ENDER
Hastaneye geldiğimizde içimde büyük bir korku vardı.Doktorun ultrosan ekranından küçük bebeğimi göstermesiyle içim rahatlamıştı.
D:Sakin ol.Her şey yolunda gözüküyor Ender.
E:İkinci kez oldu.
D:Ama ilki kadar yoğun bir kanaman olmamış çok az bir kan gelmiş,sakin ol.Panikleyecek bir şey yok.
E:Umarım.
D:Bu sefer ilaç yazmama bile gerek yok.Kanaman zaten çok az.Kanamanın olması ile durması bir olmuş.Serumun bitince çıkabilirsiniz.
E:Teşekkürler.
Doktor odadan çıktı ve odada Şahika ile baş başa kalmıştık.Normal şartlarda bu durumdan korkardım ama kanamam olduğu anda Şahika en az benim kadar endişelenmiş ve korkmuştu.Beni hastaneye yetiştirirken yüzündeki o korkuyu asla unutamayacaktım.
Ş:Ender,iyi misin?
E:İyiyim Şahika.Sana da teşekkür edemedim.
Ş:Önemli değil canım.Bu ekranda gösterdikleri karaltı mıydı?
E:Evet,o.
Elime bir peçete aldım ve karnımı temizledim.Kasıklarımdaki ağrıdan dolayı yüzümü ekşittim.
Ş:İyi olduğuna emin misin?
E:İyiyim,sadece ağrım var.
Ş:Abime haber vereyim en iyisi ben.
E:Telaşlandırma onu şimdi,iyiyim dedim.
Ş:Endercim lafta iyiyim desen de yüzün öyle demiyor.Abime haber vermesem sonra bana kızacak,kusura bakma arıyorum.
E:Üff...
Şahikayla tartışmaya gücüm yoktu.Elimi başıma koydum ve olduğum yerde uzandım.O sırada kapı açıldı ve biri içeri girdi.Giren kişinin Kaya olduğunu panikle yanıma yaklaşan sesinden anlamıştım.Nerden öğrenmişti ki?Şahika daha onu aramamıştı.
Kaya yanıma oturdu ve beni kontrol etmeye başladı.Şahikaya baktığımda o da şaşkındı.Kayayı ikimizde beklemiyorduk.
K:Ender iyi misin?Ne oldu böyle?Doktor bir şey dedi mi?Ender kendinde misin?Sana soruyorum.Şahika sen söyle bir şey!Doktor ne dedi?
Ş:Aa gayet iyi abicim telaş yapacak bir şey yok.
K:Ne oldu böyle?
E:Kısa bir anlık kanamam oldu ve durdu.Geçen seferki gibi değildi.Daha azdı,doktor da pek önemsemedi zaten. Ultrosana da girdim zaten gayet iyiydi kızımız.Telaşlanma.
K:Oh,çok şükür.Çok korktum.Duyar duymaz koşarak geldim.
Ş:Sen nerden duydun ki abicim?
Kayanın gözleri yavaşça kaymıştı.Bir şeyler gizlemek istediğini anladım.Bir yandan da ellerimi tutarken Şahikaya döndü ve cevapladı.
K:Duydum işte Şahika.
E:Ben de merak ettim Kaya.
K:Aşkım sonra konuşuruz bunları.
Eliyle saçlarımı okşuyordu.Sonra yanağımı okşamaya başladı.O kadar korkmuş gözüküyordu ki yanağımdaki elini tutup ona güç vermek istedim.Hafif gülümsemeye çalıştı.
E:İyiyim ben.Kasıklarımda ağrım var sadece.
Tekrar panikleyecek gibi olduğunda ellerini tuttum ve geri yanıma oturttum.
E:Ağrı kesici verdiler,bir şeyim kalmaz.
K:Nasıl oldu bu?Her şey iyi gidiyordu.
Ş:Anlamadık ki abicim.Ender seni çok merak etti telefonunu da açmayınca evin içinde volta atmaya başladı panikle.
