1. Bölüm

923 51 45
                                    

Merhaba bu benim ilk kurgum umarım beğenirsiniz

düzenlemeleri yaptım ama hatalarım varsa şimdiden kusura bakmayın.

Efsa Kaya

Sabah namazını kıldıktan sonra uyuyamamıştım. Yatakta uzanarak tavana bakmaya başladım. Bugün tamı tamına iki yıl olmuştu, onunla konuşmayalı.
Bugün tamı tamına beş yıl olmuştu onu görmeyeli.

Yağız ; belki onun için sadece bir çocukluk arkadaşıydım ama ben onu hep farklı görmüştüm. Farklı hissetmiştim.

Yağız ve ben doğduğumuz günden beri ayrılmaz ikiliydik. Her gün dışarıya çıkar gece yarısına kadar dönmezdik. Başka arkadaşımız yoktu belki ama ikimiz birbirimizi hiç bırakmadık . Aramızda iki yaş olmasına rağmen yaşıt gibiydik hep. Annesi ve annem de çok yakın arkadaşlardı ve babalarımızda.
Gözlerimi kapattım ve geçmişi düşündüm.

"Yağız hadisene ağaç oldum" diye bağırdım Yağızlarin evine doğru.
Yağız'a Kur'an'ı Kerim öğretiyordum her gün, aslında Yağız kuran okumayı biliyordu . Bunu evlerine gittiğimde o okurken duymuştum. Ama yağız bana Kur'an'ı Kerim okumayı bilmediğini ve ona öğretmemi istediğini söylemişti. Bende onu kırmadım.

"Kızım ne öyle ağaca yiyecek gibi bakıyorsun"
Yağızin sesi ile sıçradım.
"Ne öyle sessiz sessiz geliyosun korktum".

"Ne yapsaydım gelmeden bağırsamıydım?"

"Off Yağız hadi gel camii'ye gidelim" dedim ve camiye kadar yürüdük. İçeriye girince ben yağız'a kaldığımız yerden okutmaya başladım. Çok güzel okuyordu .

"Yağız bu gün çok güzel okudun bir dondurmayı hak ettin hadi gelde yiyelim" dedim.

" Öyle mi peki burda senin payın nerde minik hoca" dedi gülerek

"Ne minigi on yaşındayım ben bir kere" dedim sinirle.

"Bende on iki yaşındayım yani benden küçüksün."

Oflayarak dondurmacıya koştum
Dondurmalarımızı yerken konuşuyorduk

"Yağız ben büyüyünce ne olcam biliyor musun?" Diye sordum

Yağız bilmem der gibi dudaklarını büzdü.

"Ben büyüyünce Kur'an kursu hocası olacağım " dedim

Yağız hemen "bende imam olacağım" dedi

Sonra akşama kadar parkta oynadık taki

"EFSA KIZIM HADİ GEL" sesine kadar her zamanki o annemin seslenişi Yağız ile vedalaşarak eve doğru koştum.
-
Telefonumun sesi ile gözlerimi açtım
Dila arıyordu

OKULA GEÇ KALMIŞTIM!

Hızlıca telefonu kapatıp üzerimi giyindim.

Mutfağa gidip bir bardak su içtim. Bu saatte abim ve babam işte oluyordu annemde büyük ihtimalle Kuran'ı Kerim okuyordu .

Evden hızlıca çıktım ve durağa gittim. Otobüs hemen gelmişti. Binip okula geldim. Dersin yarısı bitmişti.

Girmesem de olurdu.

Sınıfın karsısındaki koltuklara oturdum.

Mecburen yarım saat bekliyecektim

Telefonumu aldım ve sosyal medya hesaplarımda gezinmeye başladım.

Zilin çalmasına onbeş dakika kala koştura koştura Dila geldi.

"Ay yoruldum valla" diyerek kendini yanımdaki koltuğa attı.

"Ne oldu neden geç kaldın?" Dedim

"Ay hiç sorma sabah tam otobuse biniyordum, biri bana çarptı cüzdanım otobüsün dışına düştü, bir durak sonra indim geri koştura koştura cüzdanımı aradım bulamadım sonra tekrar otobüs bekledim anca geldim ama cüzdan hala yok ortada." Dedi üzgün bir şekilde

"Ee şimdi ne olcak ?"

"Ay valla bilmiyorum Efsa,neyse sen neden geç kaldın?" Dedi

Derin bir of çektim.

"Uyuya kalmışım " dedim omzumu silkerek.

Ardından ayağa kalktım ve "Kantine inelim birşey yemedim çok açım " dedim beraber Kantine indik. Ben bir masaya geçip oturur iken Dila birşeyler alıp gelmişti.

Telefonuma bildirim gelince telefonumun bildirim paneline baktım

Instagram

Takip isteğini onaylayın

Gördüğüm isim ile resmen beynim durdu.

_
KESTİİİİİK

Bölüm sonuuuuuuuuuu

Sizce nasıldı eksikleri yazın düzeltirim

Biraz kısa olabilir ama ilk bölüm diye böyleydi sonraki bölümler daha uzun olur inşallah

Karakter yorumu için erken bence ama karakterler hakkında düşünceleriniz??

Şimdilik hoşçakalın

Kendinize iyi bakın

Vote ve yorum yapmayı unutmayın

SENİ YAZDIM KALBİME Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin