Unforgettable Love

Chapter 22

Nagising ako dahil sa ingay sa labas and it's so annoying, lumabas nalang ako sa kwarto para tingnan kung anong nangyari sa labas at ang dahilan ng ingay ay ang aking mga new kuya. They are playing like a kids.

"Ang ingay niyo!" sigaw ko sa kanila, ngunit tiningnan lang nila ako saglit at nagpatuloy sa paglalaro.

"I hate all of you, ihatid niyo nalang ako sa Los Angeles. You make me embarrass!" inis kung sigaw sa kanila bago bumalik sa kwarto para mag-impake.

One week pa sana ako dito ngunit dahil sa pinaggagawa nila uuwi nalang ako sa bahay na binili ni kuya, bahala na kung doon sila maglalaro 'wag lang dito.

Hindi ko pa naman nalalabas ang mga gamit ko kaya di ko na kailangang mag-impake pa. Ginawa ko nalang ang morning routine ko, inabot din ito ng half hour bago ko matapos. I am just wearing a white crop top, black trouser and white shoes now, kakain nalang siguro ako sa labas kasama sila.

Pagkalabas ko sa kwarto ay naka-antay na sila, kuya Uno bring my baggage dahil its too heavy daw for me. Hindi naman kase mabigat, he is so OA lang talaga. Nagpaalam na din ako kila kuya Xy at ate Samara na aalis na kami, nagtataka pa sila kung bakit pero sinabihan ko nalang na I want to be mature and independent na, both of them smile at me when I say those words. Samara hug me tightly before we go.

"Are you not hungry?" tanong nitong si Uno. Siguro dahil palagi akong nakatingin sa mga pagkain sa street. I love street food, lalo na kapag magkasama kaming dalawa ng aking minamahal.

"I'm not, what about the all of you?" napalingo lang naman sila bilang sagot, nilakasan ni kuya Hades ang pagmamaneho.

"Don't drive too fast, Hade. Zimmer's princess might be scared." wika nalang bigla na Prix.

Ngunit tinawanan lang siya ng mga ito.

"I'm not, she's not scared Prix. You're the one who is scared" natatawang sagot naman ni Hades sa kaniya.

They start teasing kuya Prix that made laugh too.

"Huh..?Hutsley is laughing too?" bigla na lamang tanong nitong si Yno and the way he ask is so funny.

Hindi ko nalang ito sinagot at tumawa nalang sa mga pinanggagawa nila.

"Sa L.A pa ba tayo kakain?"walang ganang tanong nitong bunso namin ngayon.

"Your hungry?" seryoso kung wika dito and he just nod to be his answer.

"Stop the car if you see a restaurant outside so we can eat already." makahulugan kung wika kaya nagtataka nalang ako kung bakit natahimik ang lahat.

"What happen? Why the h*ck that all of you are so quiet?" seryoso kong wika ngunit wala pa rin itong sagot, winalang bahala ko nalang sila at matutulog nalang sana but they start laughing again that make me look at them in a serious way.

"Aren't you crazy? You're so quiet and then start laughing, ano bang nangyari?" naiinis ko nang wika.

Ikaw ba naman walang alam, pano nalang kung ikaw na pala ang pinagtatawanan, di' ba?

"Nothing, we just laugh cause' we became so quiet when you talk in a serious way Wvane." mahinahong wika ni kuya Hades.

That's the reason but why they can't say it earlier when I ask, is it difficult to answer my question? Bago pa nga lang ako dito parang gusto ko nalang din umuwi dahil sa kanila. Ano kayang ginagawa ni kuya ngayon? Is he doing alright? Kumain na kaya siya? Inaalagaan naman siguro siya ni kuya Hades di' ba? I miss my brother, I also miss him, and why do I became so mess when we're not together? Is it because I love him so much? Kahit masaktan nalang siguro basta makita ko lang siya. Ano ba naman yang iniisip mo Huts, subrang tanga muna siguro noh? He already had a new family, can't you understand? Pero kase..