His Dangerous Obsession

Chapter 6

NAKASANDAL LAMANG ako sa kotse habang hinihintay si Seven, mahina pang nagpapadyak ang isa kong paa dahil hindi ko rin alam kung bakit, I was too embarrassed sa sinabi ko sa kaniya kanina, hindi ako makapaniwalan nasabi ko iyon. I mean hindi naman iyon big deal pero napaka corny ng sinabi ko. How I wish mas nakapag prepare pa ako ng magandang speech para sa kaniya.

Napatayo ako ng tuwid nu'ng makitang naglalakad ito papalapit saakin. Nakayakap ang malalaking braso nito sa plushie na binigay ko sa kaniya kanina, the stuff toy look so small because he's the one holding it.

Nakagat ko ang labi ko para pigilang ngumiti. He's so cute, ni hindi ako nito magawang tignan, nakatingin lang ito sa dinadaan habang namumula ang tenga.

Tumikhim ako nu'ng huminto ito mismo sa harapan ko, tiningala ko ito at tinignan ang mukha. How can he be this handsome and cute at the same time?

"S-Stop..." Umiwas pa ito ng tingin saakin at napansin ko ang paghigpit ng yakap nito sa plushie.

I chuckled, akmang aasarin ko pa sana ito ng bigla itong bumontong hininga at tumingin saakin, ilang segundo pa at ako naman ngayon ang napaiwas ng tingin sa kaniya.

"I'll take care of it, Yna."

"O-Okay... Tara na ihahatid na kita." Tumalikod na ako rito ngunit naramdaman ko ang pag hawak nito sa braso ko, puno iyon ng pag iingat dahil baka naalala niyang may sugat pa ako roon. Kaagad ko itong tiningala ngunit ang sumalubong saakin ay isang halik ulit sa pisnge.

Parang hihimatayin ata ako dahil sa subrang lakas ng kabog ng puso ko, hindi ako natataranta o kinakabahan. Kumakabog ito na parang subrang tuwang tuwa. Ay ang taray!

Mabilis lamang iyon at may tunog pa, sa may bandang gilid mismo ng labi ko ito humalik. Kanina pa ito tumatyansing ah!?

"A-Ano ba?!" Gulat kong usal, this time siya naman ngayon ang mahinang tumawa. Why is he so cute today?! And why the hell I'm treating him like a child today?!

He's a grown ass man already! A 21 years old!

"I'm glad I am with you today. I didn't get bored."

Nauna na siyang pumasok sa kotse at ako ngayon ang natulala. Bwesit na syete 'to! He's making me confuse.

"HOW ARE you, Nurse Lavende?" bungad kaagad saakin ng mga kasamahan ko pagkarating ko sa mental hospital.

"I'm fine, thank you." I nodded and kumaway pa sa ibang mga kasamahan. Napatingin ako sa long sleeve ko at inayos ang pag takip nito sa palapulsuhan. Naglagay lamang ako ng foundation sa mukha para matakpan ang mga kalmot at pasa ko doon.

"Oi, nurse Ysana, kumusta? Kere mo na ba? Baka sumakit ulit t'yan mo mag sabi ka lang." A woman approached me, napangiwi ako dahil mukhang kilalang kilala ako nito kung makipag usap, I felt bad because I don't remember her name.

Ang nirason kong pag leave kahapon ay sumakit ng subra ang t'yan ko, valid naman iyon kaya okay lang.

"U-Uhm... yes of course po, don't worry, I can handle." I said, nagpaalam na ako dito at dumiritso kaagad sa office. Naabutan ko doon ang mga kasamahan ko na busy.

"Ay nandyan ka na po pala, Nurse Lavende. Jusko, mag prepare po kayo, dadating po ngayon ang CEO ng Phoeniz company, si president Villapuerte." bungad saakin ni Miss Tania.

"What, who?" kahit nag tatanong pa rin ako ay tinalikuran ako nito at hinarap ang laptop ko.

"Did you compile na po ba ang mga report niyo tungkol kay Mr. Sevenweriuz Harstorm?"