De poort naar de geheime valei.

groep 1

POV Jason

'zijn we klaar om te vertrekken?' vraagt Yara aan mij. 'helemaal prinses' antwoord ik lachend. Doordat ze licht moet blozen lach ik nog meer en om weg te zijn roept Yara dat we vertrekken. Meteen maakt Leria een duikvlucht naar beneden en soepel spring Yara op haar. Niet snel daarna stellen Fay en Sebastiaan zich schuin achter mij op. Zodra Leria opstijgt worden wij allemaal wolven en sprinten we achter haar aan.

'dus hoe zit het tussen jou en Yara?' vraagt een witte wolf die ik herken als Sebastiaan. Als ik mens was zou ik nu blozen. 'we hebben niks, ik help haar gewoon.' Antwoord ik zo kalm mogelijk. 'ja vast!' roept Fay nu van achter naar me. 'he en jij en Daan dan!?' grom ik terug en meteen is het stil. Ik wil net weer een opmerking maken als Leria omlaag duikt en Yara roept dat we even pauze houden.

Meteen springen we alle drie hoog in de lucht, worden mens, draaien ons om en vallen op onze rug in het gras. 'ik heb nog nooit zover achter elkaar gerend.' Hijgt Fay. 'helemaal mee eens.' Zuchten Sebastiaan en ik.

POV Yara

Met een glimlach kijk ik naar de drie mensen onder mij. Ze hebben wel gelijk, eigenlijk hadden we eerder pauze moeten houden want Leria is ook moe en kan het komende uur niet meer vliegen. Ik geef haar even een klopje op haar hals en spring dan van haar af. Zodra ik de grond raak zak ik door mijn benen en met een gil val ik hard op de grond. Kreunend draai ik me om, verwachtend dat er iemand boven mij hangt om te kijken of alles goed is maar tot mijn verbazing staat er niemand. 

Mopperend sta ik op en zie dat alle drie de jongeren slapen. Snel haal ik een pan uit onze voorraden   en ren ik naar de rivier. Met een zware pan vol water loop ik terug en tel langzaam af. '3' Ik zie Leria met een twinkeling in haar ogen kijken. '2' Ik til de pan alvast op. '1' Lachend roep ik hard '0' en gooi de volle pan over ze heen, maar ik laat de pan los die hard op het hoofd van Sebastiaan valt. Hard lachend kijk ik hoe ze alle drie opschrikken en hoe Sebastiaan vervolgens weer terug valt door de klap tegen zijn hoofd. 'Ik ik heb jullie wak wakker gemaakt.' Hik ik lachend. 

'ja dat hebben we gemerkt' Moppert Jason met een halve lach. 'kom op we moeten een kamp maken' Zucht Fay en luid zingend begin ik aan de tenten. Al snel zingen ze allemaal luidkeels mee met het elven lied. Zodra het lied klaar is beginnen de drie wolven met een nummer dat ik niet ken maar het klinkt prachtig.

Zodra we het derde lied inzetten zitten we met zijn alle rond een kampvuur. Het begin ken ik niet goed maar als snel schalt 'An angel wih a shotgun' luid door het bos.

Daarna denk ik aan Liza en meteen voel ik me schuldig. De andere lijken het ook te merken en al snel zingt Fay een zacht deuntje, wat ik al snel herken als 'one call away'

'call me baby, if you need a friend.' Zingt ze zacht waarna ze naar me lacht.

'I just wanna give you love' gaat Jason harder verder.

'C'mon, c'mon, c'mon, Reaching out to you, so take a chance' ga ik vrolijker verder.

'No matter where you go. You know you're not alone!' roepen we nu in koor.

'I'm only one call away
I'll be there to save the day
Superman got nothing on me
I'm only one call away' zingen we in koor verder.

Onze stemmen galmen nog over het veld maar al snel word het weer stil. 'we krijgen haar wel terug Yara, echt' probeert Jason mij gerust te stellen. Ik lach dankbaar naar hem maar iedereen ziet dat mijn ogen niet mee lachen. Rustig gaan we allemaal liggen en al snel vallen we in slaap.

POV Leria

Met een tevreden gevoel zie ik hoe die rare tweevoeters in slaap vallen. Zodra de mens genaamd Fay ook in slaap is gevallen spring ik op en zoek ik naar prooi. Al snel zie ik een hert staan en duik ik naar beneden. Terwijl ik mij verstop achter fel gekleurd spul besluip ik het hert. Zodra prooi niet oplet spring ik naar voren en bijt ik in zijn nek. Ik voel mijn kaken door vlees en bot gaan en snel vlieg ik met het beest in mijn bek terug. Terwijl de mensen nog slapen begin ik met alle organen uit het hert te halen. Vervolgens haal ik huid en botten weg en vang ik het bloed op in een aantal pannen. Daarna snij ik repen vlees en leg ze alvast in de zon te drogen.

Tevreden ga ik liggen en steeds als het vuur uit dreigt te gaan schiet ik erop en gaat het weer branden. Als het tijd is om op te staan streel ik licht het bewustzijn van mijn berijden die meteen reageert en wakker word. 'wat the?!' gilt ze uit als ze overal bloed ziet en de stukken vlees.

Meteen schieten de anderen overeind en Fay moet overgeven als ze het bloed ziet. Ik heb ontbijt gemaakt. Vinden jullie het niet lekker? Ik dacht dat mensen hielden van vlees zeg ik verdrietig. 'nee dat is het niet, we schrokken gewoon.' En daarna werken we met zijn alle samen zodat ze binnen een uur lekker mals vlees hebben. 'ik heb wel dorst' moppert Sebastiaan.

Even later zet ik een pan vol bloed neer. Meteen springt hij op om daarna een stap naar achter te doen. 'Ehm Leria wij drinken geen bloed' zegt Yara terwijl ze probeert niet over te geven. Pff mensen. Doe je ogen dicht en drink Yara kijkt me aan alsof ik bezeten ben. Na een tijdje gedacht te hebben lijkt ze te hebben besloten om toch van het bloed te drinken. Vol walging kijken de andere haar aan maar ze negeert het. Met haar ogen dicht neemt ze een piep klein slokje van het bloed. 'en?' 'valt op zich wel mee. Het is anders dan mensen bloed en je voel je er wel sterker door' lacht Yara en meteen vallen de andere ook aan en al snel is al het bloed op. 'weetje dat vertellen we maar niet aan de andere kinderen op school..' bedenkt Yara waardoor we allemaal hard lachen.