Selamün aleyküm vote ve yorum yapmayı unutmayın.
İyi okumalar
~
Gözlerimi zar zor açtığımda odada kimse yoktu.
Yavaşça yerimde doğruldum. Etrafa bakındım ve sehpanın üzerindeki telefonumu alıp saate baktım.
Hemen hemen beş gibi yatmıştım. Şu an saat on du. Beni yemeğe çağırmamışlarmıydı?
Ayağa kalktım ve odadaki banyoya ilerledim. Elimi ve yüzümü soğuk su ile yıkayıp kendime gelmeye çalıştım.
Çalıştım diyorum çünkü o kadar uyumuştum ki hala üzerimde ağırlık vardı.
Odaya tekrar döndüm ve üzerimdeki pijamaları çıkarıp siyah etek pantolonlarım dan birini giydim. Üzerime ise krem rengi çok kalın olmayan sweat geçirdim.
Penye şalımı da takıp odadan çıktım.
Tam o sırada karşı odalardan birinin kapısı açıldı.
Yağız elinde büyük bir albüm ile yanıma geldi.
Ardından"Sonunda uyandın ha" dedi gülerek
"Bayağı uyumuşum" dedim
Ardından ikimizde merdivenlerden indik.
Salona yöneldik ama kimse yoktu.
"Herkes nerde?" Diye sordum merakla
Cevap vermedi sadece eli ile gel işareti yapıp daha yeni fark ettiğim salondaki camdan sürgülü kapıyı açıp bahçeye çıktı.
Bende arkasından ilerledim herkes oturmuş çay içip konuşuyordu.
Boş olan bir yer aradım yağızın yanı boştu oraya geçip oturdum.
"Sonunda uyandın kış uykusuna falan mı yattın?" Dedi abim. Ardından ekledi "gerçi yaz ayındayız ama"
Dediği şeyleri es geçerek sadece "sana da günaydın abicim" dedim.
Yağız elindeki kocaman albümü ortadaki masaya bıraktı.
"Efsa tam zamanda yetiştin tamda sizin küçüklük fotoğraflarınıza bakacaktık." Dedi Dila
"Beni neden uyandırmadınız ki." Dedim alıngan bir sesle
"Kızım kaç defa uyandırdık ama uyanmadın" dedi annem.
Aslında dün akşam heyecandan uyuyamamıştım. Büyük ihtimalle ondan bu kadar uyumuştum.
"Kızım sen yemek yemedin mutfakta sana ayırmıştık. Ye onları geç oldu acıkmışsındır" dedi Zehra abla.
Kafamı salladım ve ayağa kalktım. Gerçekten açıkmıştım.
Mutfağa gittiğimde masaya oturdum önümdeki çorbadan birkaç kaşık aldım. Ardından su içtim bayağı susamıştım.
(...)
Yemeğimi bitirip tekrar bahçeye çıktım.
Annem,babam, Zehra abla ve Ümit amca yoktu.
"Annemler nerede?" Diye sordum
Selin direkt beni fark edip cevap verdi"onlar uyudular"
Geçtim ve tekli koltuğa oturdum.
"Sen gelmeden albüme bakmadık" dedi Yağız
"Teşekürler" dedim ve albümü açtım.
Kapak fotoğrafında ben ve Yağızın çocukluk fotoğrafı vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ YAZDIM KALBİME
Fiksi Remaja*0535...=Solmadan gel artık aşkımın gülü Olsa da konuşsa kalbimin dili Küçücük dünyamda bir bilsem seni Görünmez yazıyla yazdım kalbime Siz=Böyle bir aşk görülmemiş dünyada Ne geçmişte ne de bundan sonra da Arasalar bulamazlar rüyada Göremezler seni...
