ဝမ်အိမ်တော်
"မင်းသက်သာရင်ငါပြန်တော့မယ်မနက်ဖြန်ကျောင်းတက်မှာလား"
"ဟင့်အင်းမတက်သေးဘူး"
"အော်"
"မင်းတစ်ယောက်ထဲမို့
ကျောင်းမှာပျင်းနေပြီလား"
"အင်း"
"အေးပါသဘက်ခါဆိုငါကျောင်းတက်
မှာ ပါ "
"တကယ်နော်"
"promise"
"အာ့ဆိုငါပြန်ပြီ"
"အေး"
ရှောင်းကျန့်ဝမ်အိမ်ကနေပြန်ခဲ့တယ်။
***မနက်ဖြန်လဲမင်းမပါတဲ့နေ့ကိုဖြတ်
သန်းရဦးမှာပါလားဝမ်ရယ်***
ရှောင်းအိမ်တော်
"သားကျန့်ကတော့ကျောင်းကရောက်တာနဲ့ဟိုအိမ်ပြေးတော့တာပဲနော်
သားဝမ်ရောသက်သာလား"
"ဟုတ်သက်သာပါတယ်
သားအပေါ်တက်တော့မယ်နော်မားမား"
"အင်းအင်း"
ရှောင်းကျန့်အပေါ်ရောက်တော့သူ့အခန်းထဲဝင်လိုက်တယ်။
ကုတင်ပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်လိုက်တော့တယ်။
ည6:00မားလာနှိုးမှသူနိုးတော့တယ်။
မားနဲ့အတူထမင်းစားသောက်ပြီးစာကြည့်စားပွဲရှေ့ထိုင်ကာ
စာကြည့်လိုက်တယ်။
ဒါပေမဲ့ကျောင်းမှာဖြိုးတို့ပြောတာတွေတွေးရင်းသူရင်ခုန်နေမိတော့တယ်။
"ဝမ့်ကိုချစ်တယ်"
"မင်းကရောဟင်"
ရှောင်းကျန့်စာကြည့်စားပွဲမှထကာမှန်ရှေ့သွားရပ်ပြီးဝမ်ကိုချစ်တယ်ဟုပြော
ဖို့ရာလေ့ကျင့်နေလေသည်။
ဝမ်အိမ်တော်မှဝမ်ရိပေါလဲဖျားနေတာကြောင့်ကျောင်းမသွားရတာမကျေမနပ်
ဖြစ်လို့နေသည်။
မေမေကနှစ်ရက်လောက်အိမ်မှာနားခိုင်း၍ပင်။
ငယ်ငယ်ကလိုသာဆိုဘယ်လောက်ကောင်းမလဲသူဖျားရင်ရှောင်းကိုပါကျောင်းမသွားခိုင်းတော့သူ့အနားမှာပဲနေစေခဲ့တာ။
***ခုလဲအဖျားကျနေပါပြီမနက်ဖြန်တက်လို့ရနေပြီကိိုမသွားခိုင်းဘူး***
YOU ARE READING
ပိတောက်နဲ့ သင်္ကြန်❤ကျန့်ကျန့်နဲ့ဝမ်ဝမ်
Romanceပိတောက်ပန်းလေးကနွေရဲ့အလှကိုဖော်ပြသလိုသူ့ရဲ့အဓိပ္ပါယ်က ''မင်းက ကိုယ့်အတွက်ရှားပါးတဲ့ဆုလာဘ်ပါ''တဲ့ ''ရှောင်းကျန့်မင်းကငါ့ဘဝရဲ့အလှပဆုံး ကမ္ဘာလေးတစ်ခုဖြစ်သလို ငါ့ဘဝရဲ့ရှားပါးတဲ့ဆုလာဘ်တစ်ခု အဖိုးတန်ရတနာလေးပါကွာ'' wang yi bo ''ပန်းပိတောက်လေးတွေကမိုးရေပက် ...
