" នាងល្អិតនេះមែនទេ នាងគឺ... " ថេយ៍មិនទាន់នោយាយចប់ផង នាងតូចក៏និយាយកាត់
" បងថេយ៍អូនចង់ទៅផ្ទះយើងវិញ " និយាយដោយទឹកមុខចង់យំ
" អូខេ អូខេ ជុងវ៉ុនចឹងបងទៅសិនហើយណា ចាំពេលទំនេរចាំបងនិយាយប្រាប់ "
" បាទ បងថេយ៍
" អរគុណដែលបានជួយនាងល្អិតរបស់បង "
" បាទបងមិនអីទេ "
" ចឹងបងលាសិនហើយ "
" បាទ "
បន្ទាប់ពីថេយ៍និងហ្វូចេញទៅបាត់ ជុងវ៉ុនក៏ប្រែទឹកមុខភ្លាម
" ហេតុអ្វីក៏ស្និតស្នាលនិងគ្នាម្លេះ? ឬក៏ពួកគេជា បានហើយជ៉ុងវ៉ុន ឈប់គិតទៅ "
" ចាហ្វាយ "
" មានអីមែនទេ "
" រួចរាល់ហើយបាទ "
" ចឹងឆាប់ទៅរៀបចំឡានទៅ "
" បាទចាហ្វាយ "
" បើបាទក៏ឆាប់ទៅៗ "
" បាទៗ ចាហ្វាយ "
ត្រឡប់មកបច្ចុប្បន្ន
មិនប៉ុន្មាននាទីក្រោយមកកូនចៅរបស់គេម្នាក់ទៀត ក៏បានចូលមក
" ចៅហ្វាយៗៗៗៗៗ " ហ្វាងយ៉ុង
" ហេតុអីក៏លោកចាំបាច់ហៅ ច្រើនដងបែបនេះខ្លាចភ្លេចថាខ្ញុំជា ចាហ្វាយ លោកឬ? "
" គឺអត់ទេបាទ ប៉ុន្តែៗៗៗ " ហ្វាងយ៉ុងគេនិយាយទាំងរដាក់រដប់ព្រោះគេខំរត់ពីចំងាយដើម្បីរាយការណ៍រឿងសំខាន់ដល់ចៅហ្វាយ
" ប៉ុន្តែស្អីទៅ "
" ប៉ុន្តែខ្ញុំ ហត់ណាស់ចៅហ្វាយ *ហេតុអ្វីបានជាចៅមិនយល់ចិត្តខ្ញុំបែបនេះតែមិនអីទេ * គឺរកដំណឺងអ្នកនាងម្នាក់នោះឃើញហើយចៅហ្វាយ " ហ្វាងយ៉ុង រៀងអន់ចិត្តបន្តិច ប៉ុន្តែគេក៏មិនចង់រករឿងដាក់ខ្លួនដែរព្រោះគេមិនចង់ឃើញចៅហ្វាយខ្លួនខូចចិត្តទៀតទេ..........
" នាងនៅទីណា ឆាប់ប្រាប់ឲលឿនមក "គ្រាន់តែឮបែបនេះនាយ កម្លោះក៏សួរដោយអារម្មណ៍រំភើប ព្រោះនាយចង់ឃើញនាងនិងសួរអំពីរអាការៈរបស់នាងព្រោះខ្លាចនាងមានអាការៈរើឡើងវិញគេខ្លាចមានអ្នកធ្វើបាបនាងដូចលើកមុនទៀតទើបគេ សួរដោយបារម្ភ
YOU ARE READING
អាថ៌កំបាំងបិសាចជញ្ជក់ឈាម
VampireYang Jungwon x Kim Yufu នេះជារឿងដែលខ្ញុំសរសេរដំបូងបើខុស ឬខ្វះខាត់ត្រង់ណាកុំប្រកែប្រកាន់ 🙏🏻 សុំទោសរាល់កំហុសខុសឆ្គងនិងការសរសេរពាក្យមិនសមរម្យ 🙏🏻 I will continue the story when I am free everyone 🙏🏻♥️ I'm really really sorry ♥️🫶🏻
