De poort naar de geheime valei.

Vijanden en vrienden

POV Yara
We lopen door het dorpje en mensen rennen bang weg als ze zien dat er een draak boven ons vliegt. Na een kleine tien minuten gelopen te hebben staan we voor het paleis. De wachters doen meteen de poort open als ze de prinsessen zien. Ze buigen naar de prinsessen en begroeten Liza. Ik voel me een beetje alleen omdat ze mij negeren. We lopen een aantal gangen door en komen uit in een enorme zaal. Ik zie vijf tronen staan dus het zal wel de troonzaal zijn. De tweeling roepen in koor"vader vader! Liza is terug!" Ik zie nu pas dat er iemand op de middelste troon zit. Ik zie Liza buigen en buig ook. "Welkom terug Liza. Heb je nog informatie voor ons." zegt de man en ik denk dat het de koning is. "Nou ehm..." Liza zit duidelijk ergens mee."nou zeg op Liza." Zegt de koning dwingend maar vriendelijk."oke.. Dit is mijn vriendin Yara. Ze is me gevolgd door de poort en..." "Wat?!! Jij hebt een mens hier naar toe genomen?!" "Papa laat haar uit praten plz! Ze heeft iets belangrijks te zeggen" dit waren weer de prinsessen. Zo krijgt de koning het hele verhaal te horen en uiteindelijk lijkt het er op dat hij niet meer boos is op Liza. Dan komt de broer(dat hebben ze net vertelt) binnen en ik weet niet waarom maar ik ren naar hem toe en sla hem hard in zijn gezicht. Hij valt maar staat meteen op en trapt mij tegen mijn been waardoor ik val. Ik lig op de grond en zie boven mij het zwaard van de prins hangen en hij staat klaar om te steken. Ik hoor iemand hard nee roepen en vermoed dat het Liza is. Opeens vliegt het zwaard uit de prins zijn handen en steekt in de muur. Ik sta verbaast op en kijk naar Liza en de tweeling. De tweeling staat bijna huilend maar ook vol ongeloof naar Liza te kijken. Eigenlijk kijkt iedereen nu naar Liza dus ik denk dat zij het deed. Dan ziet de prins dat ik weer sta en geeft me weer een trap. Ik val opnieuw maar dit keer verschijnt Liza voor me en ze gooit de verbaasde prins weg. Die kijkt Liza verbaast aan maar word niet boos. " Wat heeft dit allemaal te betekenen Liza? Ik dacht dat Yara te vertrouwen was?" Dit zegt de koning en hij klinkt boos. "Dat dacht ik ook koning." Zegt Liza met een felle blik naar mij"ik wil ook wel eens weten wat er aan de hand is!" Ik heb Liza nog nooit zo boos gezien en ik kijk naar de grond. "Is dat jou vriendin Liza?! Nou lekkere vriendin heb jij! Ze wou me vermoorden!" Dit zegt de prins maar hij krijgt van zijn zussen zo'n boze blik toegeworpen dat hij gauw zijn mond houd. "Nou we wachten." Zegt Liza niet echt aardig. " Ik ehm. Ik had het gevoel gewoon opeens. Wacht eens, volgens mij deed ik het niet echt maar Leria. Ik voelde wat zij voelde." Nu ziet Liza er echt boos uit "ik vertrouwde je en je valt de prins aan?! En wat is je rede?! Leria voelde het!" Ze kijkt nog een keer naar de koning en de prins en rent woedend weg. Net voordat ze de deur uit stormt komt een vrouw binnen. Ik denk de koningin. Ze ziet de prins op de grond zitten, ze ziet mij, ze ziet Evi en Sterre huilend staan, ze ziet de koning die ook niet weet wat te doen en ze ziet Liza weg rennen. Ze zegt niets maar knikt even naar de prins en naar de meiden en ze rent weg. De tweeling en de prins rennen na even aarzelen achter hun moeder aan. De koning kijkt me boos aan maar zegt niets. Ik val op mijn knieën en begin te huilen.

POV Liza
Ik ren en duw iedereen omver die in de weg loopt. Ik ren super hard. En stop pas in de paleis tuinen bij een meertje. Ik ga zitten en begin zacht te huilen. Na een tijdje hoor ik iemand aan komen en ik kijk om. Ik zie de koningin de tweeling en de prins aan komen. "Ga weg." Zeg ik zwak. De koningin komt naast me zitten en de rest blijft op een afstand. "Ik weet niet wat er is gebeurt Liza maar als dat nieuwe meisje je vriendin is en iets fout heeft gedaan dan deed ze dat met een rede." Ook al zegt ze het heel aardig en rustig toch reageer ik fel. "Ze viel de prins aan! En ze gaf de schuld aan een draak! Ilja ze is niet te vertrouwen!" "Volgens mij is er meer aan de hand waardoor je zo boos bent. En je hoeft het niet te vertellen maar je weet dat ik luister." Ik verbaas me nog steeds over Ilja. Ze maakt me altijd weer rustig. Nu ik rustiger ben komt ook de rest erbij. De meiden knuffelen me en stellen me gerust. Ik zeg dat ik alleen wil zijn en ze gaan weg. Niemand merkt het als de prins weg glipt. Hij pakt me vast en trekt me tegen zich aan. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst "oh Simon ik wou je geen pijn doen." "Weet ik toch Liza je beschermde je vriendin. Ik vergeef je" ik lach en zoen hem. Ik voel zijn zachte lippen en voel dat hij even schrikt. Maar hij duwt mij niet weg. Na een tijde stoppen we met zoenen en lopen gewoon naast elkaar naar het paleis. In het paleis maak ik het goed met Yara. Wij zijn nooit lang boos op elkaar. Ook Simon en Yara worden vrienden.

De stukjes worden al langer 😺 en ik hoop meer van dit soort lange stukjes te maken. Als je een naam weet voor de koning of voor een wolven meisje hoor ik het graag.