Unforgettable Love

Chapter 7

Hindi ko namalayang nakatulog ako buong araw dahil sa kakaiyak, lumabas ako sa kwarto niya para pakainin ang mga alaga namin.

It will be my new day, i need to be strong. The pictures that Calvin give me yesterday, i will put it in a frame para kahit hindi ko siya kasama ay nakikita ko pa rin siya sa ngayon.

He was still handsome, while staring at his pictures made me cry because I can't live with him anymore. That his already married to someone and I text Calvin to know who was his new wife, but I saw it was my mortal enemy. She was bullying me when I am in my high school day's, but now he was already the wife of the only man who I truly love.

"Zax, Wvane, your dad had a new wife already but still I am your mom, okay" i said while talking to my pets.

"Bakit dumating pa ang araw na ito, bakit kailangan ko pang magdusa nang maigi. Subra nato, hindi ba pwedeng ako nalang ang babaeng minamahal niya ngayon" i said habang pinipigilang umiyak.

I remember those days na hinaharanahan niya ako, when he sing the song "Give me a forever by Zach Tabudlo".

Past:

"Hon, you can lean on me forever." he said while smiling at me.

Subrang stressed ko na sa mga oras na ito, pero wala siyang ginawa kundi e comfort ako at pinapakita sa akin na hindi ako nag-iisa.

Hindi ako tumingin sa kaniya dahil ayaw kong makita niya akong umiiyak, pero bigla akong na patingala sa kaniya nang may marining akong tumugtog ang isang gitara.

He was smiling at me, while holding his guitar. He stared at me like saying it was fine that everything will be fine.

Before he sing, he said some words that can make my heart flutter at masasabing subrang swerte ko sa kaniya.

"Hon, you know I hate seeing you crying because if you feel sad and hurt, it will be double to me. Love, salamat at dumating ka sa buhay ko kahit na hindi tayo magkakasundo noong una pero tingnan mo ngayon limang taon na tayong magkasintahan at pangako papakasalan kita at palagi akong nandito sayo, aalagaan kita hanggang sa ating pag tanda. I love you Hutsley, my future wife. "mahaba niyang salaysay at nagsimula nang kumanta.

🎶Do you remember
When we were young you were always with your friends
Wanted to grab your hands and run away from them
I knew that it was time to tell you how I feel

So, I made a move I took your hand
My heart was beating loud like I've never felt before
You were smiling at me like you wanted more
I think you're the one I've never seen before

I want you to know
I love you the most
I'll always be there right by your side
'Cuz baby, you're always in my mind
Just give me your forever (give me your forever)

I want you to know
That you'll be the one
And I'll be the guy who'll be on his knee
To say I love you
And I need you
And say I'd die for you (just give me your forever)🎶

I wanted to cry because of being happy, ngayon lang ko lang kase siya narinig kumanta nang kanta ni Zach Tabudlo. Habang kumakanta siya I feel how he felt, i love him so much.

Tinapos niya muna ang kanta bago siya lumapit sa'kin and hug me tightly.

"Its okay, hon. It was just a challenges that you need to pass, okay? Don't worry haharapin natin ito nang magkakasama, pag-uusapan natin lahat. Sa ngayon, magpahinga ka na muna dahil alam kung pagod ka. I'll stay by your side until you feel asleep." he said while hugging me.

"Thank you, hon. I love you." i said bago ako bumitaw sa pagkakayakap at humiga na sa kama para magpahinga.

He was sitting on the chair and starting singing again hanggang sa makatulog ako.

End of flash back:

Ang sakit lang isiping ang mortal ko pang kaaway ang naging asawa niya ngayon, siya na ang kakantahan nang aking minamahal ngayon. Ilang kanta na kaya ang nakanta ni Zax sa kaniya? Bigla ko nalang natanong sa aking sarili.

Napag desisyunan kong pumunta nang coffee shop ngayon para malinawan ako, doon kase ako pumupunta pag nakaramdam ako nang ganito simula nung nawala si Zax saakin, pumupunta ako sa coffee shop na lagi naming pinupuntahan kahit mga alaala nalang ang aking mababalikan doon.

Sumakay lang ako nang bus sa ngayon dahil baka ano pang mangyari saakin kung magmamaneho ako nang wala sa isip. Kalahati sa oras din ang naging byahe dahil sa medyo traffic pero ayus lang naman dahil hindi naman ako nagmamadali.

Nang dumating ako doon ay pumunta ka agad ako sa paborito kung spot kung saan doon ang lagi naming inuupuan noon, i just smile with pain dahil sa mga panahon ngayon iba na ang kasama niyang kumain, iba na ang kaniyang nilulutuan, iba na ang kaniyang kinakantahan at ang pinaka masakit isipin ay iba na ang kaniyang minamahal ngayon.

Pagkaupo ko ay nag order agad ako nang coffee kagaya pa rin nang dati, habang naghihintay ako sa coffee ay tumitingin ako sa paligid pero isang pigura ang aking nakita. Isang pamilyar na lalaki ang aking nakita, umiinom siya nang coffee habang may kausap sa telepono.

Nang dumating na ang order ko ay nag simula na akong uminom at minsan ay tumitingin sa lalaking subrang pamilyar saakin, ngunit nang bigla itong humarap ay ang mas lalong nakapabigla saakin dahil it was Zaxrile the man that I only love.

He was smiling while staring at someone, nang tingnan ko kung sino ito ay si Maureen pala ang aking mortal na kaaway. Nakasunod lang ang tingin sa kaniya hanggang sa magkalapit na sila ni Zax at ang pinaka sakit ay nang hinalikan niya si Zax sa lips and then hug him. Kahit isang beses ay hindi ko yun nagawa sa kaniya noon at hindi din niya ginawa saakin noon dahil sa nirespeto niya ako nang subra, sabi pa niya sa akin ay sa araw nang kasal namin ay tsaka pa niya ako hahalikan at sa araw na iyon ay ang aming unang halik o it was our first kiss pero hindi ito nagkatotoo.

Hindi ko nalang namalayan na tumulo na pala ang aking mga luha habang tumitingin sa kanila, habang subrang saya nila ay ako naman itong durog na durog na. Ang sakit, hindi ko nalang tinapos ang ang kape at nag bayad na kaagad at umalis na sa lugar na iyon dahil kung hindi pa ako aalis kaagad ay mas lalo pa akong masasaktan.

I don't want to give up pero sa ngayon kinakailangan ko pa munang umalis dahil subra ang sakit, akala ko kaya ko na pero hindi e, hindi ko kayang makita siyang may kasamang iba at subrang saya pa nila tingnan.