Querencia | Taekook✔️

Cennetin kapılarından seni izleyeceğim.

Birkaç gün sonra...

"Taehyung,"

"Taehyung!"

İrkilerek bakışlarımı yerden çektim ve hyung'uma baktım. Elinde bir tabak vardı, ufak tefek bir şeyler koyup getirmişti. "Günlerdir bir şey yemedin. Al şunu, ölü gibi gözüküyorsun."

"Hyung o da şuan bir şey yemiyor ki ama?" diyip dudaklarımı büzdüm ve bakışlarımı tekrar yere indirdim. "Ben de yemeyeceğim."

"Taehyung!" diye sesini yükseltince titreyerek tekrar ona döndüm. Gerçekten korkuyordum ve psikolojik baskı yapması hiç hoş değildi.

"Ne uyudun, ne yemek yedin, ne de o siktiğimin koltuğundan kalktın. Abin olarak iyiliğini düşünmek zorundayım, anlamıyor musun?!"

Ona bakmadım ama yanındaki ses, "Üzerine gelme, o da üzgün." dedi.

"Jimin Allah aşkına, hangimiz üzgün değiliz? Biliyorum bizden farklı olarak Taehyung ona aşıktı, çok seviyordu ama böyle kendini yıpratıyor. Bir lokma bile koyamadım ağzına!"

"Şimdi ellerimi tut,
Sen mutluluğumun sebebisin." gözlerimi kapattım.

"Yok Jimin, bu kafayı yedi." duymadım.

"Kumlu zemin ikiye ayrılsa da,
Biri dünyayı sallasa da,
Lütfen elimi asla bırakma.
Lütfen beni bu rüyadan uyandırma."

Yerimde hafifçe sağa sola sallandım.

"Okyanusu uzaktan duyuyorum,
Rüyamın içinde ormanın üzerinden yürüyorum,
(Lütfen beni bu rüyadan uyandırma)
Ve gittikçe berraklaşan o yere gidiyorum.
Şimdi ellerimi tut,
Sen mutluluğumun sebebisin."

Ağzımda bir el hissettiğimde hafifçe gözlerimi araladım. Yoongi söylememem için ağzımı kapatıyordu.

Gülümseyip tekrar gözümü kapattım ve mırıldanmaya devam ettim.

"Taehyung, lütfen!" dinlemek istemedim fakat yere çömeldiğini hissedince gözlerimi araladım. Dizlerinin üzerinde, tam önümde duruyordu.

"Ne yapabilirim senin için? Biraz olsun yemek yiyebilmen ve uyuyabilmen için? Söz veriyorum, bir saniye bile gözümüzü o odadan ayırmayacağız! Lütfen, biraz uyu..."

"Hyung," dedim.

Gülümsedim. "Jungkook," ve gözümden yaş aktı. "Jungkook ölüyor, hyung."

Hiçbir cevap vermedi, sadece yutkundu. Gözlerimi kapatıp daha çok gülümsedim, ve bu gözlerimden daha çok yaş akmasına sebep oldu.

"Şimdi kapıyı kapat,
Seninleyken düşler ülkesindeyim."

Kaldığım yerden sallanmaya devam ederken, Jungkook'un kaza yaptıktan sonraki halini düşünmemek için kıkırdadım ve bir yandan da kaşlarımı çattım.

"Sen de benim gibi etrafta gezip,
Gökkuşağı gibi kaybolan bir rüyayı mı arıyordun?
Bu, 'kader' gibi sadece bir kelimeden farklı.
Gözlerindeki acıyla, benimle aynı yere bakıyorsun."

"Lütfen rüyalarda kalır mısın?"

Hyung'un önümden kalktığını hissettiğimde, burnunu çekti. Jimin'le beraber uzaklaşmaya başladılar ve uzaklaştıklarında, Yoongi hyung'un ağladığına dair bir ses duydum.

Fakat hızlı uzaklaşıyorlardı, o yüzden gözlerimi açma gereği bile duymadan Kalbim'in şarkısına devam ettim.

"Okyanusu uzaktan duyuyorum,
Rüyamın içinde ormanın üzerinden yürüyorum,
Ve gittikçe berraklaşan o yere gidiyorum.
Şimdi ellerimi tut,
Sen mutluluğumun sebebisin."