ဘာလိုလိုနဲ့ စာသင်ချိန်တစ်ချိန်ပြီးတစ်ချိန်ဝင်လာသည်။နှင်းအဉ္ဇလီတစ်ယောက်တော့အပျင်းထူနေမိသည်။စာဆိုလိုက်မလုပ်ချင်တာအရင်ထဲကအကျင့်ပါ
ခုဆို နှင်းအဉ္ဇလီအမုန်းဆုံးမြန်မာစာအချိန်သို့ရောက်ရှိလာပါပြီ နံပါတ်4အချိန်ဖြစ်လို့ မြန်မာစာသင်ပြီးရင်ကျောင်းဆင်းမှာဖြစ်သည် ဒါကြောင့်မြန်မြန်ကျောင်းဆင်းဖို့သာဆုတောင်းနေမိသည်။
မိနှင်းဆုတောင်းဟာပြည့်မလာပါ မြန်မာဆရာမသည် အတန်းထဲသို့ဝင်ရောက်လာသည် မိတ်ကပ်ပါးပါးလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်နီလေးလဲဆိုးထားသည် ဆံပင်လေးကို အပြောင်းသိမ်းပြီး သဇင်ပန်းလေးတွေလဲ ပန်ထားသည်။ခြုံငုံပြောရမယ်ဆိုရင် ဆရာမ၏မျက်နှာလေးမှာ အပစ်ကင်းစင်လှသည် ပကတိ တည်ငြိမ်သောအသွင်ကိုသာဆောင်နေသည်။
"ကဲ အားလုံးမင်္ဂလာပါကွယ် ဆရာမက ဒေါ်ခိုင်သဇင်ဝင်းပါ"
"မင်္ဂလာပါဆရာမ"
အားလုံးညီညာစွာနှုတ်ဆက်အပြီး နှင်းအဉ္ဇလီအကြည့်တွေကတော့ဆရာမမျက်နှာဆီမှမခွာမိသေးပါဘူး...
ကိုယ်အမုန်းဆုံးဘာသာရပ်ရဲ့ဆရာမက ကိုယ့်ကိုအကြည့်မလွှဲနိုင်လောက်အောင်ဆွဲဆောင်ထားနိုင်ကိုပင်အံအားသင့်လ်ို့မဆုံး
"ဟိုကလေးမ"
"ရှင်..ရှင်ဆရာမ"
"ဆရာမမျက်နှာစာမရှိဘူး ကျောက်သင်ပုန်းမှာစာက စာကိုလိုက်ကြည့် ပြီးကြရင်အကုန်ပြန်မေးမှာနော်"
"ရှင်ဟုတ်"
နှင်းအဉ္ဇလီရှက်မိပါသည် ကိုယ်ကြည့်တာအဲ့လောက် တောင်သိသာသွားတယ်ထင်ပါ့..
"ဒီကဗျာလေးရဲ့ အဓိပ္ပါယ်က......"
ဆရာမကအရှေ့မှာစာရှင်းပြနေသည်။အရပ်5"1လောက်ပဲရှိတဲ့ဆရာမအရပ်က နှင်းအဉ္ဇလီနဲ့ဆိုရင် ရင်ခွင်မှီလောက်သာဖြစ်သည်။နှင်းအဉ္ဇလီငေးနေတုန်းဆရာမက မိနှင်းအနားသို့လောက်လာသည် ပြီးနောက် စာအုပ်ကိုလက်ညိုးဖြင့်ထောက်ပြသည်။
"စာကိုကြည့်လေကလေးမ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"မင်းလဲတို့ကိုတော်တော်ငေးတယ်နော်"
YOU ARE READING
မြတ်နိုးရသူ
Fantasyမပိုင်ဆိုင်ချင်ပါဘူး ငေးကြည့်ရရုံနဲ့ကျေနပ်ပါတယ် ဆရာမရယ်...နှင်းဆီနီနီကိုသိပ်သဘောကျတဲ့ဆရာမ နော်ထူးကတော့...ဆရာမကိုပဲသဘောကျမိပါရဲ့..။ ဇာတ်ကောင်နမည်က နမည်အရင်းတွေထည့်သုံးထား တာမို့ ဆရာမတွေကိုထိခိုက်လိုစိတ်မရှိပါဘူး.... စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းသက်သက်ပါနော်...
