MANA 18

200 6 0
                                    

Felix's POV





It's been days since I discovered the truth. Alam kong nabasa na ni Ace ang mga messages ng mga kuya niya pero bakit gano'n?



Bakit hindi ka man lang nagalit sa akin? Bakit parang walang nangyari? Gusto ko magalit ka sa akin Ace. Kamuhian mo ako kasi 'yon dapat ang tama.



Sa lahat ng mga nangyari, bakit nakangiti ka parin sa akin?



Hindi parin ako makapaniwala. Hindi ako makapaniwala na sariling kong ina ang dahilan ng lahat ng 'to. Kung bakit hindi makaalis si Ace dito sa isla at kung bakit din ako nandito at lalong-lalo na ang pagkawala ng mga magulang niya.



Paano mo 'to nagawa? Bakit?



Paulit-ulit kong tanong sa isipan ko pero hindi ko mahanap ang sagot. Isa lang ang paraan para malaman ko. Ang harapin ka mismo. Kailangan kong marinig mismo mula sa'yo ang dahilan kahit ikakapahamak ko pa.



Pero paano ako makakaalis sa islang 'to?



Wala na akong ibang maisip kundi ikaw. Ikaw na lang ang pag-asa ko. Para kay Ace.








Ace's POV





Ilang araw na akong hindi kinakausap ni Felix. Nagsimula ito no'ng pagkatapos Christmas eve. Kapag tinatanong ko siya ay kung hindi sobrang tipid nang sagot ay tango at iling lang ang nakukuha ko sa kanya.




Akala ko nga tinotopak lang, nakalimutan kong ako pala ang topakin sa aming dalawa. Iwas na iwas din ito kapag kinakausap ko siya. Madalas niya ring iwasan ang mga tingin ko.



 Madalas niya ring iwasan ang mga tingin ko

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
MANA | A KENTIN AUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon