Hoofdstuk 10

304 19 0
                                    

Herman POV

Pablo draait zich verschikt om. "N nee..." Zegt hij en hij klapt zijn laptop dicht... "Wel... Ik zag het toch!? Je mailt met haar en je zegt me niets!? Ik zoek haar al Jaren en jij loopt doodgewoon met haar te mailen!?" Schreeuw ik. "Ze wilde niet dat jij het wist... Maar ik heb al een tijd niets meer van haar gehoord en..." Ik draai me om en loop boos de leraren kamer uit. Ongelofelijk dat hij niets heeft gezegd!

Clara POV

Ik ren achter Herman aan en zie hem naar buiten lopen. Ik zeg niks en ga stilletjes naast hem lopen... "Ik denk dat zij nog steeds denkt dat je haar niet vertrouwde..." Zeg ik dan. Herman zucht en dan gaan we op een bankje zitten. "Misschien moet je haar eens mailen... Je weet in ieder geval dat ze er nog is... Waar ze ook is..." Hij knikt. "Het komt wel goed"

~2 weken later~

"Haha nee hou op!" Herman kietelt me waardoor en de kinderen lachen. "Tomas, S-Sophie! H-help me dan!" Dan bespringen ze Herman en beginnen hem te kietelen. Ik help mee en al snel hebben we alle vier de slappe lach. Dan komt Olga binnen en ziet de troep... "Ach nee toch he..." Zucht ze... "Ga maar snel weg... Ik ga het wel weer opruimen..." Tomas en Sophie rennen lachend naar boven en Herman trekt me mee zijn kantoor in. "Wil je me even helpen met de mail schrijven voor Angie?" Ik knik en dan gaan we aan zijn bureau zitten. Hij begint te typen en ik lees alles wat hij schrijft... Dan leg ik mijn hand op die van hem... "Ik begrijp dat je boos bent... Maar als je zo in dat mailtje schrijft komt ze echt niet terug. Schrijf Hoe erg je haar mist en hoe graag je haar terug wilt zien en schrijf dat het je spijt..." Herman glimlacht "bedankt..." Hij typt het mailtje overnieuw.. "Ik haal wat drinken" zeg ik en ik loop richting de keuken...

Herman POV

Als het mailtje af is kijk ik tevreden naad het eind resultaat. Dan komt Roberto binnen. "Herman... Ben je zeker dat je dit wilt doen?" Ik kijk hem verbaasd aan. "Hoezo?" Vraag ik... Roberto zucht. "Denk is even rustig na Herman... Het is vijf jaar later... Ze heeft waarschijnlijk een heel nieuw leven.. Een nieuwe familie... En kijk nou is... " Hij draait zich om en wijst naar Clara die drinken in schenkt en ondertussen met Olga praat. "Je bent sinds zij er is veel gelukkiger... Grijp je kans..." Dan staat hij op en loopt weg... Ik klap mijn laptop dicht en kijk naar Clara. Tomas en Sophie rennen de keuken in en beginnen om haar heen te springen ze lacht en tilt ze dan op en zet ze op de tafel. Ze tikt ze aan op hun neus en dan lachen ze...

Misschien heeft Roberto gelijk...

De ruzie die alles veranderende...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu