Chapter XIII

13.1K 405 85
                                    

Cloud's POV:

Please bear with me with this chapter. Thank you!

Cloud's POV:

Nang makarating ako sa bahay at matapos kong maghugas ng katawan ay humiga na ako sa kama ko. I feel exhausted. Ewan ko nga ba, lagi na lang akong pagod.

I grabbed my phone and decided to text Hestia.

Inilagay ko na ang phone ko sa bed side table nang maipadala ko ang mensahe ko sakanya

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Inilagay ko na ang phone ko sa bed side table nang maipadala ko ang mensahe ko sakanya. Hindi na ako nag abala pang mag hintay ng reply dahil alam kong wala naman akong matatanggap dahil naka blocked ako sa account niya.

Paano ko nalaman? My messages would not be delivered.

I sighed as I closed my eyes. Alam ko naman nang wala ng pag asa ang relasyon naming dalawa. Halata naman iyon and props to her, hindi niya ako binibigyan ng kahit na katiting na false hope. Mabuti na din iyon at baka matauhan din ako.

Why do I still message her after letting her go? Simple. Malakas ang loob kong hindi niya ito mababasa and this is my way of coping. It makes me somewhat calm when I send messages on her account.

Nakaka miss pa din yung panahon na siya ang mas nakaka daming message sa aming dalawa. Her I love yous, I miss yous and simple goodnight and morning greetings. I miss it all, it pains me to death.

Hindi ko namalayan ang pag tulo ng luha sa aking mga mata. It's been over a month, why does it still hurt?

Maybe because you're not trying to heal.

-----

Kinabukasan...

I woke up early today dahil maaga ding umalis si Ava kaya naman napag desisyonan kong bumangon na lang din since I couldn't go back to sleep na.

I started making my own breakfast tas isusunod ko na lang yung baon ni Hestia.

Don't ask me why I do this. Nagmamahal lang.

Ding dong.

Kumunot ang noo ko. Sa tinagal tagal namin ni Ava dito sa bahay na to ay ngayon lamang may nag doorbell. I didn't even know we have that until now.

I looked through the peeping hole to see who it was at laking gulat ko ng mamukhaan ko kung sino ito. Her auburn hair was tied in a messy bun and her light make up made her even more beautiful. Napaka kinis ng maputing balat nito. Perks of being a Mestiza.

Love After RegretsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon