Hangisi daha güçlü bilinmez, bir gün An ile Zaman bir kavgaya tutuşuverdi. An hükmü ele geçirip zamanı yok saymak istedi. Zaman ise bu duruma çok öfkelendi. Asırların asırları süren bu soğuk savaşta Zaman biraz olsun hızlanıverse An hep müdahale edip onun işlerini kesintiye uğratırdı. An ise kendini sunduğu sırada Zaman hemen içine sızar ve ona yalnız olmadığını hatırlatırdı. Bu sayede ne zaman şunu düşünsek; "Zaman ne kadar da hızlı akıyor." Kilitleniveriyoruz sanki her şey bir andq donuyor. İşte bu An'ın müdahalesi. Ne zaman gözlerimiz boşluğa dakikalarca dalıp gitse An'da hapsolacak olsak Zaman devreye girip uyandırıyor bizi. İşte bu da Zaman'ın müdahalesi. Kimdir bilinmez bu soğuk savaşın galibi, uzun dönemlerdir sürer giderdi. Ama bir yere kadar!
Kan sinirlenir de bir gün sarsarsa evreni, ne An kalır ne Zaman çünkü Kan her şeyin ana kaynağı, merkezi, evrenin demir bileği. Yokluğun varı Kan, her şeyin içine karışarak canlı dediğimiz şeylere hayat verdi. An ve Zaman ise canlılar için bir çizgi haline geldi.
Ah, zavallı canlılar sanıyorlar ki her şey onlarla ilgili. Oysa tüm canlılar, An, Zaman ve Kan ile girintili. Bilseler ki, biri birazcık sıkılsa değişecek kökten hayat dedikleri. Ne yazık ki uykunun pençesinde yaşıyorlar her şeyi. Milyonda bir varoluşunu anlamlandırmak isteyen çıkar birileri. İşte o vakit anlam yol gösterir gizliden. Sızar o canlılara inceden ve böylece uyanış başlayıverir. Uyananlar kılı kırk yarıp birini yere atıp düşerse aramaya, hangisini bulurlar önce acaba???
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÖNGÜ 3 / ZAMANIN MUHAFIZLARI (Tamamlandı)
FantasíaLanetli tılsımlar, beklenmeyen olaylar, zaman oyunları ve evrenin gizemi birleşince ortaya beklenmedik bir şey çıkıyordu: "Zamanın kayıp çocuğu." "Kara bir duman. Sinsi bir yılan. Her yanı azap dolu, Bir gezegende uyan. Güneş doğmuyorsa, Gün yoktu...
