Alone with me ↬Sope

||↬Annem olur musun?

Sonunda Hoseok iyileşmişti, hastaneden çıkacaktık şimdi.

Kapının önündeki kalabalıktan dolayı sıkıca tuttu elimi, gülümseyerek bende aynı şekilde elini tuttum.

Onun kaza yaptığını öğrenen armyler sürekli hediye gönderip geçmiş olsun mektupları yazmışlardı.
Armyler onu cidden çok seviyor!

Onların sayesinde daha çok motive olmuş, mutluluğu sağlığına da yansıyınca çabucak iyileşmişti güzel sevgilim.

Yazılan öl mektuplarını atmam iyi olmuş, okusaydı çok üzülür bu kadar hızlı iyileşemezdi.

Armylere selam vererek arabaya doğru ilerlerken güvenliklerin dikkatinden kaçan küçük bir kız çocuğu bir anda Hoseok'un bacağına yapıştı.
"Gesmis olsun hobi"

Tanrım çok tatlı!

Hoseok ta benimle aynı düşüncede olmalı ki korumaları durdurdu, elimi bırakıp kızı kucakladı.

Büyük ihtimalle 1 yada 1,5 yaşında olan kız anında onun omuzuna kafasını dayadı, Hoseok da dudaklarını büzerek bana baktı.

"Çok tatlı! Minicik! Bende istiyorum!"

Namjoon elini alnına vurdu.
"Hoseok sana kaç yüz defa erkek olduğunu ve çocuk doğuramayacağını anlatmam gerek?"

"Kapa çeneni işte!"

Kızın yanağını öpüp kalabalığa döndü, yavaşça armylere yaklaştı.

"Annesi kim?"

Birkaç army aynı anda bağırırken bir tane kadın kolunu uzattı, sırtında bebek çantası vardı.
"Benim!"

Hoseok gülümseyerek kızı annesine uzatmaya çalıştı, ancak kız ondan ayrılmıyordu.

Yanına gittim, kızın kolunu okşayıp gülümsedim.
"Merhaba annene gitmelisin"

Bir bana bir kadına baktı.
"O benim annem değil! Kaçırdı beni! İmdat hobi!"

Kadın şokla gözlerini açtı.
"Jİ YEON NE DİYORSUN! YEMİN EDERİM BENİM KIZIM!"

Güvenlik kadının iki koluna girdi.
Kız ise Hobiye sarılmış-paron yapışmış öylece izliyordu.

"Kimliği yada doğum belgesi yanında mı hanımefendi"
"Ne? Hayır evde unuttum"
"Üzgünüm lütfen bizimle karakola gelin"

Huzurlu bir şekilde eve bile dönemiyoruz ya.

~

Sonunda ifadeden çıkmış kadın ve polis yanımıza geldi, küçük kıza dönüp eğildi polis.

"Ji Yeon, bu kadın cidden senin annen, neden öyle olmadığını söyledin? Annen sana zarar mı veriyor"

Kadın itiraz etmek izin ağzını açmıştı ki kız kaşlarını çatıp konuştu.
Hâlâ Hoseok'un kucağında ona yapışık biçimdeydi ve kimseyi Hoseok a yaklaştır mıyordu.

"Jung Hoseok'un kucağında olsanız biraz daha orada olmak için siz yalan söylemez miydiniz polis bey? Banane kabul etmiyorum annem değil o benim!"

Polis itiraz edemeden kadın hayretle konuştu.
"Yani kızamıyorum haklı"

Nasıl bir anne bu ya.

"Ama o senin annen, ona gitmelisin"
"Evet miniğim~"
Dedi Hoseok da kızın saçını öperek.

"Hobi annem olur musun? Ben seni istiyorum onu değil!"

Kadın itiraz etmek yerine diğer üyelerle fotoğraf çekiniyordu...

Hoseok güldü.
"Olmaz Ji Yeon, annene gitmelisin"
Diyip kızı kucağından indirdiği gibi çığlık koptu.

"ANNEEEEE"
Kız bağırarak tekrar Hoseok a yapıştı, Hoseok çaresizce bana bakarken o da bana döndü.
"Baba?"

BABA DEDİ BANA BABA DEDİ!
BABA OLDUM!

Ne diyeyim zeki kızmış...