"مشترک گرامی، با سلام، این خط به علت عدم پرداخت بدهی های قبلی، تا چهارماه آینده مسدود خواهد شد. لطفا هرچه سریعتر برای پرداخت بدهی های خود به نزدیک ترین مرکز مخابرات مراجعه فرمایید.
(لحظاتی سکوت و سپس صدای بیرون دادن نفس)
رئیس متن جدیدی بهمون داده چون بنظرش بی ادبی بود که موقع شروع جمله سلام نمیکردیم! راستی اینو می دونستی که میشه این جملات رو ضبط کرد؟ یعنی لزوما نیاز نیست هربار تکرارشون کنم اما اضطراب اجتماعی من حکم میکرد که از صدام برای جاهایی غیر از این خط ترس داشته باشم و خب... البته که نمیخواستم شانس صحبت با یک شماره دور افتاده رو هم از دست بدم اونم وقتی حقوق اضافه تری بابتش بهم میدن! به هرحال فقط برای شیش ماهه، نمیتونم خیلی اعتراضی داشته باشم.اوایل احساس احمقانهای بهم میداد و سر همین هم بود که از یه جایی به بعد کلا بیخیالش شدم. احتمالا الان اینطور بنظر میاد که آدم عوضی ایم چون حتی بابت این مکالمه های ناتموم حقوق میگیرم اما خب... من هیچوقت اصراری هم روی خوب بودنم نداشتم. در آخر روز من انسانی مملو از حسرت و تنهاییم پس کی اهمیت میده که چقدر خوبی یا بدی در وجودم جریان داشته باشه. این دنیا آدم هایی داره که حتی اگه با اسلحه بالای سرشون وایسی و تهدیدشون کنی که یا باید به حرفات گوش بدن و یا بمیرن، بازم وسط مکالمه ها میکروفون رو به سمت خودشون برمیگردونن تا کوچکترین دردهای تورو به نقطه شروعی برای حرف های بی انتهای خودشون تبدیل کنن.
حالا من از تو میپرسم چینگو، آیا این بدتره یا حقوق گرفتن بابت ریختن گلایه هات تو سبدی که هیچکس هیچوقت چکش نمیکنه؟ حالا که بهش فکر میکنم، باید حتی بیشتر از این هم بهم حقوق بدن!
شی هیوک داره میاد، بای."
YOU ARE READING
The CALLEE || Yoonmin ✔
Fanfiction"مشترک گرامی، شماره شما به علت عدم فعالیت و پرداخت بدهی ها، تا اطلاع ثانوی مسدود میباشد. لطفا پس از دریافت این پیام، جهت جبران بدهی های خود به نزدیک ترین درگاه مخابرات مراجعه کنید." __________________________ یونگی، بعد از اتمام سربازی به خونه بر...