Kara Sevda

14.Bölüm

Cumali öfkeyle hala daha saldırmaya çalışırken Saadet önüne geçip durdurmaya çalışıyordu

Cumali : Azer'le görüşmek ne demek lan ha

Karaca : Sana noluyır

Cumali: Ne demek lan bana noluyor amcanım ben senin

Karaca : Amcalık böyle değil tamam mı sen bana hesap soramazsın

Cumali : Azer düşman ulan düşman

Karaca : Ben neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilicek yaştayım

Cumali : Bakalım Salih ve Akın ne diyecek buna

Karaca : Söyle benim kimseden korkum yok. Hele senden asla

Sertçe omuzuna vurup odasına çıkmıştı ama sinirden delirmek üzereydi

- Kurtuluş'lar -

Azer telefonunda Karaca nın fotoğrafına dalmış bakarken Yılmaz'ın geldiğini bile duymamıştı.

Yılmaz: Abi

Azer : Hay senin abine ne var lan

Yılmaz : Salih Koçovalı geldi

Salih : Selamın aleyküm Ağğzier cim

Azer : Hayırdır

Salih : Valla yeğenimle görüştüğünü için ne kadar hayır orasını bilmem

Azer : Öğrendin demek ha

Salih: Kara kızım hakkında herşeyi bilirim ben

Azer : Buraya vazgeç demeye geldiysen çok beklersin

Salih : Yok onu demiycem

Azer : Ne demeye geldin o zaman

Salih : Benim Selim'i tanıma şansım hiç olmadı ama onun canı benim canımdır. Kara kızımı bir oyuna alet etmiyon dimi

Azer : Karaca'yı tanıyorsundur Salih sence o oyuna gelicek birimi

Salih : Yook canımmm benim Kara kızım cin gibidir maşallah. Senden benden daha da akıllı

Azer : Benim niyetim ciddi Vartolu. Allah nasip ederse Karaca ile aile kurmak istiyorum

Salih : Bu durumda nasıl olucak

Azer : Seninle yada kardeşlerinle olan durum beni bağlamaz Salih Karaca bana bu gün evet desin anında evlenirim onunla

Gözlerindeki kararlılığı görmüştü bu adam elbet dediğini bir gün yapıcaktı

- Çukur -

Akın eve geldiğinde Saadet ona durumu anlatmış oda hemen kardeşinin yanına çıkmıştı

Akın : Azer ha

Karaca : Akın

Akın : Karaca doğru karar verdiğine emin misin

Karaca : Ben bu zamana kadar emin olmadığım neyi yaptım abi 

Akın : Hiçbirşey 

Karaca :Ben kendimi de kullandırmam biliyorsun ve ben Azer'le çok ama çok mutluyum 

O bahsettiği mutluluğu gözlerinde görüyordu ve bunu en son anne babaları ölmeden önce görmüştü. İki kardeş uzunca dertleştikten sonra Akın aşağı Cumali nin yanına iner

Cumali : Anlattı mı sana yediği haltı

Akın : Anlattı ne olmuş

Cumali: Ne demek ne olmuş oğlum ya resmen düşmanın koynu-

Akın : O lafı tamamlarsan seni pişman ederim

Cumali : Selim hayatta olsaydı var ya kahrından ölürdü

Akın : Benim babam buradaki herkesten daha mert bir adam hatta daha iyi bir insandı. Onu sakın kendinle karıştırma 

Deyip çekip gitmişti kimse kardeşine asla laf edemezdi buna asla izin vermezdi çocukluğundan beri Cumali amcasında kendisini iten bir şey vardı 

- Ertesi Sabah - 

Karaca salıncakta oturmuş sevgilisinin gelmesini bekliyordu burada çok güzel anıları vardı çocukluğunun en güzel zamanlarıydı 

Azer : Burası ne kadar da güzelmiş 

Karaca : Geldiğini fark etmemişim 

Azer : Fark ettim. Eee neresi burası 

Karaca : Burası babamla bizim gizli yerimizdi 

- 2005 - 

Selim küçük kızı ile bütün gün gezmiş kitapçıda satış yapmışlardı şimdide güzel yeşil bir alan bulmuşlardı 

Karaca  : Baba burası çok güzel 

Selim : Beğendin mi 

Karaca : Evet hemde çok 

Selim : Gel salıncak kuralım birlikte 

Karaca : Evet evet kuralım 

Baba kız berbae salıncak kurmuşlar sonra dikkatle kızını salıncağa oturttuktan sonra yavaş yavaş salmaya başlamıştı 

Karaca : Baba burası bizim gizli yerimiz olsun mu 

Selim : Olsun güzel kızım 

Karaca : Beraber hep buraya gelelim 

Selim : Sen günün birinde büyüyceksin ben yaşlanıcam hatta başka yere gitmiş bile olabilirim 

Karaca : Hayır gitmiyceksin ben senin yanından hiç ayrılmıycak bende seninle yaşlanırım 

Çocukların hayalleri hep saf ve masumdu zaten Selim kötü çocukluğunu kendi çocukları ile silmiş onlarla yaşayamadığı herşeyi yaşamış ve yaşatmıştı 

- Şimdiki Zaman - 

Karaca : Sadece bir sene sonra babam bir daha dönmemek üzere gitti ben çocukken ölümün ne olduğunu anlamazdım babam sadece bir uyur sonra tekrar uaynır sanıyordum. Ama öyle olmadığını çok acı bir şekilde öğrendik Akın'la 

Azer : İkimizde yetişkin olduk ama hala büyüyemedik baksana 

Karaca : Ama o büyüyemeyen iki çocuk birbirlerinde can buldu 

Azer : Seni tanımadan önce sadece ailem için yaşardım benim ölmem demek onların yanlız kalması demekti. Ama şimdi sen varsın ben ilk defa aldığım her nefese iyiki diyorum ve Allah'a sürekli ''Onu doya doya sevmeden canımı alma'' diye yalvarıyorum 

Karaca : Ben hep seninleyim zaten sen gökyüzüne baktığında yıldızlara baktığında hatta çiçeklere bile baktığında. Çünkü kalbindeyim 

Btün AzKar hikayelerimi hep çok severek yazdım ama nedense Hatırla'dan sonra benim en bağlandığım hikayem bu oldu