1e klas van het MBO//ft Bankzitters

10. anders dan verwacht//last day for camp part 2

We racen met zijn allen het water in wat we achteraf beter niet hadden kunnen doen....

Pov y/n:

Zodra ik tot ongeveer mijn middel het water ben ingerend ga ik vol op mijn muil waardoor ik koppie onder ga. Eerst hoor ik nog gelach maar al snel mer ik dat ik ligt in mijn hoofd word en moeite heb met boven komen. Ik kan mijn adem al bijna niet meer inhouden totdat ik dan toch omhoog ga maar niet vanzelf... ik voel 2 armen om me heen en als ik het water uit mijn ogen wrijf zie ik dat het matthy is. "Y/n je liet ons echt schrikken waarom kwam je niet boven!?"Begint hij meteen. "Ik u-uh weet het n-niet, h-het was m-moeilijk ofz" ik merk dat ik het moeilijk vind om te praten en laat me maar gewoon tegen matthy aan leunen die me voorzichtig neer probeerde te zetten. "Y/n gaat het wel?" Robbie kijkt me bezorgd aan en stapt op me af. "Ehm mischien moet je even het water uit y/n" zegt koen die ook op me afstapt en naar mijn hoofd wijst. Ik voel op de plek waar hij naar wijst en als ik dan naar mijn hand kijk zie ik bloed... matthy help me met uit het water lopen en we willen naar een banken lopen maar zodra ik het water uit ben voel ik wat prikken bij mijn been en ja hoor, daar loopt ook een straal bloed. Kijk het kutte van water is dat je niet merkt dat je bloed totdat je weer op het droge staat. Nu tikt matthy me op en breng me naar het bankje. "Matt dankje maar ik kan echt wel zelf lopen" zeg ik omdat ik niet zo van dat ik ben zielig dus bedien me maar ben. Maar matthy denkt daar anders over...
"Y/n je kon net nieteens zelf boven water komen dus je gaat nu ook niet lopen" Nou oke dan, matthy zet me op het bankje neer en robbie claimd meteen de plek naast mij. Ik voel me nogsteeds ligt in mijn hoofd maar zelf vind ik dat het wel prima gaat. Robbie pakt zijn handdoek en droogt eerst mijn hoofd een beetje en daarna mijn been. Zodra alles droog is zie ik de schade op mijn been... het zit in no-time weer helemaal onder het bloed. "Ik bel 112" hoor ik matthy nog zeggen als hij zijn telefoon al in zijn handen heeft. "HO w8 even matt niet zo  gehaast het is maar een klein  sneetje" zeg ik nog. "Y/n een klein sneetje geeft niet zoveel bloed..." robbie wrijft een beetje met zijn hand over mijn hoofd en houd mijn haren uit het wondje. Ik heb dat wondje zelf nog niet gezien maar ik voel wel steeds wat langs mijn gezicht lopen. Ik hoop dan dat het gwn water is maar als ik met mijn hand er overheen wrijf dan zie ik weer rood. "Kom naar de boot ik heb gzgd dat we zelf nog wel naar het vaste land kunnen komen maar niet verder. Weer tilt matthy me op en de andere jongens pakken snel alle spullen en sprinten ook de boot in. Ik wil bij de motor gaan gaan zitten want ja... ik wil gwn varen maar robbie houd me tegen en grijpt me bij mijn middel. "Y/n laat matt maar even varen" Ik word dus steeds lichter in mijn hoofd en laat uiteindelijk alles maar gwn gebeuren. Ik leun achterover en lig nu tegen robbie aan. Hij slaat een arm om me heen en fluistert dat het wel goed komt. Ik voel mijn oog leden zwaar worden dus besluit ze maar dicht te doen en ik val in slaap... "Nee y/,n niet nu in slaap vallen. Alsjeblieft y/n wakker blijven" hoor ik een bezorgde vlgm koen nog zeggen maar ik luister niet meer en ga slapen...

Pov matthy:

Ik vaar naar de kant waar robbie y/n uit de boot tilt en de ambu al aan komt rijden. Y/n is tijdens het varen in rob zijn armen in slaap gevallen. Ik weet niet of ze nou bewusteloos is of gwn aan het slapen is maar ik vind dit alles behalve chill. Y/n is alles voor me aangezien onze ouders er nooit zijn. Ik kan niet zonder haar en ik weet ook niet waarom het gebeurt want zie viel gwn opeens en toen ging het mis. "Is er familie hier of zijn jullie allemaal vrienden?" Vraagt de ambu medewerker die uit de ambulance stapt waar y/n zojuist is ingelegd. "Eh ja ik ben haar broer" zeg ik snel. "Oke wil je mee? Dan leg ik in de ambu we een beetje uit wat er is en dan hoor je er in het ziekenhuis meer over, de andere 2 kunnen naar huis of komen zelf naar het ziekenhuis" de medewerken laat me al richting de ambulance lopen omdat het blijkbaar haast heeft. "Ga maar Matt, ik zorg dat m'n ma mij en koen daar zo snel mogelijk brengt!" Zegt robbie nog die gelijk met koen de boot in springen om zo snel mogelijk naar huis te varen.