမည်အရင်းတွေထည့်သုံးထား တာမို့ ဆရာမတွေကိုထိခိုက်လိုစိတ်မရှိပါဘူး.... စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းသက်သက်ပါနော်...
