Part 4

281 12 0
                                    

" នាងល្អិតនេះមែនទេ នាងគឺ... " ថេយ៍មិនទាន់នោយាយចប់ផង នាងតូចក៏និយាយកាត់

" បងថេយ៍អូនចង់ទៅផ្ទះយើងវិញ " និយាយដោយទឹកមុខចង់យំ

" អូខេ អូខេ ជុងវ៉ុនចឹងបងទៅសិនហើយណា ចាំពេលទំនេរចាំបងនិយាយប្រាប់ "

" បាទ​ បងថេយ៍

" អរគុណដែលបានជួយនាងល្អិតរបស់បង "

" បាទបងមិនអីទេ "

" ចឹងបងលាសិនហើយ "

" បាទ "

បន្ទាប់ពីថេយ៍និងហ្វូចេញទៅបាត់ ជុងវ៉ុនក៏ប្រែទឹកមុខភ្លាម

" ហេតុអ្វីក៏ស្និតស្នាលនិងគ្នាម្លេះ? ឬក៏ពួកគេជា បានហើយជ៉ុងវ៉ុន ឈប់គិតទៅ "

" ចាហ្វាយ "

" មានអីមែនទេ "

" រួចរាល់ហើយបាទ "

" ចឹងឆាប់ទៅរៀបចំឡានទៅ "

" បាទចាហ្វាយ "

" បើបាទក៏ឆាប់ទៅៗ "

" បាទៗ ចាហ្វាយ "

ត្រឡប់មកបច្ចុប្បន្ន

មិនប៉ុន្មាននាទីក្រោយមកកូនចៅរបស់គេម្នាក់ទៀត ក៏បានចូលមក

" ចៅហ្វាយៗៗៗៗៗ " ហ្វាងយ៉ុង

" ហេតុអីក៏លោកចាំបាច់ហៅ ច្រើនដងបែបនេះខ្លាចភ្លេចថាខ្ញុំជា ចាហ្វាយ លោកឬ? "

" គឺអត់ទេបាទ ប៉ុន្តែៗៗៗ " ហ្វាងយ៉ុងគេនិយាយទាំងរដាក់រដប់ព្រោះគេខំរត់ពីចំងាយដើម្បីរាយការណ៍រឿងសំខាន់ដល់ចៅហ្វាយ

" ប៉ុន្តែស្អីទៅ "

" ប៉ុន្តែខ្ញុំ ហត់ណាស់ចៅហ្វាយ *ហេតុអ្វីបានជាចៅមិនយល់ចិត្តខ្ញុំបែបនេះតែមិនអីទេ * គឺរកដំណឺងអ្នកនាងម្នាក់នោះឃើញហើយចៅហ្វាយ " ហ្វាងយ៉ុង រៀងអន់ចិត្តបន្តិច ប៉ុន្តែគេក៏មិនចង់រករឿងដាក់ខ្លួនដែរព្រោះគេមិនចង់ឃើញចៅហ្វាយខ្លួនខូចចិត្តទៀតទេ..........

" នាងនៅទីណា ឆាប់ប្រាប់ឲលឿនមក "គ្រាន់តែឮបែបនេះនាយ កម្លោះក៏សួរដោយអារម្មណ៍រំភើប ព្រោះនាយចង់ឃើញនាងនិងសួរអំពីរអាការៈរបស់នាងព្រោះខ្លាចនាងមានអាការៈរើឡើងវិញគេខ្លាចមានអ្នកធ្វើបាបនាងដូចលើកមុនទៀតទើបគេ សួរដោយបារម្ភ

អាថ៌កំបាំងបិសាចជញ្ជក់ឈាមWhere stories live. Discover now