Polis Mafya'm +18

23.part

Annemin gazetecinin sorduğu soruyla sanki kanı donmuştu...

Elimdeki eli buz gibi olmuştu...

"Bayan Jung kocanız nerde... Yanınızdaki kızınız gayri meşru çocuk mu?..." diye sormuştu...

Annemin dili tutulmuş herhangi bir cevap veremiyordu...

"Ne demek istiyorsunuz beyefendi karşınızda avukat olduğunu unutuyorsunuz... Sanırım bu sorduğunuz soru kayıt altında... Rahatlıkla soruşturma açabiliriz..." deyince yüzü düştü....

"Özür dilerim efendim..." deyince konuşma gereği duyup yüzüne baktım...

"Babam ben küçükken vefat etti... Şimdi ortalarda görünmemesinin nedeni bu..." deyip konuşmasına müsade etmeden annemi peşimden sürükledim..

Şoför binmemiz için kapıyı açtığında yanımıza gelen gazetecileri gördüm...

Arabaya binip otelden uzaklaşana kadar annem konuşmadı...

"Anne..." deyip dürttüm.... Annem hiçbir şey diyemeden ağlamaya başlayıp sarıldı...

"Annecim... Üzülme lütfen... Hem ben biliyorum babamı... Onlar bilmese de olur..." "Kızım ben babanı çok özledim... Hâlâ da özlüyorum... " deyip burnunu çekti...

"O da seni seviyordu anne... Bu dünyada olmasa bile öbür dünyada karşılaşacaksınız..." "Karşılaşacağız değil mi?" "Evet..." "Beni yine sevecek mi?" diye sorunca hemen cevap verdim... "Tabiki anne... Siz ebedi olarak birbirinizi sevdiniz... Öyle de devam edecek..." deyip elini öptüm...

Araba durunca arabadan indik...
Hastaneye girip DNA testi yapılan yere çıkıp oturduk...

Bir kaç dakika sonra annemin arkadaşı gelip anneme sarıldı...

Benimle de sarıldıktan sonra bizi bir odaya götürdü...

Gereken herşey yapıldı saç tellerimiz alındıktan sonra odaya geçip oturduk...

Annemle doktor olan arkadaşı bir süre konuştuktan sonra annem bana döndü...

"Kızım sıkıldıysan gidebiliriz..." diyerek gülümsedi...

"Sonuçlar çıksın öyle gideriz annecim..." diyerek gülümsemesine karşılık verdim...

Bir kaç dakika sonra odaya hemşire girip elinde zarf getirip anneme verip çıktı...

"Ben zaten sonucu biliyorum kızım... İstersen sen bak..." deyince elindeki zarfı alıp açtım...

"%99.9 biyolojik olarak uyumludur..." dedim sesli okuyarak...

Annem ayağa kalkıp arkadaşına sarıldıktan sonra bende ona sarıldım...

"Benim senin yaşlarında kızım var... Arada geliyor buraya... Buraya geldiğinde seni de çağırırım gelirsen arkadaş olursunuz..." deyince gülümseyerek cevap verdim...

"Olur... Neden olmasın..." diyerek ayrıldım...

Annemle beraber hastaneden çıkınca aynı gazeteciler kapının önünde duruyordu...

Elimdeki zarfı bir tane gazetecinin eline verdikten sonra annem konuştu...

"Ne siz ne de biz mağdur olmak istemeyiz... Lütfen bundan sonra kızım hakkında birşey söylediğinizi duymak istemiyorum..." deyip elimi tuttu....

"Duyduğumuza göre kızınız evliymiş... Kocası nerede..." deyince konuşma gereği duyup konuştum...

"Eşimin işinden dolayı acil bir işi çıkıp gitti... Bir kaç güne burada olacaktır.... Sizin bu söylentilerinizden o da hoşlanmıyor... Eşimin bir polis olduğunu göze alınarak hareket etmenizi istiyorum..."deyip annemle ilerlemeye devam ettik...