Querencia | Taekook✔️

"Hoş Geldik Oğlum."

İyi okumalar :D
________________________________________

"Sence ne zaman oldu?"

"Bilmiyorum, bilmiyorum! Kafayı yiyeceğim..." tedirgin ve endişeli bakışlarımı ona yolladım ama o bana bakmıyordu bile. Üzgündü, anlayabiliyorum ama o böyle olunca beyin hücrelerim tamamen yok oluyordu ve hiçbir şey düşünemiyordum.

Neyse, size hemen olayı özet geçeyim.

Yugyeom benimle evli olduğunu iddia ettikten sonra, ona başta inanmamıştık. Fakat sonra Taehyung'la devlete gidip, evli olup olmadığımı öğrenmek istedik.

Gerçekten evliydim, hem de Yugyeom'la.

O gece Taehyung kafayı yedi, sinir krizleri geçirdi ve zaten yaraları yeni iyileşmekte olan Yugyeom'un suratanı bir daha dağıttı. Hâlâ nasıl hapise girmedik bilmiyorum ama sanırım Yugyeom en sonunda geberecekti.

2 gündür evde bu konuyu düşünüyorduk ama aklımıza hiçbir ley gelmiyordu. Çıldıracak raddeye gelmiştik artık... Yugyeom'a gelecek olursakta... Kaybolmuştu.

Bildiğin, yok oldu çocuk. Taehyung onu dövdükten sonra bir daha görmedik.

New York'tan Kore'ye geri dönmeyi düşünüyorduk ama bu olay yüzünden dönmemiz zor olacaktı. Yugyeom'dan boşanmam lazımdı çünkü... Anlaşmalı bir şekilde boşanmazsak, servetimin yarısını Yugyeom'a vermek zorunda kalırmışım.

O yüzden, onu nerede bulurum bilmiyorum ama Taehyung, ailesinin yardım edebileceğini söyledi. Nasıl yardım edecekler en ufak bir fikrim yok ama bu durumun Taehyung'u da üzdüğünün farkındaydım. O yüzden kabul ettim, en azından Taehyung az da olsa rahatlamıştı.

Şimdiyse ailesinin buraya gelmelerini bekliyorduk.

İşin asıl kötü kısmı, sosyal medya, Yugyeom'la evli olduğumu öğrenmişti. Taehyung'la beraber olduğumu bildikleri halde.

Yarışmada birinci olduktan sonra, bir sürü şirketten teklif gelmişti ve hepsine Taehyung'ta benimle olmazsa katılmayacağımı söylemiştim. En sonunda Taehyung'la bir şirkete beraber girdik fakat bu haberden sonra, şirket çok üzerimize geliyordu.

Ve daha da kötü kısmı, şirketime durumu açıklayamıyordum çünkü durumu kendim bile bilmiyorum henüz. Ne diyecektim ki? Yugyeom evime geldi, benimle evli olduğunu söyledi sonra da gerçekten onunla evli olduğumu öğrendim mi diyeceğim?

Boşandığımızı sanıyordum desem bile daha makuldu!

"Ne zaman gelecekmiş ailen?"

"Birkaç saate burda olurlar herhalde."

Başımı sallayıp koltukta oturduğu yerin yanına oturdum ve başımı geriye atarak gözlerimi kapattım. O sırada bir çift gözün beni izlediğini hissediyordum ama buna rağmen açmadım gözlerimi.

"Jungkook." diye mırıldandı en sonunda ama hiç hareket etmeden, yalnızca, "Hm?" diye cevap verdim.

"Bana bakar mısın?" gözlerimi hafifçe aralayarak, kafamı kaldırmadan yalnızca başımı hafifçe ona doğru döndürdüm.

Gülümsedi.

O gülümsedi diye gülümsedim.

Fakat ikimizin de suratında garip bir gülümseme vardı. Mutluluktan değildi yani.

Daha sonra yerinde dikleşti ve elimi tuttu. O öyle yapınca bende kafamı kaldırıp vücudumu birazcık ona doğru çevirdim. "Mutsuz değilim." diye başladı cümlelerine. "Sinirli de değilim."

İyi ki sinirli değilsin, çocuğu öldürüyordun demek istedim ama demedim, şu an ciddi bir ortam yaratmaya çalışıyordu ama bu benim için biraz zordu. Çünkü her şeyi alaya alan bir tiptim.