How Love Grows (Completed)

Kabanata 40

Kabanata 40

I'm home

Life is beautiful when you make it beautiful.

 

No matter how many miles I run, I can't deny the fact that I am always being tied up by this house, and my feet know where I should go. Kahit anong iwas ko, pilit akong hinahatak dito.

 

 

“Fely! Eve! ”Tawag sa amin ni Kuya habang naglalakad kami sa hallway dito sa Hall of Justice. Dito ginanap ang hearing.

 

This is actually what we talked about yesterday, Kasama sila Leana at Ethel. Ayaw sanang dumalo ni Eve na kumbinsi ko siya.

 

“Eve, you should finish this! Ikaw itong kating kati na matapos tas aayaw ka?” si Ethel.

 

Umiling siya sa amin. “I don't want to do this anymore. Nandito na naman si Fely; I can now protect her. Hindi ko na siya hahayan na umalis muli.”

 

Tahimik na lumingon si Ethel sa akin. Leana sighed and looked at me.

 

“Eve, ano ba! You need to end this, kailangan nilang maparusahan sa lahat ng ginawa nila sa iyo, sa akin!” 

 

“Nakulong na si Michael, Fely,” malumanay niyang sinabi habang mariin na tumingin sa akin.

 

“Pero mapapalaya siya sa kulungan kung sakali man na umuurong ka sa kaso.”

 

Hindi niya ako sinagot. Tinitigan niya lang ako.

“Gusto kong tapusin mo ito, Eve. Please, aalis ako kung hindi mo ito gagawin.” Panakot ko sa kaniya kahit alam ko naman na walang epekto iyon. 

She smirked at me. Mas lalo niyang tinuon sa akin ang kaniyang atensyon.

“Kaya mo bang umalis?” may panunuya niyang sabi.

Buong lakas akong tumango. “Kaya ko kung hindi mo ito tatapusin.”

Nanliit ang kaniyang mga mata. 

“Magagalit ka ba sa akin kung sakaling matalo ako sa kasong ito?”

Umiling ako. “Pero aalis ako,” ani ko.

Tumango siya. Hindi niya ako sinagot, pero umiwas naman siya ng tingin sa akin. Buong gabi siyang tahimik hanggang sa umuwi na ang dalawa. We did not talk. Hinayaan ko rin. Kaya kinabukasan nagulat qkong nagyaya siyag pumunta sa hearing. 

 

“Buti naisipan mong dumalo na,” my brother says to Eve.

 

 

Nandito ang mga Lucero. I see Lola's eyes watering as she sees me. But my vision was being blocked by my brother. He hugged me tight. And so Jamir is.

 

Lumapit kami sa mga tao sa labas ng courtroom. Nakita kong nakahalukipkip lang si Ruby sa gilid namin. She looks so bored while looking at me. Umirap siya ng nilingon niya si Eve. Everyone is present, even Osceña and Puerto. Anton is beside my family; he is intently staring at me. My heart feels calm as I stare at the love of my life. He only smiles at me. And I uttered something only I can determine.