အပိုင်း❤1
နွေရာသီတန်ခူးလမနက်ခင်းရန်ကုန်မြို့ကြီးကနွေရာသီပီပီပူလောင်သည်။
ညကပူလွန်းသောကြောင့်တော်တော်နဲ့အိပ်မပျော်။
အဲယားကွန်းဖွင့်ထားသော်လဲသူကအအေးဒဏ်သိပ်မခံနိုင်သလိုအပူဒဏ်ကြောင့်လဲချွေးထွက်လွယ်တယ်။
ဒီနေ့သကြ်န်အကြိုနေ့
မနက်ခင်းလေနွေးနွေးတို့ကပြတင်းမှတဆင့်တိုးဝင်လာ၍ရှောင်းကျန့်နိုးလာတယ်။
နိုးနိုးခြင်းတဖက်အိမ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ဝမ်ရိပေါ်တို့ထဦးမယ်မထင်။
သူအိပ်ရာထဲကမထသေးဘဲဟိုတွေးဒီတွေးနေတယ်။
''ဒေါက် ဒေါက်''သားကျန့်ရေနိုးပြီလား၊မားဝင်လာပြိနော်''
မားကသူ့ကုတင်နားကပ်လာပြီး
''သားကျန့်မထသေးဘူးလား၊ထတော့လေမားကိုစျေးလိုက်ကူဦးမနေ့ကသကြ်န်ကြိုဖို့အတာပန်းဝယ်ဖို့ဟာမေ့သွားတယ်''လိုက်ကူနော်ပြီးတော့မားတို့ဟိုဘက်လမ်းကဒေါ်တုတ်မုန့်ဟင်းခါးစားကြမယ်''
''ထမျက်နှာသစ်ပြီးပြင်ဆင်ခဲ့
''
''ရှောင်းကျန့်မထချင်ထချင်နဲ့ထပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်
(မားကတရုတ်စစ်စစ်ပေမဲ့အန်တီဝမ်နဲ့ပေါင်းမိထဲကမြန်မာ့အယူအစတွေလိုက်လုပ်တာအန်တီဝမ်ကတော့မြန်မာစစ်စစ်ပါ။
ရိပေါ်အဖေကတရုတ်။ရိပေါ်အဖေကမြန်မာပြည်မှာစီးပွားရေးလာလုပ်တယ်အန်တီဝမ်ကကျောင်းဆရာမလေး။အန်တီဝမ်ရဲ့မြန်မာအမည်ကဆူးနှင်းဆီချောလိုက်တာမပြောနဲ့။ကျွနတော်တို့ကတော့မားမားဝမ်လို့ပဲခေါ်တယ်)
''ဟဲ့သားမလာသေးဘူးလားနေမြင့်တော့မယ်မြန်မြန်လာ''
''လာပြီမားရေ''
ရှောင်းကျန့်အောက်ရောက်တော့မား
လက်ထဲကခြင်းကိုယူပြီးကားဆီထွက်ခဲ့
တယ်
အိမ်မှာကအလုပ်သမားအများကြီးရှိပေမဲ့ပွဲတော်ချိန်တွေဆိုအလုပ်နားခွင့်ပေး
တယ်။
မားကသံအမတ်ကတော်ဆိုပေမဲ့ဟိတ်ဟန်မရှိဘူး။အဲ့တော့မားကိုလူတိုင်းကခင်ကြတယ်၊
ရှောင်းကျန့်တို့ကားလေးဝမ်ရိပေါ်အိမ်ရှေ့ရောက်တော့တွေ့လိုက်ရတဲ့သူ
ကြောင့်စိတ်တိုလာတယ်။
*''ဟွန်း ဝမ်ရိပေါ်မင်းကအရင်လိုမဟုတ်တော့ဘူးပဲ''*
ရှောင်းကျန့်တို့ကားလေးစျေးရှေ့ရောက်တော့မားနဲ့သူစျေးထဲဝင်လိုက်ကြတယ်။
YOU ARE READING
ပိတောက်နဲ့ သင်္ကြန်❤ကျန့်ကျန့်နဲ့ဝမ်ဝမ်
Romanceပိတောက်ပန်းလေးကနွေရဲ့အလှကိုဖော်ပြသလိုသူ့ရဲ့အဓိပ္ပါယ်က ''မင်းက ကိုယ့်အတွက်ရှားပါးတဲ့ဆုလာဘ်ပါ''တဲ့ ''ရှောင်းကျန့်မင်းကငါ့ဘဝရဲ့အလှပဆုံး ကမ္ဘာလေးတစ်ခုဖြစ်သလို ငါ့ဘဝရဲ့ရှားပါးတဲ့ဆုလာဘ်တစ်ခု အဖိုးတန်ရတနာလေးပါကွာ'' wang yi bo ''ပန်းပိတောက်လေးတွေကမိုးရေပက် ...
