How Love Grows (Completed)

Kabanata 08

Kabanata 08

Unwanted

"What do you want, Lyn?" tanong nito kay Eve.

Nandito na kami ngayon sa cafeteria, pumipila para maka order na kami. Ivory was busy finding her wallet in her bag while I was just standing behind them.

Nanatili akong walang ekspresyon habang tinitignan ang mga bilihin. Siguro chicken nalang ang kakainin ko today tas coke. Hindi naman ako gaanong gutom ngayon.

"Yang, what do you want, libre kita?" aniya sa masayang tono.

Nakangisi akong lumingon sa kaniya. Napansin ko ang pagbaling ng ulo ni Eve sa amin. Sasagot na sana ako nang magsalita siya.

"Hindi na, Ivory. Libre ko ito," she said.

Napalingon na rin ako sa kaniya. Lumingon din si Charmaine, she looks very annoyed. Hindi ko alam kung bakit? Pero nag iba na ang aura niya, o sadyang gano'n lang talaga siya tumingin?

Nasulyapan kong daghan-dahan na kinuha ni Eve ang kamay ng kaibigan niya at kinuha ang kamay ko. Napaatras siya ng kaunti dahil bahagya akong sumingit sa gitna. Nakita kong ngumiwi siya bago umusog.

"Ano kakain mo?" tanong ni Eve habang nakatingin sa mga pagkain.

"Chicken at coke nalang, Eve," sagot ko.

She nodded. Tumingin siya sa likod namin.

"Sa inyo?"

"Pasta for me and orange juice, Everlyn," si Ivory sa mahinang boses.

"Lasagna lang sa akin," maarteng sambit ni Charmaine.

Tumango si Eve. Hinarap niya ang dalawa, kaya napalingon na rin ako. Hindi dumapo ang tingin ko kay Charmaine.

"Sige. Maghanap na kayo ng lamesa at kami na ang magdadal ni Felicity ng mga pagkain natin."

Doon lang ako napatingin kay Charmaine.I saw how her expression changed as she slowly gazed at me. Ngayon ramdam ko na kung gaano siyang nainis. Umirap siyang umalis kasabay ni Ivory. Hindi ko maintindihan kung bakit siya ganito sa akin. Pero hindi ko 'yon pinag tuonan ng pansin.

Si Eve na ang nagsabi ng mga inorder namin at siya na rin ang nagbayad. Dinala namin Ang mga pagkain sa mesang napili nila, malapit 'yon sa may entrance ng cafeteria. Hindi naman nagtagal at kaagad naman kaming natapos kumain. Dahil pareho lang naman kami ng floor magkasama kaming umakyat at tsaka naghiwalay na rin para makapasok na sa silid namin.

I actually enjoy the environment of this new school. The teachers are really appreciative of the students; they're so gentle and very comfortable. Parang gusto ko yatang dito nalang ako hanggang sa mag college ako. Even the students are very friendly to everyone. Hindi naman nakakapressure ang first day of class. I know the following week will be serious, kaya ienjoy ko muna itong araw na ito.


Kaninang five ng hapon lang natapos ang isang subject namin. Though the only thing we did first was introduce the topic, tapos bukas na kami magsisimula. Maganda rin dahil wala talaga ako sa mood para doon.



May susundo ba sa 'yo?" I asked her while I was preparing to leave.

Tumawa siya at sinabit ang kaniyang bag sa balikat.

"Yeah, our driver will fetch me up later," she answered.

Tumango naman ako. Naramdaman kong hindi gaanong nagsasalita si Ivory, hindi siya madaldal katulad ko. Hindi naman bago sa akin ang ganito. Somehow, I am trying to be comfortable with her since I consider her my friend.

"You know, how funny it is when I am old enough to handle myself, but my family still thinks that I am fragile like a glass. Weak and easy to break," said Malungkot Niyang Dugtong.

"Maybe you are the only girl they have? Sabi kasi nila, maganda daw kapag only girl ka lang sa family. Para kang prinsesa. Isn't that amazing?"