អាថ៌កំបាំងបិសាចជញ្ជក់ឈាម

Part 7

"មករកបងថេយ៍មែនទេ "
" គាត់នៅខាងក្នុង បើកទ្វារឲពួកគាត់ចូលមក "
" បាទអ្នកនាង "
ក្រឡេកមកមើលអ្នកនៅក្នុងឡានវិញ
" បែកគ្នាតែប៉ុន្មានខែសោះ ហេតុអីក៏រូបរាងប្លែកម្លេះ "
" ដេវិតប្រាប់នាងតូចម្នាក់នោះ មកនិយាយជាមួយយើងបន្តិច "
" បាទចៅហ្វាយ "
" អ្នកនាងចៅហ្វាយរបស់ពួកខ្ញុំចង់ជូបអ្នកនាង "
" អឺ…គឺ ក៏បាន " និយាយរួចនាងក៏បានដើរទៅរកទ្វារឡាន
" លោកមានការអីមែនទេ "
" អ្នកនាងដូចជាចំឡែកណាស់ "
" ចំឡែកយ៉ាងមិចទៅ "
" ខ្ញុំមិនដែលឃើញអ្នកណានិយាយគ្នា ដែលម្នាក់នៅក្នុងឡានហើយ ម្នាក់ទៀតនៅខាងក្រៅនោះទេ "
" អឺគឺថាខ្ញុំ "
" អ្នកនាងខ្លាចខ្ញុំមែនទេ "
" អត់ទេ "
" អញ្ចឹងយ៉ាងមិចវិញ "
" ខ្ញុំឡើងក៏បាន " និយាយរួចនាងក៏បានឡើងឡានរបស់គេដោយមិន ហ៊ានមើលមុខរបស់គេ
" បិទទ្វារឡានផង "
" ថ...ថាមិច "
" បិទទ្វារឡាន អ្នកនាងកើតអីនិង "
" មិនបិទបានទេលោក "
" ដេវិត " ហៅឈ្មោះតែមួយម៉ាត់កូនចៅក៏ដឹងតួនាទីភ្លាម
" លោកមានការអីក៏និយាយឲលឿនមក "
" អូនមិនចាំបងទេហេស " នាយនិយាយចប់ នាងតូចក៏ងើបមុខមើលនាយភ្លាម
" នេះលោក ហេតុអីក៏រកខ្ញុំឃើញ "
" គ្មានអ្វីទៅពិបាកនោះទេ "
នាងតូចមិននិយាយអ្វីក៏លើកដៃបើកទ្វារដើម្បីចេញពីឡាន ប៉ុន្តែមិនទាន់និងបើកផងក៏ត្រូវជុងវ៉ុនចាប់ដៃជាប់
" ចង់ទៅណា "
" លែងដៃ ម៉ែដោះជួយខ្ញុំផង "
" ហឹស អូនជាអ្នកនិយាយទេណា អឺម " បន្ទាប់ពីរនាយលែងដៃ ខ្លួនរបស់នាង ក៏ធ្លាក់មកលើនាយទាំងស្រុង ហើយក៏ប៉ះមាត់គ្នា
" អឺម...លែ អ្ហឹស អឺម " នាងតូចរើលែងរួចព្រោះតែដៃទាំងសង់ខាងរបស់នាងត្រូវគេចាប់ជាប់បាត់ទៅហើយ ៥នាទីក្រោយមកគេក៏លែងមាត់នាងឲមានសេរីភាពវិញ
" លោកនេះ ពិតជា "
" យ៉ាងមិច ចង់ត្រូវទៀតមែនទេ "
" ខ្ចិលនិយាយជាមួយលោកណាស់ "
" ដេវិត បើកឡានចូលផ្ទះបានហើយ "
" បាទចៅហ្វាយ "
នៅខាងក្នុង
" បងចាំមើលយូរហើយហេតុអីក៏យូរម្លេះ " ថេយ៍និយាយព្រមទាំង លើកដៃរកអោបជុងវ៉ុន ប៉ុន្តែក៏ត្រូវអ្នកជាប្អូនរត់មកអោបមុន
" កើតអីហាសអូន "
" គេម្នាក់នេះថើបអូន បងថេយ៍អូនអត់ព្រមទេអូនខំទុកតាំងពីរយូរ ហឹសហឹស"
" បងក៏ធ្លាប់ថើបអូនដែរតាស "
" បងនិងគេខុសគ្នា "
" ខុសយ៉ាងមិចវិញ "
" បងជាមនុស្សសំខាន់របស់ខ្ញុំ ហើយគេវិញខ្ញុំមិនទាំងស្គាល់ផង "
" ប្រាកដហើយថាមិនស្គាល់នោះ "
" ប្រាកដណាស់ មនុស្សឆ្គួត "
" អូនហ្វូ ចេះពាក្យនេះមកពីរណាហាស "
" គឺខ្ញុំឮមិត្តខ្ញុំនិយាយ "
" ហាមនិយាយពាក្យនេះឲបងឮទៀត យល់ទេ "
" ចាសយល់ហើយ សុំទោសបងប្រុស "
" សុំទោសជុងវ៉ុនផងទៅ "
" សុំទោសបងជុងវ៉ុន "
" មិនអីទេ "
" ជុងឆាប់ចូលទៅខាងក្នុងទៅចាំបងឲអ្នកបម្រើយកវ៉ាលីចូលតាមក្រោយ "
" បាទបងថេយ៍ "
" យកនាងល្អិតនេះទៅផង "
" ចុះបងថេយ៍នោះ "
" បងនិងទៅតាមក្រោយបងមានការនិយាយទូរស័ព្ទបន្តិច "
" បាទបង តោះហ្វូ " ជុងវ៉ុន
" ទៅជាមួយបងជុងសិនទៅ "
" ចាសបងថេយ៍ តោះបងជុង "
" នាងល្អិតនេះកែសម្តីលឿនមែន "
" បងថេយ៍ឆាប់មកវិញណា "
" បាទអូនសម្លាញ់ "
បន្ទាប់ពីរដើរចូលមកខាងក្នុងហើយពួកគេក៏បានទៅអង្គុយនិយាយគ្នាលេងជុងវ៉ុនក៏និយាយទៅកាន់ហ្វូថា
" អ្នកនាងមករស់នៅទីនេះយូរហើយមែនទេ "
" តាំងពីរថ្ងៃមានរឿងនោះមកបងថេយ៍ក៏នាំខ្ញុំមកទីនេះ ហើយខ្ញុំក៏មិនដែលទៅកូរ៉េទៀតដែរ "
" ចុះមានដែលធ្លាប់ចង់ទៅវិញទេ "
" ក៏ចង់ដែរប៉ុន្តែនៅទីនេះក៏សប្បាយដែរ "
" ពិតមែនហេស "
" ចុះបើបងចង់យកអូនទៅនៅជាមួយគិតយ៉ាងម៉េចដែរ "
" គឺ.....រឿងនេះខ្ញុំមិនហ៊ាននិយាយទេ "
7 ថ្ងៃក្រោយមក
" បងថេខ្ញុំពិតជាចង់ដឹងមែនណាថាហេតុអីបានជាហ្វូគេទៅជាបែបនេះ "
" ឯងចង់ដឹងធ្វើអី "
" គឺខ្ញុំអាចនឹងជួយនាងបានណាបងថេយ៍ខ្ញុំនិយាយពិតណាខ្ញុំចង់ជួយនាង "
" បើឯងចង់ជួយនាងមែននោះក៏ជួយរក្សាការសម្ងាត់មួយនេះឲ្យបាន ល្អផងទៅ "
" បងថេយ៍ ខ្ញុំចង់ដឹងថាហេតុអីបានជានាងក្លាយជាបិសាចជញ្ជក់ឈាម "
" បងប្រាប់ឯងហើយមែនទេថាមិនបាច់ចង់ដឹង "
" បងថេយ៍ខ្ញុំសុំអង្វរ "
" បងថាមិនប្រាប់គឺមិនប្រាប់ហើយ "
" ខ្ញុំទៅសួរហ្វូដោយខ្លួនឯងក៏បាន "
" បើឯងហ៊ានតែទៅសួរនាងនោះរៀបចំអីវ៉ាន់ចេញពីទីនេះអោយ ហើយទៅ "
" ហេតុអីបានជាបងធ្វើបែបនេះហេតុអីក៏ចាំបាច់លាក់បាំងអ្វីបែបនេះបងថេយ៍ "
" យើងមិនចង់ឲ្យប្អូនរបស់យើងទៅពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងគ្រួសារបិសាច ជញ្ជក់ឈាមដូចជាពួកឯងនោះទេដូច្នេះហើយទើបយើងនាំប្អូនរបស់យើងមកទីនេះយ៉ាងម៉េចនៅចង់បានអីពីរប្អូនរបស់យើងទៀត "
" គ្រាន់តែគ្រួសារខ្ញុំជាបិសាចជញ្ជក់ឈាមបងមិនចង់រាប់ដល់ម្លឹងផង "
" មែនគឺយើងស្អប់មនុស្សដែលធ្វើឲ្យប្អូនរបស់យើងក្លាយទៅជាបែបនេះមិនដោយសារតែពួកបិសាចជញ្ជក់ឈាមឯងហ្នឹងទេហេស "
" ប..បងថាយ៉ាងម៉េចដែលហ្វូក្លាយទៅជាបែបនេះគឺដោយសារ តែពូជពង្សបិសាចជញ្ជក់ឈាមចឹងហ្អេសនេះមានរឿងអ្វីកើត ឡើងបងថេយ៍ប្រាប់ខ្ញុំមកខ្ញុំចង់ដឹងរឿងនេះខ្លាំងណាស់បងជួយនិយាយឲ្យខ្ញុំស្ដាប់បន្តិចបានទេខ្ញុំអាចនឹងមានវិធីជួយហ្វូក៏ថាបានដែរណាបងថេរខ្ញុំសុំអង្វរ "
" ឯងហ្នឹងហេសដែលជួយប្អូនយើងបាននោះ ហឹស "
" បងថេយ៍.... "
" វាមិនងាយដល់ថ្នាក់ហ្នឹងទេ "
" ឱ្យខ្ញុំលត់ជង្គង់ក៏បានដែរបងថេយ៍អោយតែបងព្រមនិយាយរឿងទាំងអស់ដែលកើតឡើងទៅលើហ្វូឱ្យខ្ញុំស្តាប់ "
ថេយ៍មិនទាន់ទាំងបានហ្នឹងនិយាយអ្វីទៅកាន់ជុងវ៉ុនផងក៏មានសំឡេងមួយបន្លឺឡើងពីក្រោយខ្នង
" ពួកបងកំពុងធ្វើអីហ្នឹង "
" ហ្វូអូនចេញមកធ្វើអី "
" គឺអូនឮសំឡេងខ្លាំងនៅខាងក្រៅទើបអូនចេញមកមើលបន្តិចហ្នឹងណានេះពួកបងឈ្លោះគ្នាមែនទេ "
" ពួកបងមិនបានឈ្លោះគ្នាទេជុងឆាប់ក្រោកឡើង "
" មែនហើយពួកបងមិនបានឈ្លោះគ្នាទេគ្រាន់តែនិយាយគ្នាលេងធម្មតាតែប៉ុណ្ណោះ "
" ពិតមែនហ្អេ ? "
" ពិតហើយ "
" បើអញ្ចឹងអូនទៅខាងក្នុងវិញហើយពួកបងនិយាយគ្នាតចុះ "
ពួកគេទាំងពីរមិនបាននិយាយអ្វីទៅកាន់ហ្វូគ្រាន់តែញញឹមហើយក៏បែរមុខមករកគ្នាហើយក៏និយាយរឿងបន្ត
" ឯងចង់ដឹងមែនទេថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងចំពោះហ្វូ "
" បាទមែនហើយបងថេយ៍ "
" ក៏បានបងនឹងប្រាប់ឯង "