De ruzie die alles veranderende...

Hoofdstuk 12

Clara POV

Er ligt een prachtige ketting in. "Dankje Herman!" Hij glimlacht en doet hem om mijn nek. Dan lopen we langzaam terug naar de auto en rijden naar huis.

"Bedankt Herman, het was echt een super avond..." Hij glimlacht en komt dichterbij staan. "Dat vond ik ook, maar er mist nog een ding" ik frons mijn wenkbrauwen en dan raken zijn lippen de mijne. Hij kust me vol passie en het voelt zo magisch. Ik kus hem teder terug... Dit gevoel is onbeschrijfbaar. Als we elkaar loslaten kijk ik hem diep in zijn ogen aan. "Ik hou van je..." Zegt hij. Ik voel het warm worden van binnen... Maar kan dit wel? Ik lieg de hele boel bij elkaar! Ik voel tranen opkomen. "Gaat het wel? Ging het allemaal misschien iets te snel?" Ik haal mijn schouders op. "Ik weet het niet... Maar ik wil niet dat de dingen lopen net zoals in mijn vorige relatie..." Er rolt langzaam een traan langs mijn wang. "Dat zal niet gebeuren... Dat beloof ik..." Dit keer raken mijn lippen die van hem. We zoenen een hele poos en na een paar minuten stoppen we

"ik hou ook van jou..."

Als we in bed liggen slaat Herman zijn armen om me heen en trekt me naar hem toe. Ik voel zijn adem in mijn nek en voel rillingen over mijn lijf. Ik hou van hem... Dat is zeker... Maar houd hij van Clara of Angie?

Ik draai me om zodat onze hoofden naast elkaar liggen. Hij glimlacht en dan kus ik hem weer op zijn lippen. Het is gewoon zo magisch... Ik zou niet zonder deze kussen kunnen. "Een nachtzoen..." Zeg ik en dan sluit ik mijn ogen.

Als ik wakker word voel ik dat er iemand met mijn haar speelt. Ik draai me om en kijk in het gezicht van Herman "Goeiemorgen schoonheid..." Ik glimlach "Goeiemorgen..." We blijven een poos liggen en kijken elkaar alleen maar aan zonder iets te zeggen. "Herman?" "Ja?" Ik bijt op mijn lip. "Vind je het erg als we het nog even geheim houden? Tomas en Sophie zijn nog maar klein en snappen het misschien niet... Ik wil het ze uitleggen, snap je?" Hij knikt.

Daarna kleden we ons om en lopen we naar beneden. Tomas en Sophie zitten in hun pyjama aan tafel. "Hebben jullie lekker geslapen?" Vraag ik. Ze knikken "waar was je mama?" Vraagt Sophie "ik was samen met Herman ergens wat eten" Tomas knikt. "Maar mama, je kan toch ook thuis eten?" Ik lach "ja dat kan ook" Sophie en Tomas geven elkaar een blik. Ze begrijpen elkaar altijd zonder een woord te zeggen.

"Ik ben iets vergeten, ik ven zo terug..." Herman knikt en dan loop ik naar boven. Ik pak mijn laptop en log in op het account van Angie... Ik wilde eigenlijk wel weten wat Herman heeft geschreven...