carpe portus|texting

1.4

*Kerem'in psikolog randevusundan bir kesit, bir önceki bölümdeki sohbetten bir gün önce

"Sana yazan birinden bahsetmiştin?
Nasıl gidiyor?"

"Bilmiyorum. Yazmaya devam ediyor. Pes edecek gibi de değil. Sanki bana yazmasını engellesem bir yolunu bulur, benimle yine iletişime geçer gibi. Zaten yemek ya da tatlı yapıp getiriyor, üstüne notlar yazıyor.... Biraz değişik biri sanırım."

"Değişik derken? Bu biraz komik bir tabir oldu."

"Sen de memnun gibisin bu yemek iletişiminizden..."

"Hazır yemek değil. Sipariş vermiyorum. Biri, benim için hazırlıyor. Mecburiyetten değil, istediği için. Beni seven biri.... Nasıl memnun olmayayım? Çok güzel hissettiriyor."

"Doğru, çok haklısın. Güven sorunumuz ne alemde peki? Biliyorsun, kaçmayacaktık. Her insan aynı değildi. Temkinli olarak bile olsa yaklaşmayı deneyecektik."

"İlk başta benimle konuşup sohbeti ifşa edecek, diye bile düşündüm doğruyu söylemek gerekirse. Hissettiği şeyin hayranlık olduğunu sandım. Herkesinki gibi. Ama değilmiş. Bilmiyorum. Çözemiyorum. Sanırım korkuyorum. Yine aynı şekilde hayal kırıklığına uğramaktan... Biliyorsun, Kübra Abla en ufak bir haberde çok kötü yorumlar alıyorum ve büyük bir mevzuyu daha kaldıramam, toparlanamam."

"Ya bu kişi sana iyi gelecek o kişiyse? Bir kere yaşadın diye tekrar yaşayacak değilsinki. Böyle korkak ve şüpheci bir şekilde devam edersen, kariyerini de tehlikeye atmış olacaksın. Milyonlarca takipçin var, insanlar seni çok seviyor. Sen insanların yerli Harry Potter'ısın. Sana güveniyorlar. Kötü düşünenler yok mu? Var elbette. Her zaman olur. Sen futbolcu olmasaydın, bambaşka bir meslekte olsaydın bile böyle insanlarla karşılaşacaktın."

"Bazı insanlar hayatları için hiç çabalamadığından, oturdukları yerden, bir şeyler başarmış insanları eleştiriyor, çünkü bu çok kolay geliyor onlara. Ve düşünmeden yapıyorlar bunu. Ki, vicdan sahibi biri böyle yapmaz."

"Söylediklerinin hepsi doğru. Hepsine katılıyorum. Ama yapma diyince yapmamak, düşünme diyince düşünmemek hiç kolay değil. İşin içinde ailem var... Her ne kadar yorumları görmediklerini, benden emin olduklarını söyleseler de, bazı yorumlar onları hedef alıyor ve bu hepsinden çok koyuyor bana."

"Belki bu kadar insanlara inanan biri olmasaydım her şey çok daha kolay olurdu."

"Kerem... Sana sevgiyle yaklaşmıştı. Bilemezdin. Nerden bileceksin ki? Dışardan gayet seni seviyor, sana değer veriyor gibi görünüyordu. Müneccim olman gerek anlaman için. Bu yüzden kendini kapatmamalısın."

"Unutamıyorum ki Kübra Abla. Ya nasıl hayatıma seni seviyorum diye girip, Halil ile ilişki kurmaya çalışır? Unutamıyorum. Halil ile beraber olmak için beni kullanmış olması... Benim de bunu yemiş olmam.... Öte yandan Halil en yakın arkadaşlarımdan biri. Onunla böyle saçma bir muhabbetin içine girmiş olmamız..."

"Sonra medyaya her şeyi ben bok etmişim gibi yayması... Beni kötü biri olarak lanse etmesi... Halbuki ben ona bütün sevgimi vermiştim." 

"Kerem... Olan her şeyin sorumlusu değilsin. Bunu unutma lütfen. Halil ile iyi misiniz? Evet. Sana inanan insanlar var mı? Hem de çok. Küçük bir kesim için onları yok saymamalısın. Görüyorum yorumları. Yenge yok mu, abi diyorlar. Onlar unuttu. Sen bir şey yapmadın. Sevilmeyi hak ediyorsun, her insan gibi."

"Unutturur mu?"

"Unutturmaz ama artık hatırladığında sadece gülümsersin. Ve sakın ama sakın, yara bandı olarak kullanma onu. "

"Beni gerçekten seviyor mudur?"

"Bunu sen hissedeceksin. Zamanla. Yüz yüze görüştüğünüzde bir şeyler daha iyi oturur yerine. Sabret sadece. Ve izin ver, seni sevsin. Kendine de izin ver. Çok güzel bir insansın."

"Ona bir şans vermeliyim... Bize bir şans..."

*

Şans vermelisin tabi psikoloğunun kardeşi kendisi.... belki bedaya getirirsin seansları hajahsksjdksd

Kerem'in eski sevgilisi, Halil ile (Dervişoğlu) birlikte olmak için Kerem'i kullanmış, anladık değil miii

Ah Kerem hüzünlü kekim.....

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn