MANA 24

218 7 0
                                    

Ace's POV





Lumabas na rin kami ni Liam pagkatapos. Namiss ko rin ang bangayan ng dalawang 'yon.



"'Yan din kakainin niyo?" Tanong ko nang makalapit sa dining table.




"Bakit? May problema ba?" Tanong ni Jacob na parang wala nga talagang problema.




Ang sasarap batukan eh. Naiinis na ako sa kanila. Gusto na naman yata akong paiyakin.



"Hacob ba't mo naman pinapaiyak si Ace?" Mga sira talaga 'to nagpipigil na nga ng luha eh, binanggit pa talaga.



"Luh! Ano na naman ang ginawa ko?"



"Mga sira talaga kayo. Magluto nga kayo ng pagkain niyo. Bakit pati kayo maglulugaw? Kayo ba ang binaril?" Natahimik sila sa sinabi ko. Naguilty naman ako sa sinabi ko. "Joke lang. Ito naman. Tara kain na tayo." Saka pa sila ngumiti ulit. Naneto!



Umupo na rin ako at tumabi sa kaliwa ko si Liam at sa kanan ko naman si Jacob. Kaharap naman namin si Paul at Stellan.



Nilagyan na ni Jacob ng lugaw ang mangkok ko. Habang ang iba ay sumasandok na rin.



Tahimik lang na kumakain si Liam sa tabi ko. Si Stellan naman ay pasulyap-sulyap sa aming tatlo. Ano na naman kayang problema nito?



Kinuha ko ang cellphone ko nang maramdaman kong nagvibrate ito. Tiningnan ko kaagad si Stellan na pa as if pa na wala siyang alam.





 Tiningnan ko kaagad si Stellan na pa as if pa na wala siyang alam

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
MANA | A KENTIN AUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon