5.Bölüm

222 16 31
                                    

Koşarak içeri girdiğinde yere çökmüş bir vaziyette ağlayan Karaca'yı görünce içinde sanki bir şeyler kırılmış omuzuna dokunduğunda Karaca hemen kalkmış göz yaşlarını silmişti 

Karaca : Ne işin var senin burada 

Azer : Şuan bu mu önemli 

Karaca : EVET. Ne işin var burada 

Azer : Merak ettim seni arkanda geldim 

Karaca : Merak felan etme ben kendi başımın çaresine bakarım 

Azer : Neden ağlıyorsun sen 

Karaca : Sanane be kim olarak merak ediyorsun 

Azer : Kızım insan gibi geldim soruyorum neden bağrıyon 

Karaca : Çık buradan 

Azer tam çıkıcakken göedüğü o güzel aile fotoğrafını eline alıcağı sırada Karaca hemen fotorafı almıştı 

Azer tam çıkıcakken göedüğü o güzel aile fotoğrafını eline alıcağı sırada Karaca hemen fotorafı almıştı 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Shop yeteneğim olmadığı için temsili Ortanca Koçovalı'lar)

Azer : Tamam  çıkıyorum 

Tam çıkıcağı sırada 

Karaca : Sakın basma oraya 

Kolundan tuttuğu gibi dışarı atmıştı onu resmen ama Azer buna öfke duymak yerine daha çok merak etmişti Selim ve Ayşe Koçovalı'nın öldüğünü biliyordu ama nasıl ölmüşlerdi ki. Karaca ise evde bir süre daha durduktan sonra arabasına atlayıp gitmişti 

- Çatı - 

Akın ve Salih hala daha çatıda oturmuş sohbet ederken arkalarından gelen sesle silahlarına davranıcakları sırada gördükleri kişiyle gülmeye başlamnışlardı 

Yamaç : Sakin babamın oğlu 

Akın : amca sen ne zaman döndün 

Yamaç : Bir saat oldu geleli daha ama isterseniz gidiyim 

Salih : Gel ulan buraya 

Kardeşine ve yeğenine sıkıca sarıldıktan sonra gülerek 

Yamaç : E bu kadro eksik senin ki nerede 

Akın : Bilmem Sultan hanım yüzünden pek evde durmakta istemiyor 

Yamaç : O gitsin kocasını beklesin 

Sultan hanım ne kadar üzgün olursa olsun herkesin hayatına hüküm sürmeyi hep çok sevmişti seneler önce bunu iki kişiye yapamamıştı sadece 

- Mezarlık - 

Karaca saatlerdir durmadan ağlıyordu kendini biranda gelmeye hep çok korktuğu ama hep huzur bulduğu yere gelmişti. Anne ve babasına 

Selim Koçovalı       Ayşe Koçovalı 

D. 12.02.1977        D. 09.10.1977

Ö. 09.06.2007        Ö.09.05.2007

Karaca : Annemm babam ben geldim yine en kötü olduğum anda ama gidicek başka kimsem yok . Ben bu gün bir şey öğrendim anne ve bir kez daha bittim ben ama artık sizi bizden kim aldı daha çok bulmak istiyorum. Merak etme baba küçük kızına kimse zarar veremiycek ama

Gözyaşlarını daha fazla tutamayıp ağlamaya başlamıştı 

Karaca : Ama sizi çok özlüyorum çok ihtiyacım var size 

Deyip annesinin mezarına cenin pozisyonunda uzanmıştı Karaca aslında büyüyemeyen bir kız çocuğuydu. Bir günde hem annesi hem babası hemde çocukluğu elinden alınmıştı 

- Akşam , Bar - 

Azer mekanlarından birini denetlemek için gelmişlerle ilgilenirken bir masada içen Karaca'yı görünce hemen onun yanına gitmişti 

Azer : Karaca 

Karaca : Oooo sen beni mi takip ediyorsun 

Azer : Burası benim mekanım 

Karaca : Hımmm güzel mekan mış 

Azer : Sen neden bu kadar içtin 

Karaca : Boşver uzun hikaye 

Azer : Bir derdin var senin belli 

Karaca : Nereden anladın 

Azer : Gözlerinde hüzün var senin 

Karaca : Oooo benim yaşadıklarım yaşımdan fazla ama sana anlatmıycam

Azer : Ne zaman anlatırsın peki 

Karaca : Sana aşık olursam herşeyimi anlatırım 

Azer : Umarım 

Karaca : Efendim  

Azer : Yok bir şey 

Karaca : Sana bir soru 

Azer : Dinliyorum 

Karaca : Çocukken nasıl bir gücün olsun isterdin o akılla 

Azer : Bilmem. Sen 

Karaca : Çocukken uçabilmeyi isterdim ama artık o zamanı geriye almayı istiyorum çocukkende şimdide

Azer : Ne yapardın peki 

Karaca : 27 mayıs 2007'ye geri dönemk isterdim 

Azer : Ne oldu ki o gün 

Karaca : Hayatıma sıçtılar oldu mu. Azer 

Azer : Efendim 

Karaca : Öp sene beni 

Azer : Ne 

Karaca : Öp beni 

Azer : Sarhoşsun Karaca 

Karaca : Sarhoş olmasam olurdu yani 

Azer : Unutucakmısın peki 

Karaca : Söz veriyorum unutucam 

Kısa bir bakışmadan sonra dudaklarını birleştirmişti aldığı karşılıkla daha da çok öpesi gelmişti. Bu kız onda farklı bir etki bırakıyordu bu cesurluğuna hayrandı ama çokta yaralıydı bu gece iyi anlamıştı 

Karaca : Seninle çok iyi anlaşıcaz Azer Kurtuluş 

Azer : Sen beni kendine bağlamaya mı çalışıyorsun yoksa 

Karaca : Bağlanırsan  bırakamazsın  Azer Kurtuluş 

Azer : Peki sen 

Karaca : Bütün dünya karşımda olsada bırakmam 

Karşısındaki kıza hayranlıkla bakarken biranda ağlamaya başlaması ile kalbinde acı his etmişti resmen 

Azer : Ne oldu 

 Karaca : Kardeşlerine iyi bak tamam mı. Ölmelerine izin vermem bak benim kini öldürdüler 

Kara SevdaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin