" Bana sürekli sen benden küçüksün olmaz diyorsun ama benim seni ne kadar çok sevdiğimi biliyor musun ? Bilmiyorsun benim günden güne eridiğimi yok olduğumu görmene rağmen hiçbir şey yapmıyorsun neden beni sevmeyeceğin kadar çirkin miyim ? Ömer...
" Ben kurt , kurt Alparslan Özçelik" dedi ve ellerini uzattı
Tutup tutmama konusunda kararsız kalmıştım ama bir şey olmazdı herhalde.
" Bende nazlı " dedim soyad belirtmeye gerek yoktu bence.
" Memnun oldum nazlı " dedi bende anlamında kafamı sallamıştım bende artık gitmeliydim annemgil geldiyse eğer beni görmezse söyleyeceği şeyleri tahmin dahi edemiyordum .
" Mendil için tekrardan teşekkür ederim benim gitmem gerek artık" dedim
" Rica ederim, tekrardan görüşürüz nasıl olsa " dedi son dediğimi sessiz söylemişti ama duymuştum.
Bir şey demeden yanından ayrıldım ve eve doğru gitmeye başladım .
15 dakikalık yürümenin ardından evin olduğu sokağa gelmiştim , direk eve gitmeyi düşünüyordum tâki karşıma mahallenin ayaklı gazetesi Hacer teyze çıkana kadar
" Ay nazlı kızım hastaneden mi geliyorsun duyduk bizde vallahi çok üzüldük durumu nasıl şimdi" dedi kimin durumu babama anneme mi bir şey olmuştu yoksa ..
"Hacer teyze ben hastaneden felan gelmiyorum kime noldu anneme mi babama mı bir şey söylesene " dedim
" Ayy kızım haberin yok muydu ? Amine merdivenlerden düşmüş hastaneye kaldırmışlar " dedi ne Amine mi ama onlar evlerindeydi nasıl olmuştu
Benim hemen hastaneye gitmem gerekiyordu , minibüsler de burdan geçmiyordu ki
Aklıma Ergun abi geldi onun Arabası vardı beni götürebilirdi . Hemen bizim evin yanındaki evlerine doğru gittim .
Kapılarını çaldığımda karşıma karısı gül abla çıktı.
" Abla Ali abi evde mi ? Hemen hastaneye gitmem gerek yengem merdivenlerden düşmüş" dedim açıklamasını yapmazsam kocasını bırakmazdı çünkü gül abla çok kıskanç biriydi .
" Ayy nazlı evde evde dur ben çağırayım Amine 'nin durumu nasılmış " dedi
"Bilmiyorum ki abla bende daha yeni Hacer teyzeden öğrendim Ali abi beni götürürse öğrenicem " dedim
O sırada Ali abi de çıkmış gelmişti , ona da aynı açıklamayı yaptım ve hemen yola çıktık.
Allah'ım nolur bir şey olmasın yengeme .
Aradan geçen yarım saatin sonunda hastaneye geldik hemen arabadan inip hastaneye doğru koştum .
Girişteki kıza
" Amine demir nerede acaba " dedim önündeki kağıtlardan bir şeylere bakıp
" Kat 3 , oda numarası 251" dedi hemen merdivenlere yöneldim ve çıkmaya başladım .
O adrenalinle 2 dakika da çıkıvermiştim hangi tarafta acaba diye düşünürken annemgili gördüm,hemen yanlarına gittim.
Abim cam kenarından bir odaya bakıyordu annemgili es geçip direk yanına gittim.
"Abicim " dedim bana doğru döndü gözleri dolu doluydu beni görünce bir eliyle silmişti ama hemen geri geldi .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
