1e klas van het MBO//ft Bankzitters

🔥DEEL 18🔥

"W-wat nu?"

Pov y/n

Ik ben zojuist weg getrokken van de brug. Ik draai me om en zie een man/jonge staan. Het is donker dus ik kna niet goed zien wie het is. "W-wie ben jij" vraag ik. "Je kent me toch niet maar wat doe je??" Zeg de stem. Ik herken hem inderdaad niet. "I-ik..  h-het is b-beter zo" zeg ik. Ik sta op en loop weer naar de brug. De jonge/man pakt mijn pols. "Eerst ga je me vertellen en daarna kijken we wel" hij sleurt me mee weg van de brug. "M-maar wie ben jij" er rolt een traan over mijn wang. "Ik heet levie, jij?" Hij sleurt me nogsteeds mee aan mijn pols. Ik weet nou weer of dit goed of slecht is. "Y-y-y/n" stotter ik. "Leuk je te ontmoeten, wil je me nu vertellen wat er aan de hand is?" We lopen een woonwijk in. Hier kom ik niet zo vaak dus ik ken het hier niet. Ik vertel het verhaal over mijn moeder en de ruzie tussen mij en matt en day ik brieven heb geschreven aan iedereen. "Jeetje, y/n ik wil day je over 1 ding na gaat denken, als je had gesprongen. Hoe hadden hun nog vrolijk kunnen leven? Je hebt zelf de pijn gevoelt toen je moeder overleed, wil je iedereen diezelfde pijn geven al die jij voelt? En wil je je broer en vader echt dubbele pijn geven?" Hij klinkt zo harteloos maar de dingen die hij zegt hebben wel wat. Ik kijk naar benden. "Waat gaan we eigenlijk naartoe" verander ik het onderwerp. "Mijn huis" Ik schrik een beetje van hoe hij dat zegt."Heb ik nog een mening" "Nee jij gaat liever dood en day gaan we niet doen dus je gaat met mij mee" iets in hoe hij dit zegt klopt er niet. Ik word er een beetje bang van.

(Hee iedereen even tussendoor, ik wil day jullie weten wat ik zojuist heb geschreven dat je daar sirieus over na moet denken als je 'gedachtes' hebt denk na over je familie en vrieden. Het voelt voor jou mss alsof je ze niet verdiend maar ze zullen zoveel pijn hebben als je er niet meer bent. En dit is iets dat als het gebeurt is dat het niet meer terug gedraaid kan worden. Eerlijk, ik heb er zelf ook over na gedacht maar de reden day het nooit is gebeurt is omday ik aan mijn familie en vrienden dacht. Hoeveel pijn ik ze zou geven als ik het had gedaan. Wil je erover praten? Dat kan altijd m'n tt is st03ggg stuur me gerust een DM/ vraag me snap. I got you back<3<3)

We komen aan bij ik denk zijn huis. Hij doet de deur open en het licht aan. Nu pas zie ik levie zijn gezicht. Hij lijkt een stuk ouder dan mij. "Zo je bent nog knap ook. Ik ben blij dat je nog leeft" zegt hij met een smerige grijns. "Wil je wat drinken?" Vraagt hij als ik op de bank ga zitten. Ik knik. "Doe maar water" antwoord ik. Hij loopt naar de keuken. Ik wil mijn telefoon checken maar bedenk me dan dat hij nog bij de brug ligt. Kutzooi. Lelie komt terug met een glas water en cola maar als ik er zo naar kijk lijkt het erop dat er ook wat alcohol in zit. Ik ben benieuwd hoe dit gaat aflopen.... slecht ben ik bang.

Pov matthy:    (stukje terug) 02:04

Ik was net al wakker geworden van wat geritsel op de gang. Dat was vast y/n die naar de wc moest ofz. Maar nu kom ik niet meer in slaap. Ik moet ook plassen dus ik sta op en pak mijn zaklamp van mijn telefoon. Ik loop naar de deur maar zie dan een envelop met mijn naam erop staan. Hey is y/n haar handschrift. Ik zoek er verder niks achter. Wss is het een sorry briefje en is ze gw te poesie om het zelf te zeggen. Ik leg de envelop op mijn bureau en ga ff pissen. Als ik weer terug in bed lig kan ik nogsteeds niet slapen. Wat ik al zij is dat het wss een sorry brief is maar het geeft me toch een naar gevoel. Ik weet niet y/n en ik hebben zo een band dat we elkaar een beetje kunnen aanvoelen maar op dit moment... het voelt niet chill. Ik doe dan toch maat mijn kamer ligt aan. Het is inmiddels 05.30 en het word al langzaam een beetje schemerig. Ik pak de envelop en ga op mijn bed zitten. Ik maak hem open, tijdens het lezen rolt er een traan over mijn wang. W-wacht wat d-dit is een g-grap toch. Ik spring mijn bed uit en  race naar y/n haar kamer. Ik klop op de deur. Geen reactie. "Y-y?" Vraag ik voorzichtig als ik de deur open doe. Ik zie niemand liggen. Ik raak volledig in paniek en bel robbie terwijl naar buiten ga en mijn fiets pak.

R. Maat wat bel jij zo vroeg
M. R-rob heb jij o-ok een brief g-gekregen
R. Wat? Wat voor brief?
M. G-ga naar j-je voordeur e-en kijk of er e-een brief l-ligt met je n-naam.
R. Uh oke maar wat is er waarom ben je zo in paniek.
M. Z-zeg ik zo w-wel i-ik ben met 3 m-minuten b-bij je.

Ik hang op en race naar robbie toe.

3 minten later bel ik aan. Hij doet open met tranen in zijn ogen. "I-is ze..." Begint hij. Ik stap op robbie af en geef hem een knuffel. I-ik weet h-het niet" antwoord ik. "Robbie wat doe jij zo vroeg wakker?" Opeens staat robbies moeder achter hem. "Oh hoi m-mevrouw de ruit" zeg ik. "Hee wat is er waarom huilen jullie? Kom binnen matthy" haar stem slaat van moeheid naar bezorgdheid. Eenmaal binnen laten robbie en ik de brieven zien. "Oh wat erg heb je de locatie van haar mobiel?" Vraagt robbie zijn moeder. Oja NATUURLIJK. snel graai ik naar mijn telefoon en check de live locatie die we van elkaar hebben. Z-ze is bij e-een b-brug" stotter ik. Dan pas zie ik dat ik ook een snap van haar heb gekregen. Ik open hem. Ik laat hem.zien aan robbie en Hennie(z'n moeder). "Oh god" zeg ze. Snel pakt robbie zijn telefoon en hij heeft hem ook. "Kom we gaan daar nu heen misschien is het nog niet telaat" zegt robbie zijn moeder. "Die snap is meer dan een uur geleden verstuurd ik denk dat...." antwoord robbie. "Nee ik wil erheen" ik sta op en wil naar mijn fiets maar ik word tegen gehouden. "Ik belteng je wel, robbie?" We kijken robbie aan. Hij knikt voorzichtig en loopt mee naar de auto van zijn moeder.

Eenmaal bij de brug zien we y/n haar fiets liggen. "FACK" schreeuw ik als ik zie dat er onder de brug water zit. Het water heeft een flinke stroming, als ze gesprongen is kunnen we haar nooit meer terug vinden en heeft ze dit ook zeker niet overleefd. "Kijk" robbie wijst naar de telefoon die daar ligt. Y/n haar telefoon on precies te zijn. "Nee nee nee nee nee nee"ik merk day ik begin te hyperventileren. "Oke even rustig worden matthy" hernieuwde begelijd me naar een bankje bij de brug waar ik op ga zitten. "M-mam ik wil niet n-naar school morgen" zegt robbie dan ineens. Srs? Hij begint nu over school. Ik snap het wel maar dit is wel echt een kut timing. Hernieuwde knikt. "Ik stuur wel een mail wanneer de school bereikbaar is." Antwoord ze. "Moeten we de rest bellen?" Vraagt robbie dan. "Ik d-denk sws juul" antwoord ik als ik weer wat rustiger ben. "Laten we dat doen" antwoord robbie. "Ik bel de politie, maar jullie gaan haar toch niet wakker bellen met deze mededeling en haar daar alleen aan haar lot over laten?" Zegt hennie dan. "We w8ten wel tot de politie hier is, daarna gaan we door naar juultje" antwoord robbie. Ik knik.

Nadat hennep de politie heeft gebeld is het 10 minuten later en komen ze eindelijk aan. Wij vertellen alles wat we weten. Hennie geeft haar nummer af omdat zij volwassen is en ik geef mijn nummer omdat ik de enigste familie ben hier. "Hoe ga ik dit papa ooit vertellen" ik voel weer een traan over mijn wang rollen. "Als je wil ga ik met je mee"antwoord robbie die me een knuffel geeft. Daarna breng hennie ons naar juultje en we bellen haar wakker. "Bedankt voor dit alles mevrouw van de ruit" zeg ik nog snel voordat de telefoon over gaat. "Geen probleem joh dit is een lastige situatie" dan word er opgenomen.

J. Stelletje mongolen waarom zo vroeg?
R. Ook hoi juultje, we staan voor je deur doe open we leggen het zo uit.
J. W8 wat?

3 sec later zien we een gordaan boven open gaan met juultje erachter. Daarna loopt ze weg en de hangt ze op. De deur gaat even later open. "Wat is er aan de hand, hebben jullie gehuild?" Vrssgt ze. Ik kijkt naar de grond en ook daar ligt een brief met y/n haar handschrift. Ik wijs ernaar. "Maak maar open" ze kijkt ons vragend aan en pakt hem op. Dan laat ze ons naar binnen. Eenmaal op de bank opend ze de brief. Hey is 5 minuten stil. Maar daarna barst ze in tranen uit. "O-ongeloofelijk dat z-ze" komt eruit. Wij vertellen wat we net nog hebben mee gemaakt waardoor ze alleen nog maar harden moet huilen.
Hoe gaat dit ooit nig goed komen??

"W-wat nu?" Vraagt juultje dan.