NAKAILANG MURA na ako. Kanina pa ako punas ng punas dito ng tissue sa damit ko ay ayaw pa rin mawala ng mantya. I know my dress is red but subrang pangit na dahil some parts are becoming dark. It's not giving... At ayuko rin sa amoy ng alak na nahalo sa pabango ng suot ko."This shit..." Mahinang bulong ko. I sighed, give up na ako. Lumabas ako ng banyo at dumeritso kaagad palabas, nagulat pa ako nu'ng makita ko si Sebastian, nakahilig siya sa dingding pero ang mas nakakagulat ay ang ginagawa niya.
"Seriously? You smoke?" Gulat kong usal, he just look at me and smirk.
"Yes, sorry. Uncomfy ba?"
"Of course, nakakasama iyan sa kalusugan mo, at ang siga pa ng amoy." Napakamot ako sa aking ilong, dali dali niya namang itinapon ang sigarilyo at inapakan.
"Sorry," He smiled at napakamot pa sa batok. "How are you? Uuwi ka na ba?"
"Nope, I'll stay for a while. Baka magalit pa ng husto si Mom---" nanlaki ang aking mata at umiwas ng tingin, "Nevermind."
He chuckled, "You don't have to hide it, I know. It was so obvious."
"What do you mean?"
"It was so obvious that you were just pretending, inshort you're a people pleaser too." Umiling iling siya at lumapit saakin, inayos niya ang jacket niya na suot-suot ko ngayon.
"Too?, So people pleaser ka rin?" Ilang segundo pa siya tumingin sa mukha ko bago tumango. "Let me guess, hindi rin alam ng mother mo ang paninigarilyo mo?" Tumango ulit ito.
"I can't just casually say that, she's expecting more from me, tingin niya kasi subrang perfect ko."
"Wow, same..." Casual kong usal, iginaya ako nito malapit sa pool, walang masyadong tao kaya medyo tahimik lang dito. Well... This is what I need right now.
"So... I actually want to introduce myself again. Sorry hindi ako masyadong nakapagpakilala sayo kanina, I just don't like talking much if my mother is just right there beside me." Humarap ito saakin kaya tinaasan ko ito ng kilay.
"Hi, I am Engineer, Sebastian Lawrence Lariarte, you can call me, Seb. Kung gusto mo magpaggawa ng bahay lapit ka lang sa'kin." He sweetly smiled at me at nilahad ang kamay. Napangiwi ako.
"I a-ahm..." napakamot ako sa aking batok bago tanggapin ang kamay niya, "I am Ysana Therese Lavende, I am a psychiatric nurse at kung gusto mo mag paalaga, paki alam ko?" pagbibiro ko. He laughed at hinampas pa ang braso ko, slight lang naman pero nakakagulat dahil para talagang close kami kung maka hampas.
"Sorry, I never knew kasi na may ganyan na klaseng nurse na kagaya mo, wow baka mas ma dedepress pa ang patient mo niyan." Hindi ko na rin mapigilang matawa.
We talk and talk, masaya itong kausap, hindi ito nauubusan ng iba't ibang topic. I feel like I am so peace while talking with him. Naenjoy ko rin ang view dahil iyong ibang tao ay nag siuwian na. Nakalublob ang paa namin sa swimming pool. Habang nakatanaw lang sa maraming bituin sa langit.
"Sorry," He said nu'ng makitang natalsikan ako nito ng tubig dahil sa paa niya.
"It's fine."
"Sorry," He said again. Ngumiti lang ako sa kaniya ng peke.
"It's. Fine." Matigas kong usal. Halos lumabas na ang ugat ko sa nuo nu'ng natalsikan na naman ako ng tubig at this time, I know sinadya na niya ito.
"Sorr--"
"Stop it." babala ko nu'ng makitang tatalsikan na naman ako nito ng tubig. He just sweetly smiled at me at tinalsikan nga.
BINABASA MO ANG
His Dangerous Obsession
RomanceShe only cares for him because he is her patient, but who whould think that the care she shows will leads to dangerous. And now she doesn't know how to escape his obsession, HIS DANGEROUS OBSESSION.